The Poet and Mobile Legend Player Untold Love Story

Chapter 15

Chapter 15: A Surprise Guest

Previously:

"By the way, Cholo Santiago Altamero." extending his hand.

Nag aalangan man dahil sa hiya ay malugod kong tinanggap ang kanyang opisyal na pagpapakilala sa akin.

"Rosalind Bonifacio Rizal." receiving his hand with that smile widely carved on my face.

And we shook our hands as a sign of our friendship noong araw na yun.

______________________________________

"Turuan mo na lang akong limutin ka."

Pagtatapos ko ng aking pyesa sa harapan ng aming adviser na abot tenga ang ngiting nagpapahawatig ng pagkamangha.

Di ko mailarawanan ang ekpresyon nito, tanging alam ko lang ay nasiyan ito sa aking iniriprisenta.

(claps seems endless echoed inside her office)

Nandito ako ngayon sa loob ng faculty matapos ako nitong ipatawag ng biglaan para sa aking gagamiting pyesa.

Buti na lang at walang tao kasi nasa kasagsagan ng klasi at paghahanda ang lahat para sa "College Night" and it's three rounds of mastering and repeating all the lines for this session before I finally got the satisfaction of our adviser.

"Wala akong masabi Miss Rizal, I am speechless. Di ko alam ano ang aking sasabihin. Everything is perfect already. Sabi ko na nga ba at siguradong tayo na naman ang magwawagi this year. Sigurado na ang bact to back na ating pagkapanalo sa larangan ng pagtula. Grabi! Your piece sends me goosebumps. Look!"

Pagpuri pa nito sa akin habang tinuro ang kanyang kamay na may goosebumps kuno na kinapula ko naman.

Friday pa lang ngayon at exactly one week away pa ang competition pero hindi parin ako nagpapakampante lalo pa at alam kong magagaling din ang mga manlalahok sa patimpalak na ito.

Tanging ngisi lang ang tugon ko sa bawat pagpuri nito sa akin.

"We are not really wrong of choosing you Miss Rizal. You're nailing it. I knew already that you're good but I'd never expected that you could still be this good as in super good. That was excellent!"

"Thank you so much maam for liking it."

"I just don't like it, I absolutely love it. Gaaad you're really on the character and I can really feel it. The emotion, the words and the rhyme just wow Miss Rizal. Good luck!"

"Thank you again maam! Do I have to change any of the lines or perhaps the way I pronounce the words like some pitches and diin po sa mga salita."

"Hmmm I think nothing anymore Miss Rizal, just a bit tweak of your gestures...I think that's all. The others were all already good. And I can see that you are a bit nervous and trembling. You should work more on not to freak out kasi alam mo na siguradong maraming tao na manonood doon but aside to that...again everything is perfect."

"Okay maam. I'll work for it

"See you next week then Miss Rizal." Just remember all the things that you need to bring okay."

"Yes ma'am noted."

Agad akong nagpaalam matapos noon para makabalik at makahabol sa klasi.

Mas lalo akong naging nerbiyoso dahil sa expectation na sinabi ng adviser ko sa akin at halata iyon dahil sa biglaang pagbigat ng aking hakbang papalabas.

Actually wala akong personal coach but I am totally convince naman sa sinabi ni maam na excellent na yung itutula ko.

Sa totoo lang hindi ko akalain na magagawa ko yun at mamememorya ng ganoon kadali, pero sa bagay... siguro kasi may kaiklian lang din ito at bukod pa doon ay iba talaga kapag sayo mismo nanggaling o ikaw mismo ang sumusulat kasi nakatatak na iyon sa iyong isipan. Nakatatak na sa iyong isipan ang bawat pagkasunod-sunod ng mga salita.
Idagdag mo pa ang mga emosyon na galing mismo sa iyong puso dahil napagdaanan mo mismo ito so wala na masyadong kailangang repasuhin pa. Kailangan ko na lang tibayan at pigilan ang aking tuhod na wag manginig sa oras na nasa ibabaw na ako ng entablado at nasa harapan ng maraming tao lalo pa at di ako sanay sa ganoon at sa tingin ko ay yun talaga ang kailangan kong pagtuonan para hindi ako mawala sa aking mga sasabihin pag nagkataon.