KARANLIĞIN İÇİNDE Kİ AYDINLIK...

*4*

Karşımda küçük bir yatakta bir bebek vardı ve canı çıkmış gibi ağlıyordu aklıma gelen ihtimalleri düşünüyordum elim ayağım titremeye başladı. Bebeğe gidip dikkatlice baktığımda mahirin aynısıydı. oğlan bir bebekti ve çok güzeldi tebessüm ettim bakıcısı yoktu sanırım hem kim böyle bir bebeği bırakıyordu ki?! Dayanamayıp bebeği kucağıma aldım

Bebek Biraz sakinleşmişti ve bende odayı incelemeye başladım. Yatağın hemen yanı başında mahirle fotoğrafları vardı birlikte uyuyorlardı bebek o kadar huzurluydu ki o an anladım işte bu mahirin oğluydu peki ya annesi? Yok muydu? Mahirin odasında gördüğüm fotoğraftaki kadın aklıma geldi sanırım annesi oydu. Peki ya nerdeydi? Mahirin birine aşık olacağına hiçbir zaman inanmıyordum. O kadar kaba ve katı biriydi ki bütün kızların hayali olan mahir'e gıcık kapıyordum derin bir nefes aldım

Kucağımda ki  minik kurabiye ağlamaya başladı tekrardan. İsmi neydi bilmiyordum ona baktım acıkmış olabilirdi hemen onunla birlikte aşağıya mutfağa indim ve dolapları açıp bakmaya başladım en sonunda aradığım biberonu ve hemen yanında mamayı buldum sırıttım. Hemen mamasını hazırladım ve biberonu çalkalamaya başladım. O sırada kucağımda ki bebeğide susması için sallıyordum.

O sırada yardımcı bir kadın gelmişti beni görünce şaşırmıştı

"Yosun hanım ne yapıyorsunuz?"

"Ne demek ne yapıyorsunuz? Bir bebek canı çıkmış gibi ağlıyordu belli ki acıkmış baksana"

Karşımdaki kadın ise hâlâ hayretle bana bakıyordu

"Tamam da sizin bakmanıza hiç gerek yoktu yani ben zaten onunla ilgileniyorum"

Sinirlenmiştim

"Evet çok güzel ilgileniyorsun bebek canı çıkmış gibi ağlarken sen neredeydin o zaman?!"

Kadın kendini suçlu hissetmişti ki başını öne eğmişti kendime o an kızmıştım  ne diye kadına bağırıyordum ki belli ki yetişemiyordu işte

"Ben özür dilerim yani konu bebekler olunca hassas oluyorum"

Kadın başını kaldırıp gülümsedi ve mahcup olmuş gibi konuştu

"Hayır hayır yosun hanım asıl ben özür dilerim haklısınız sonuçta bir bebek ilk önce onunla ilgilenmem gerekiyordu"

Ona gülümsedim bebek biraz sakinleşmişti ama aç olduğuna o kadar emindim ki..

"Şey yosun hanım siz zahmet etmeyin ben ege'yi  alayım ben ona içiririm sütü"

Demek bu küçük kurabiyenin ismi egeydi. tebessüm etmiştim ve kadına döndüm.

"Aslında biliyor musun? çok iyi olur çünkü biraz tedirgindim"

Kadın gülümsedi ve yavaşça ege'yi  kucağına aldı.

O sırada ismini merak edip sordum.

"İsmin neydi acaba?"

Bana bakıp gülümsedi ve

"İsmim Tuğba " dedi gülümsedim. benden baya büyüktü belliydi ege'yi  birazcık kolunda yatırıp sütünü içirmeye başlamıştı evet doğru tahmin etmiştim ege çok acıkmıştı. sütü bittikten sonra rahatlamış gibiydi Tuğba bana baktı ve gülümsedi ayağa kalktı ve egeyi bana uzattı.

"Yosun hanım onu ne kadar kucağınıza almak istediğinizi görüyorum"

Gülümsemiştim evet onu kucağıma almak istemiştim ne bileyim ona kendimi yakın hissetmiştim. Tuğba işi olduğunu belirtip gitmişti. Ege'ye baktığımda ise bana bakıyordu ela gözlerini babasından almıştı.o kadar çok benziyordu ki ona küçük mahire bakıyordum. daha sonra Ege başını boynuma sokup uyumaya başladı