The Poet and Mobile Legend Player Untold Love Story

Chapter 3

Chapter 3: Opposite Attracts

Previously:

Then...

a slow noise of footsteps echoed from the floor towards the wall.

I am about to stand up when suddenly....

a slender arms and familiar scent imprisoned me from my back.

_ _ _

Alam ko ang pabango na yun at di ako nagkakamali ngunit huli na para kumpirmahin.

Mahigpit ang paghawak ng tao na yun sakin habang pinipilit kung magpumiglas sa pagkahawak niya na kanya namang kinabitaw.

"Lind are you okay? What happened? Is there any something wrong? Is there anything I could do?" walang pasubaling tanong ng lalaki sakin.

"I'm okay Jude." I assured him.

It was Jude and akala ko si Cholo who will comfort me at that time.

"Just pour it out Lind." comforting me.

Marami na rin mga lalaki na kapwa ko  estudyante ang nakapasok sa cr and it's too late for me to realize na nasa no loob pala ako ng male cr dahil sa pagmamadali ko kanina sa pagtakbo dahil sa pag iyak ko.

Dali-dali kong inayos ang aking sarili para bumalik na sana sa table kung saan kami ni Cholo kanina pero wala na siya doon.
Naalala ko rin ang aking mga gamit doon pero wala na din at hinala ko ay dinala na niya ito.

Sinubukan kong hinanap siya sa classroom pero wala siya doon at akmang hahanapin ko pa din siya sa loob ng eskwelahan kung saan kami usually tumatambay kapag free time ng biglang nag ring ang bell.

---

"Sorry na Lind please, I love you. Ayaw kung mawala ka sakin, di ako papayag"

Pauwi na kami noon after ng noon classes when he approached me sa hallway.

"I'll do anything mapatawad mo lang ako"

"Talaga?" nakaismid ko pang sagot sa kanya dahil sa nangyari kanina.

"Oum, para sayo binibini"

Cholo sounds really sincere and full of regret at kahit di ko man sabihin sa kanya ay klaro na hindi ko siya kayang tiisin pero gusto ko paring subukan kung kahit ano ay gagawin niya para mapatawad ko siya kaya nakaisip ako para mapatunayan ang sincerity niya kahit proven na sa akin.

"Sige nga mag twerk ka dito sa hallway" pataas-taas pa ako ng kilay pero sa totoo ay natatawa naman ako sa aking kaloob-looban.

"Dito talaga?" tanong niya habang gayang-gaya niya ang emoticon sa messages na gustong-gusto kong gamitin sa chat kapag everytime guilty ako sa aking nagawang kasalanan.

"Ayaw mo? ayaw mo ata eh, di sige wag, uuwi na lang ako."

"O sige na nga oo na,  heto na, " sabi niya habang pinipigalan ako sa pagtalikod pero drama ko lang.

Akma na sana siyang magtutwerk ng pinigilan ko siya.

Talagang gagawin niya talaga para sakin ang inuutos ko para mapatawad ko siya kahit sa totoo ay natatawa ako kasi kanina ko pa siya napatawad at sino ba naman ako para hayaan lang siya na mapahiya sa mga estudyante na nagsimula ng tumigil sa aming kinaroroonan upang subaybayan ang palabas na wala naman  talaga akong balak na ituloy.

Hinila ko na lang siya palabas ng gate habang kurot-kurot ang kaniyang tagiliran.

"Nababaliw ka na ba?"

"Baliw na ako sayo dati pa, patawarin ko na ako please!" pagmamakaawa pa niya na mas diniinan ko pa ang pagkurot na kinasigaw naman niya na mas lalong napabaling sa amin ang tingin ng mga estudyante.