KARANLIĞIN İÇİNDE Kİ AYDINLIK...

*12*

Herkese iyi okumalar diliyorum😍😘
Umarım herşey gönlünüzce olur😍😘

Unutmayın siz değerlisiniz😍😘

                                 💘💘

Şok olmuş bir şekilde hâlâ odaya bakıyordum. Nefes alamıyordum. Korkudan ellerim titriyordu.

Mahir bu iğnelerle ne yapıyordu insanlara?

Korkudan midem bulanmaya başlamıştı. Odada daha fazla kalamazdım. Hemen oradan çıktım ve kapının üzerinde olan anahtarla kapıyı kapattım.

Stresten ve korkudan midem altüst oldu. Hemen lavobaya gidip. Elimi yüzümü yıkadım. Biraz da olsa kendime gelebildim.

Derin bir nefes alıp gördüklerimi unutmaya çalıştım. Kendime gelip hemen ege'nin odasına gittim.

Gittiğimde ise derin bir uykudaydı bu haline gülümsedim yanına oturup onu izledim. O kadar masumdu ki ve bir o kadar da güzeldi.

Gülümsedim ve onu uyandırmamaya özen göstererek eğilip yanağını öptüm.

Ege'yi daha fazla rahatsız etmeden odadan çıktım. Odadan çıktığımda ise karşımda koridorda sinirli bekleyen bir adet mahiri gördüm. Ne olduğunu sormak için ona yaklaştım. Beni daha fark etmemişti.

"Mahir geldin mi? Bir sorun mu var neden sinirlisin?"

Mahir kafasını kaldırıp bana baktı ve beni gördüğü an daha çok sinirlendi.

"Yok daha yoldayım gelmedim. Karşındayım görmüyor musun?"

"Mahir ne diyorsun anlamıyorum sorun Ne?"

"Seni tam 20 dakikadır burda bekliyorum ama sorun bu değil. Sorun benim odanın kapısı neden açık?"

"Ben senin odana girmedim ki."

Mahir derin bir nefes aldi.

"Yatak odamdan bahsetmiyorum. Çalışma odamın yanında ki odadan bahsediyorum yosun."

Allah kahretsin anlamıştı girdiğimi ama nasıl anladı? Ben kapıyı kapatmıştım.

"Ben yani sen nasıl-"

"Evet çünkü o odanın kapısı kapalı değildi ikincisi ise kitli hiç değildi"

Şok olmuştum. Allah kahretsin tabiki de kitli değildi. Ben korkudan salak gibi kitlemiştim odayı.

"Ben özür dilerim sadece ege'nin odasına gitmek istemiştim. Dalmıştım ışte. Sonra hemen çıktım zaten"

"Tamam sorun değil bir daha olmasın"

Gıcık adam. Yemin ederim bu erkekler insanı yorardı.

Ne söylediği ne yaptığı umrunda değildi şuan. Umrumda olan tek şey odada ki iğneler ve ilaçlardı.

Tamam bir örgüt lideri olabilirdi! Ama o ilaçlar... her ne olursa olsun ürpertiyordu insanı.

Çok fazla düşünmek ve en önemlisi bu konunun üzerinde durmak gram istemiyordum. Ama meraklı tarafım hiç durmuyordu.

Boş verip aşağıya indim. Aşağıya indiğimde ise bartu vardı ve bartunun yanında tanımadığım iki kişi daha vardı.

Bütün dikkatleri üzerime çekmiştim. Bartu gülümseyerek bana bakıyordu.

"Seni görmeyi beklemiyordum bir anda"

Bartu bu dediğime güldü

"Tahmin ettim. Nasıl gidiyor iyi misin?"