NÖROSA

21.Bölüm: BAŞARILI BİR DENEY BAŞARISIZ BİR AŞK

Bol bol yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayın melodilerim. 🎼

Solas - Gibran Alcocer

Sorgu - Rehber

21.Bölüm: BAŞARILI BİR DENEY  BAŞARISIZ BİR AŞK

Acı vardı, bu hem çok gerçek hem de çok sanal bir acıydı. Çünkü verdiği azap ne kadar çoksa gerçeklikten uzaklığı da o kadar çoktu.

Duyduğum sesle dayanamamış kendimi dışarı atmıştım, tüm vücudum titriyordu. Acı ilk günkü gibiydi, o haberi alıp hastaneye koştuğum ilk günkü kadar tazeydi her şey.

Omuzlarım sarsılırken hıçkırıklarımla ağlıyordum. Daha fazla bacaklarım beni tutmadığında sırtımı evin camdan duvarına yasladım ve yavaşça yere doğru düştüm.

Artık uyanma şansı yoktu, onu tamamen kaybetmiştim. Yaşadığımız her şey gözümün önünde geçerken titremelerim ve hıçkırıklarım artıyordu. Artık anılar da silikleşmeye başlıyordu.

Zaten hayatım boyunca hatırladığım her şeyden şüphe duyduğum bir noktadayım şu saatte.

Adanın havası aniden değişmişti, sanki bu kara habere eşlik etmek istercesine aniden kara bulutlarla kaplanmıştı gökyüzü. Şiddetli bir fırtına baş gösterirken, yağmur yağmaya başladı.

Burada yağmurlar yavaşça başlamıyordu, direkt sağanağa dönüyordu. Tüm vücudum saniyeler içinde sırılsıklam olurken yağmurun sesi de yüzümdeki varlığı da ağlayışlarımı bastıramıyordu ama onlara eşlik ediyordu.

Önce kapı sesini duydum, ardından zar zor gördüğüm önümde bir çift ayakkabı gördüm. "Mel, Melodi," dedi Ejder.

"Çok acıyor." dedim elim göğsümdeyken, kalbim acıyordu.

Ejder eğildi, yüzlerimiz aynı hizaya geldiğinde eli yüzüme gitti. Büyük avuçları arasına aldı yüzümü.

"Bana bak," Ona baktım.

"Özür dileme, her şey benim hatam. Sana güvenmek, buraya gelmek, bir köstebek olmak," Hıçkırıklarım konuşmamı engelledi.

"Hayır," dedi yaşlarımı silmeye çalışırken ama yağmur da gözlerim de bu işi hiç kolaylaştırmıyordu.

Üstündeki önlüğü çıkarmış, sadece beyaz bir tişörtle kalmıştı. Bu kadar sürede onun da ıslanmadık bir yeri kalmazken saçları alnına düşmüştü.

"Mel, ağlama." dedi biraz daha yakınlaşıp gözlerime daha yakından bakarken.

"Hepsi benim hatam." dediğimde başını iki yana salladı. "Her şey benim suçum! Ne halt yediğimi bile anlamıyorum a,"

"O yaşıyor." Sözleriyle durdum.

"Ne?"

"Yaşıyor, Ozan yaşıyor." O kadar şaşırdım ki hiçbir şey söyleyemedim, yüzüne baka kaldım. "Aynı zamanda projeye de uyum sağladı. En hızlı ve iyi sonuç veren denek oldu. Şimdi tek yapmamız gereken onu güvende tutup deneye devam etmek."

"Ozan yaşıyor," dediğimde başını olumluca salladı.

"Evet güzelim, yaşıyor."

Kollarımı boynuna doladım, ona sıkıca sarıldım. Başım ıslanmış tişörtüne yaslanırken ona tüm gücümle sarılıyordum.

Onun da eli saçlarıma gitti, saçlarımı hafif hafif okşadı.