Variables // Stray Kids✔

♧1♧

Medya: Neoni & Burnboy - Champion

Koşuyordu siyah saçlı genç, arkasına bile bakmadan. Onu kimlerin takip ettiğini aldırmadan koşuyordu. Orman zifiri karanlıktı hiçbir şey görmüyordu ama yine de koşuyordu.

Arkasından uluma sesleri duydu, oldukça sinirli ve çok fazlalardı. Ama yine de koşmaya devam etti. Nefesi kesilinceye kadar koşmaya devam etti ama bir süreden sonra yorgun düştü. Ayaklarını onu taşıyamadı ve yere yığıldı.

Derin derin nefes almaya başladı, eğer nefesini düzenlerse koşmaya devam edebilirdi. Hayatı için biraz daha mücadele edebilirdi. Ama nafileydi çünkü arkasında bir hırlama duymuştu bile. Yavaşça döndüğünde simsiyah kürkü olan kıpkırmızı gözlerle karşılaştı.

Kurt ona hırlıyor ve saldırmaya hazırlanıyordu. Hayatının bittiğini düşündü o an siyah saçlı genç, onca mücadelinin boşa olduğunu düşündü. Tam gözlerini kapatmış her şeye kendini hazırlarken yerden bir sesler duydu. Gözlerini açtığında bir anda fareler yer altından fırlamış ve karşısındaki alfayı sarmalamışlardı. Bildiğin onu ısırıyor ve öldürmeye çalışıyorlardı.

Siyah saçlı genç ne olduğunu anlamaya çalışırken kafasını sola çevirdiğinde karanlıkta parlayan mor gözler görmüştü. Bu gözleri nerde olsa tanırdı, hayvanların kralı Yang Jeongin'di bu.

Siyah saçlı genç küçüğünü gördüğüne ne kadar sevinse azdı. Onun iyi olduğunu bilmek içini rahatlatmıştı. O ve iki arkadaşı ile birlikte bu cehennemden kurtulacaktı bundan emindi.

" Hyung iyi misin?? "

" İyiyim, gidelim hadi bugün burdan kurtuluyoruz "

Jeongin kafa sallamış ve hyunguyla birlikte koşmaya başlamıştı. Sonunda o alfalardan kurtuluyorlardı ve yeni bir hayata başlıcaklardı. Onlar omegaydı sonuçta bir alfaya karşı gelemezlerdi. Ama onlar normal omegalar değillerdi. Onlar farklıydılar ve kaçmaların sebepleri de buydu.

Jeongin ve siyah saçlı genç arkalarına bile bakmadan el ele koşmaya devam ettiler. Maalesfki arkadan hala uluma sesleri geliyordu ve bu durum siyah saçlı genci korkutuyordu. Küçüğünün elini sımsıkı tutmuş ve hiç bırakmamak üzere onu sürüklüyordu. Daha ne yapması gerektiğini bilmiyordu çünkü, nasıl kurtulması gerektiğini bilmiyordu...

Bir anda farklı bir koku sezdi siyah saçlı genç, koşmayı bıraktı ve havayı koklamaya başladı. Jeongin ise korkudan hyungunu izliyor ve onun tepkisini takip ediyordu. Yakalanmak istemiyordu, gene o eski günlere dönmek istemiyordu.

Siyah saçlı genç etrafını dikkatlice kontrol ederken çalılıklardan duyduğu sesle hemen oraya dönmüş ve Jeongin'i de arkasına almıştı. Saldıracak herhangi biri için yumruklarını sıkmış ve gözlerinin rengini değiştirmişti. Ama tanıdık sülieti görünce gözlerini normale döndürdü.

" Sikeyim ben bu işi ya!! Hayır anlamıyorum bütün hayatım ormanda geçti ama ben bir türlü şu çalılıklara alışamadım. Neden dikenleri olur ki!? Yani- Oh!! Seungmin!! Jeongin!! Tanrım iyisiniz!! "

" Sonunda bizi fark edebildin Han Jisung "

" Yani hyung söylenmekten hiç etrafına bakmıyorsun, ya biz değilde alfalar olsaydı o zaman ne olacaktı "

" Ayy ne bileğim ben bu karanlıkta kendimi bile seçemiyorum amkk!! Vede şu çalılıkları!! Hem ben zaten alfaları bir güzel benzettim o yüzden sorun yok "

" İnsanın süper gücü olunca kimseden korkusu olmuyor tabi, sadece bir yumruğunla ağacı parça pinçik ediyorsun. Alfalar sana fıs gelir "

" Jeongin'cim nede olsa ben hala bir omegayım, yani bana bir topluluk ile gelseler o zaman... şurda ki Felix değil mi?? "