Bol bol yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayın melodilerim 🎼
Nothing Else Matters - Apocalyptica
Gözünü Aç Çocuk - Manga
11.Bölüm: GÖRÜNMEZ TEHLİKE
Ejder saatlerdir odasından çıkmıyordu, onayacağımız oyun için çalıştığını biliyordum. Araştırma yapıyor olmalıydı, bizi nasıl bir şeyin içine sokacağını merak ediyordum.
Odamda, yatakta siyah saten geceliğimle otururken bakışlarım sürekli çelloma kayıyordu, uzun süredir çalmıyordum ve çok özlemiştim. Cesaretimi toplayıp ayağa kalktım.
Yatağımdan uzaklaşıp beni bekleyen çelloma dokunduğum an tüm bedenime yayılan sıcak ve huzurla derin bir nefes aldım.
Bunu çok özlemiştim.
Buradayken olduğum yere yabancı olduğum için alışmayı beklemiştim ama çellomdan bu kadar uzak kalmak sanırım beni yıpratmıştı.
Çellomu kollarım arasına alıp odamdan çıktım, boş salona girdiğimde içerisi loş ışıkla aydınlatılmıştı.
Salonun ortasındaki tekli koltuğa oturup bacaklarımı açtım, çellomu bacaklarımın arasına yerleştirdim.
Karşımdaki okyanus manzarasına bakarken derin bir nefes daha aldım. Geldiğimden beri bu manzarada çalmak istemiştim. Aslında daha çok çalmak istediğim başka bir yer vardı. Bakışlarım camda gezindi.
Dışarısı soğuk ve rüzgârlı gözüküyordu ama on dakikayla hasta olmazdım. Uzun zamandır çalmıyordum ve bence buna değerdi.
Ani bir karala yerimden kalkıp mutfak tarafındaki sürgülü dış kapıyı açtım. Cam kapıyı açar açmaz saçlarım büyük bir rüzgarla savrulurken soğuk düşündüğümden daha da çoktu ama bu beni durdurmadı.
Yemek masasının olduğu sandalyelerden birini tam kayalıkların yanına sürükledim. Sanırım rüzgârda uçmamaları için demir bacakları vardı sandalyelerin.
Büyük dalgalar kayalıklara kadar ulaşıyor, çıplak ayaklarıma yakınlaşıyordu. Sandalyeye oturdum, yine kollarım arasına aldım çellomu ve ona bir süre sarıldım. Bu hissi çok özlemiştim, kendime işkence çektirmeye bayılıyordum.
Yayımı sağ elime aldım ve telle buluşturdum. Telimin ve yayımın buluşması bana iki aşığın tutkulu sevişmesi kadar haz verirken gözlerimi yumdum.
Devam ettim.
Rüzgâr bedenimi üşütürken, kalbim sevdiğim adamın acısıyla kavrulurken ben en iyi bildiğim şeyi yaptım. Parmaklarım tellerde gezinirken, yayı hırpalarcasına kullanıyordum.
Hiç çıkmadığım kadar yükseğe çıkarken tutkulu notalarımın sesiyle gür dalgaları selamlıyordum. Karanlık gecede okyanusun üstüne düşen ayın aydınlattığı geceyi seyrederken daha da asıldım yaylara.
Çelloma biraz daha sarıldım, hiç çıkmadığım kadar yükseğe çıktım.
Sevdiğim notaların bıraktığı haz beni daha da hazla buluştururken biraz daha yükseğe çıktım.
Sadece çalmadım, acımı haykırdım. Melodiler bir yaş gibi süzüldü önce çellomdan, sonra yanaklarımdan.
Ve bitirdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NÖROSA
Science FictionBilinmezliklerle dolu bu girdabın içinde neler bulacağımı bilmiyordum. Tek bir hedefim vardı, o da sevgilimi kurtarmaktı. Ancak karşımdaki adamın tehlikeyle parlayan koyu gözlerinin tüm hayatımı ne kadar değiştireceğini henüz bilmiyordum. Bana Nör...
