The Poet and Mobile Legend Player Untold Love Story

Chapter 1

Chapter 1: I Am His Binibini, He's My Master

"Good morning Binibini Rosalind, ang pinakamagandang dilag sa buhay ko," bati nito sa akin.

"Magandang umaga Master Cholo, ang pinakagwapong binata sa aking mundo," tugon ko dito.

Umaga hanggang gabi ay walang sawang pagbabatian namin.

By the way, I am Rosalinda Bonifacio Rizal, his binibini and he is Cholo Santiago Altamero, my master.

Siguro totoo nga sinasabi nila na 'opposite attracts' kasi we are totally a contrast to each other pero we still ended up in a relationship na almost three years na.

Yes, Cholo and I are almost in a three years of being in a relationship with each other despite sa pagiging magkaiba namin like he always prefer going out sa barkada at magbabad sa computer shop with his bunch of friends para maglaro at makakuha ng what they called 'skin' at kung anong level na siya sa laro o rank na ba siya.

While me is, I am the type of person who always prefer sa loob ng kwarto kasama ang aking same old friend—the ballpen, notebook at sandamakmak na libro. I have a lot of them specially books na ang karamihan ay hiniram ko lang sa aking mga kakilala. Anyways, lets continue.

I am in love with total silence not like him na minsan ay naririnig kong bumubulyaw siya ng mga salita like 'g*go, p*tcha, n*mas' and the harsh ones are 'y*wa and f*ck sh*t,' na pinapabayaan ko na lang since nahahalata ko naman na it become more lesser and lesser compared noong una pa at aside pa dun is nakikita ko naman na  hindi naman naapektuhan yung relasyon namin the way he treated me from the start kaya pinapabayaan ko na lang.
Hindi ko sinasabing tinotelarate ko ang ganung attitude niya but alam ko na kaya naman niya e-manage yun.

Sa pag e-ML talaga  siya masaya and doon niya na e-express yung sarili niya so sabi ko 'who I am stop or how could I be the one to say not to, diba?

Well in fact that's the purpose of being in a relationship diba? It's about acceptance and embracing each other's flaws like me na mas na e-express ko ang sarili ko through writing and I can really feel his love the way he supported me also lalo na kapag may journalism sa school like kailangan ko muna mapag-isa and he don't hesitate to give me that everytime I asked for it.

Cholo really respect my privacy and maybe that's the reason why my love for him goes deeper and deeper each day.

"Binibini ko gala muna kami ng tropa ko hehe I love you."

"Sige Master ingat ka. I love you too."

An almost daily routine namin sa isa't isa.

"Wag kang mag-alala Binibini ko kasi ML lang katunggali mo sa puso ko mwaaah"

Ito ang mga karaniwang banat nito sa akin na di maipagkakailang kinakikilig ko naman.

"My heart has been slain master," pabiro ko namang reply dito.

Hindi ko alam kung anong nasa ML na yan at pansin kong maraming naadik dito at kasali na nga si Cholo dun.

Minsan tinuturuan ako nito na maglaro pero since di talaga ako interisado ay we just ended up arguing kasi kahit ano na lang gusto kong pindutin at honestly di ko alam sino at saan ako sa character sa  screen at ano pinaglalaban o pinoprotektahan ko.

Siya naman ay medyo nakikitaan ko ng hilig sa pagsusulat pero pansin kong mas hilig niya talaga maglaro ng online games lalo na nitong ML.

Mas gusto niya yung parang may hinahabol siya na nakikita ko minsan sa paglalim ng kanyang hininga at mga pagbuka ng kanyang labi at ngiti na abot hanggang tenga kapag naririnig ko ang katagang 'Your enemy has been slain!'

"Ginoo may sasalihan akong WriCon online heheh alam mo na. I love you." pagpapaalam ko sa kanya one day without giving him any clue what I wanted since alam na niya kung ano drill namin kapag may ganong ganap like I want space, to be alone para makapagpukos at mapag-isa sa kwarto para magnilaynilay kung ano ang maganda isulat at mag-isip kung ano ang magandang tema sa mga salitang aking ilalapat.

Hindi naman sa nakikita kong distraction siya sa pagsusulat ko pag ganoon but para sakin is mas kailangan talaga sumentro utak ko doon and naiintidihan naman niya palagi.

"Okay Binibini ko. I love you! God bless sayo. Rooting for you Binibini ko mwahhh." tugon naman nito.

"Salamat Master! Pangako tinta at papel lang kaagaw mo," reply ko dito dahil sa kilig ko.

"Binibini, isulat mo naman yung pagmamahal ko," pahabol pa nito na napapangisi na lang talaga ako.

Mahal na mahal ko si Cholo and it is a proof na kahit sa kabila ng ibang hilig namin ay tumagal kami ng ganito at still counting.

Hindi kami same vibes like others na nagsasabing 'relationship is much better if you two both have the same vibes and interest' kasi sa amin is we are in total contrast to each other and grateful kasi we still make it through and still trying our best to work it out.

Just like the any other couples problems they'd encountered is that we also had some fights and arguments since may ibat-iba kaming paniniwala at pinaglalaban sa buhay but still we ended up somehow a reconcilation.

Away-bati at aso't pusa talaga kami minsan.
Ako yung pusa kasi napaka-cute ko at siya naman yung aso kasi mukha naman talaga siyang aso djook lang.

Nasusulosyunan naman namin ang mga problema at mas pinairal ang pag-unawa sa isa't isa kaysa sa pride and sa tingin ko normal na yun sa isang relasyon para masubok kung gaano katatag ang foundation ng relasyon niyo sa isa't isa diba.

I remember one time noong di siya nakapagpaalam na gagala sila ng barkada niya at halos sumabog na selpon niya sa unreplied chat and texts ko so with my many unanswered phone calls na halos maglakad na ako sa daan na walang saplot dahil halos matililing na ako kakaisip kung saan o napano na siya since di niya naman gawain na di magpaalam sakin.

Nababaliw na talaga ako like paano kung sinalvage siya or dinukotan and pinatay tas itinapon sa dagat at pinagpyestahin ng pating like my mother once told me when I was young na pinagpepyestahin daw ng mga tamban kapag may patay na itinapon sa dagat.

I can't afford to lose him!

Halos mawalan na talaga ako ng tamang pag-iisip since sabi sa bahay nila when I dialed their number is wala siya dun at di ko naman matawagan tropa niya since di kami close ng mga yun at isa pa di ko naman sila kakilala talaga.

"Sorry na please, sorry!" pagpapacute niya sa aking harapan na I can't really resist.

Nagtampo at nagalit ako sa kanya noon pero ewan isang sorry at lambing niya tapos pangako na 'di na mauulit is okay na ako, as in naglaho lahat sa kalawakan lahat ng tampo ko.

Hindi ko alam bakit naging ganito ako kasi di naman ako ganito.

I am just an ordinary girl contented sa lahat lalo na pasimpleng sulat ko then suddenly he came into my world and totally change my every corner.

Binago ako ni Cholo and siguro madali ko siya napapatawad kasi talagang mahal ko siya at dama ko rin naman talaga loyalty and sincerity sa pagmamahal niya.
Sabi nga nila 'love overcomes hate and anger' and kaya siguro ganun.

Nakagawa na rin naman ako ng pagkakamali though alam kong hindi excuse yun sa kanya like sabi ko na may sasalihan ako na online WriCon pero the truth is gusto ko lang talaga muna magsulat at mapag-isa sa kwarto ko.

Ewan pero may mga panahon talaga na nangangati kamay ko kapag di nagsusulat at animo'y inuudyukan ako ng mga ito at binubulungan at di ko talaga mapigilan.

And everytime na ganoon is I honestly sense sounds of dismay or he stares at me with those questioning eyes pero yayakapin ko na lang siya then ask him an apology tapos patatawarin naman niya ako after masabi ko totoong reason kinabukasan and Cholo will forgive me.

I admitted my mistakes when I am wrong and bend myself if necessary para mapatawad niya ako and ganun din siya sa akin.

Lahat ay sobrang smooth sa amin at kumbaga ito na yung ideal relationship that every couple is wishing to have kahit hindi kami yung sinasabi ng iba na ' same vibes or same interest sa lahat ng bagay.

Hanggang sa umabot sa punto na isang araw  ay binalak kong makipaghiwalay sa kanya dahil sa isang pangyayari na hindi ko kinaya.

To Be Continued...