NÖROSA

5.BÖLÜM: ÖLDÜRÜCÜ VE YAŞAM VERİCİ

Love into a Weapon - Madalen Duke

I Just Want You - Mercuzio Pianist

5.BÖLÜM: ÖLDÜRÜCÜ VE YAŞAM VERİCİ

İlk defa birinin ölümüne şahitlik etmiştim. Bu çok korkunç bir ölüm gibi durmuyordu ilk bakışta, hatta ceset huzurlu bile duruyor diyebilirdim. Dışarıdan bakıldığında ilk izlenim; bir grup doktorun yaptığı kurtarma çalışması gibi görünüyordu ama gerçek bu değildi. Gerçek, insana kafayı yedirtecek türde sıra dışıydı.

"Sikeyim!" Ejder'in bağırışıyla içerideki ölüm havası biraz daha ağırlaştı. "Bir yerde hata yapmış olmalıyız, her şey tamam görünüyordu."

"Vaka bu deneye uygun olmayabilir." demişti Maya üzgünce.

"Böyle bir şey yok!" diye bağırdı Ejder bir kez daha. Bir eli masaya yaslıyken, diğer eli de burnunun üstüne gitmişti. İşaret ve baş parmaklarının arasına burnunun üst kısmını almış ve sıkıştırmıştı kendisini sakinleştirmek ister gibi.

"Ne yapacağız?" dedi Elmas, "Ailesine haber verelim mi?" Ejder daha fazla dayanmıyormuş gibi, kimseye bir şey söylemeden asansöre yöneldi. Bakışları beni bulduğunda, beni davet eder gibi değildi ama yerimde durmadım.

Hızla asansöre yürüdüm, asansörün kapısı kapanmaya başlarken benim de yetişmeye çalıştığımı gördü ama kapıyı açık tutmak için çabalamadı.

Ancak ben hızla ulaşarak, asansörün arasına ayağımı koyarak kapının kapanmasını engelledim. Kapı yeniden açılırken içeri girdim, ardından kapı yine kapandığında asansör aşağı iniyordu.

"O kız öldü." dediğimde cevap vermedi, yüzüme de bakmadı. "O kızı öldürdünüz!" dediğimde çenesi kasılmıştı ama hala beni pek takıyor gibi görünmüyordu. En sonunda dayanamayarak, asansördeki stop tuşuna hızla basarak, asansörü durdurdum.

"Sizin deneyinizde öldü o kız." dediğimde bana doğru döndü hızla. Dönüşü sırasında aramızdaki mesafe azalmıştı ama geriye doğru çekilerek ona gerildiğimi belli etmedim.

"O kız zaten ölmek üzereydi, biz sadece kurtarmaya çalışıyorduk." dedi tane tane, sakin kalmaya çalışarak ama sakinliğin yanından bile geçmiyordu.

"Ama sizin deneyiniz sırasında öldü." dediğimde onu ilk defa böyle öfkeli görüyordum. Genel olarak hislerini ve duygularını saklayıp insanları tiye alma konusunda çok başarılıydı ama bu sefer değil.

"Onun ölümüne sebep olan sizin deneyinizdi." Cevap vermediğinde ben de konuşmaya devam ettim. "Kendinden çok emindin! Bu kadar mıydı başarın? Ben Ozan'ı tamamen kaybedemem, onu da alıp gideceğim." dediğimde öfkeyle nefes alıp verirken göğsü hızla inip kalkıyordu. Bana biraz daha yakınlaştı, sanki yakınlığı ve iriliği beni ürkütecekmiş gibi.

Ancak ben de ona bir adım attım ve aramızdaki mesafe tamamen kapanırken Ejder elini hemen arkamdaki aynanın önündeki yuvarlak gri demire attı. Bunu yaparken vücuduyla vücudumu sertçe aynaya doğru ittirmişti. Yakınlığı ve hareketleri sinirlerimi biraz daha gerdi.

"Şu an bir kızın ölmesini umursamıyorsun, o deneyde sevgilini kaybetmekten korkuyorsun sadece. Cidden korkunç bir insansın." derken fazla yakın duruyordu.

"Bunu da nereden çıkardın?"

"Çünkü üzülmedin, sadece öfkelendin. Ve Melodi aklını başına toplasan iyi olur, şu agrasif taraflarını bir yere kadar çekebilirim ama şu anda değil. Yıllardır uğraştığım proje ilk kaybını vermişken değil."