KARANLIĞIN İÇİNDE Kİ AYDINLIK...

*18*

Herşey gönlünüzce olsun..

Herkese iyi okumalar dilerim:)

Gözlerimi açtığımda yataktaydım. Başımda da bartu,mahir ve rüzgar vardı. Gözlerimi açtığımı gördüklerinde hepsi merak ile bana bakıyorlardı.

Yutkundum  ve "Ne oldu bana?" Dedim. Mahir ise yaklaşıp elimi tuttu "bayıldın. Nasıl hissediyorsun iyi misin?"

Mahirin sesini bile duymak istemiyordum. "Seni ilgilendirir mi iyi olup olmamam?"

"Saçmalıyorsun yosun!."

"Ne?! Saçmalayan ben miyim sence?"

"Ya tamam haklısın özür dilerim ama yapmam gerekiyordu."

"Mahir neye kızıyorum, neye öfkeliyim biliyor musun? Sürekli bana birşeyler yapman ve bunu açıklamadan yapman. Neden korkuyorsun neden çekiniyorsun bilmiyorum ama her ne yapıyorsan bunun sonu hiçte iyi değil haberin Olsun."

Mahir yutkundu ve derin bir nefes aldi.

"Anlıyorum Seni."

"Hayır anlamıyorsun. Kendimce sana zaman vermiştim. Senin üzerine gitmiycem diye kendime söz  vermiştim. O dedigin  zamanı bekliyordum. Ama bu yaptığınız benim için son raddeydi."

"Sakin olur musun? hepsini konuşacağız."

Bu adamın rahatlığı beni o kadar com geriyordu ki.şuan onu öldürmek istiyordum.

"Bizim konuşacak bir şeyimiz kalmadı! Hatta bir dakika bile yanında durmak istemiyorum!."

Mahir bu dediğime çok sinirlenmişti. Ellerini yumruk yaptı ve sıktı.

"Yosun bana bak haddini aşıyorsun! Kendine gel ve o gitme düşüncelerini kafandan sil! Sana buradan çıkış yok! Duydun mu? Buradasın!"

"O sesine dikkat et mahir! Senin için kötü olur duydun mu?"

Mahir tam birşey söyleyeceği sırada araya rüzgar girdi.

"Mahir ve yosun tamam artık ikinizde susun. Mahir tamam üzerine gitme yosunun dinlenmesi gerekiyor. Baya yoruldu."

Rüzgarın dediğine göz devirmiştim.

"O kadar iyisin ki çok sağol cidden."

"Ya yosun anla artık hepsi senin iyiliğin için!."

Rüzgar bana resmen bağırmıştı. Mahir yetmedi birde bu başladı.

"Bana bak rüzgar o sesine dikkat et anladın mı?! Kimsin lan sen sesini yükseltiyorsun."

Mahirin rüzgara karşı çıkacağına asla beklemiyordum. Tahmin edememiştim.

"Ne bileyim abi işte üzerine çok gidince. Her neyse hepimiz baya gerginiz sanırım. Özür dilerim yosun bu arada."

"Önemli değil rüzgar sıkıntı yok."

"Bir şeyler hatırlıyor musun?"

"Hatırlamam gereken şeyler mi var?"

"Yok hayır genel anlamda."

"Hatırlıyorum elbette. Neyse mahir ben kalkmak istiyorum yataktan."

Mahir yanıma yaklaştı ve elimi tuttu. Bende yavaş hareketlerle kalktım. Uzerimi değiştirmem lazımdi.

"Üzerimi değiştirmem gerekiyor çıkar mısınız?"

"Yardım etme mi ister misin? Yani birini gönderirim en azından."

"Yok teşekkür ederim ben halledebilirim."

Mahir daha fazla üstlenemeden rüzgarla birlikte odadan çıkmışlardı. Bende üzerimi değiştirmeye başlamıştım.