NÖROSA

18.Bölüm: ACI YALAN

Bol bol yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayın melodilerim. 🎼

Jaymes Young - Moondust

18.Bölüm: ACI YALAN

Düşünmek için ilk defa bu kadar çabalamıştım. Hatırlamadığım ve beynimi allak bullak eden gerçekleri düşünmeye çalışıyordum. O düşünceler bomboş siyah bir sayfadan ileri gidemiyordu. Kapkaranlıktı, küçücük bir ışık bile yoktu.

Bense o karanlığın ortasında kaybolmuştum. Artık inandığım her şey, bu zamana kadar doğru kabul ettiğim her şey bir yalanın parçası gibiydi. Bu yalan acı bir yalandı, acı olan çirkinliği ya da ağırlığı değildi, acı olan zihnimde bıraktığı tattı.

Ejder'i gözlerimi bile kırpmadan izlerken kalbim ağzımda atıyordu. Aptal gibi hissediyordum, aptalı da geçtim, sanal bir evrenin içindeymiş gibi hissediyordum.

Bir oyunun içine hapsolmuş gibiydim ama burada kurban ben değildim. Ben avcıydım sözde, avcı olduğundan bir haber olan bir avcı. Sanırım en acı olan da buydu.

"Dolmasın gözlerin hemen," dedi eli yanağıma doğru uzanırken, hızla kafamı çevirdim.

"Nasıl? Ben anlamıyorum Ejder. Ben olan biten hiçbir şeyi uzun zamandır anlamıyorum."

"Aslında en baştan beri senden şüpheleniyordum ama bir tuhaflık olduğunu da seziyordum. Çok uyuyordun ama aslında uyumuyordun. Seni adaya götürdükten sonra bazı şeyler yaşanmaya başladı adamda. Senin yaptığını anlamam kolay olmadı. Uyuduğun zamanlar aslında uyumuyordun. İlk başta her şeyi kasıtlı yaptığını sandım. Çünkü sadece benim uyuduğum saatlerde kalkıyordun, her ne yaptıysan kameraları ve Bika'yı etkilemeye başlamıştın. Mühendislik bilgin olduğunu sanmıyorum, sanki biri sana yaptırtıyor gibiydi."

Gözlerimi kırpıştırdım, bu duyduklarım çok korkunçtu. Kendimden korkuyordum. Eli yavaşça yanağımı okşadığında ağladığımı yeni fark ediyordum.

"Peki masum olduğuma nasıl inandın?"

"İnanmadım ama her şey çok barizdi. Bir şeylerin etkisindeydin ve olan hiçbir şeyin farkında değildin. Oynamıyordun, eğer bir an bile bu kadar büyük oynasaydın bence anlardım Melodi, her bir sözün gerçekti. Ve bence seni gönderenlerin amacı da buydu. Bunu yapan kişi beni çok iyi tanıyor, bir casusu anında anlayacağımı biliyor. O yüzden casus bile casus olduğunu bilmemeliydi bence."

"Anlamıyorum, sen geldin bana. Sen buldun beni!"

"Ben seni Ozan sayesinde buldum ve bence bunun için Ozan saldırıya uğradı, bana kalırsa Ozan bilerek komaya sokuldu. Zaten seni kendim bulduğum için ilk etapta yaptığın şeyleri anlayamadım. İlaçları almadığın geceler hiç odandan çıkmıyordun. İlaçlarda bir şeyler var ve farkındaydım ama izlemek istedim."

"Nasıl bu kadar sakin olabilirsin?" dedim ondan uzaklaşıp ayağa kalkarken. Oda bana dar geliyordu, nefes almakta güçlük çekiyordum. "Hem ne demek Ozan bilerek komaya sokuldu? Onun bu halde olmasının suçlusu ben miyim?"

"Bilmiyorum Mel, hiçbir fikrim yok bu konuda."

"Peki bana neden söylemedin?"

"O ilaçları kullanma konusunda çok kararlıydın ve merak ettim. Üstünde ne yaptıklarını, nasıl bir etkisi olduğunu ve bir gün anlayıp anlamayacağını."

"Sen de beni gözlemledin yani?" dedim titreyen ellerimi yumruk yaparak.

"Elbette gözlemledim, seni bana düşmanlarım gönderdi Melodi."