Men In Uniform (MIU Series 2) Altis Terron Monteclaro

CHAPTER 30

"Oh God!" I silently murmur as I grabs my luggage tight and turn to my left to walk away from him.

Nanginginig ang mga tuhod ko habang wala sa tamang direksyon akong pupuntahan.

A warm hand grips my right hand that holds my luggage, I quickly turn to that person wishing it was ate's driver.

I look up into his eyes and once again met the green-eyed monster.

"What are you doing? I did not wait for a fvcking hour here just for you to leave me behind." Shivers run up to my stomach. I missed his voice so much. At kahit mukha siyang galit ay mas lamang ang pagiging sexy at hot niyang tingnan.

Wake up Andeng! Why the heck you're dreaming in a broad daylight!

"Done exploring my face Ms. Gamueda?"

Para akong binuhusan ng yelo sa aking narinig.

Damn it! Andeng! Where's your tongue? Gustong gusto ko nang sampalin ang aking sarili, he even knew that I am stammering.

I saw how a small smirk formed on his lips. Those kissable lips that once Ioves to devour mine.

Ipinilig ko ng bahagya ang aking ulo. Kailangan kong magising.

"What are you doing here?" at last I found the courage to speak.

"Zandy asked me to fetch you." He seriously said that without blinking his eyes on me.

He pulls my luggage from my hand and left me from tremor. Wala sa sariling sumunod ako sa kaniyang hakbang. Nang kami ay nakarating sa sasakyan niyang naka-park, he immediately opens the compartment to keep my luggage there.

He then rushes himself inside the car, on the driver's seat.

Napasinghap ako ng mahina, I didn't expect it, nasaan na ang dating si Altis, the person who care and loves me dearly.

Nakatunganga pa rin ako habang pinapanood ang lalaking nagpapatibok sa aking puso sa malakas na ritmo habang ito ay nasa loob ng sasakyan, katulad ko ay nakatuon lang rin siya sa akin habang ako naman ay nakatayo rito sa labas.

Nasasaktan ako ng sobra sa nangyayari. Alam ko na magiging ganito ang kahihinatnan kapag kami ay magkikitang muli pero hindi ko naman iniexpect na agad-agad na mangyari.

Sana ay hindi na pinilit pa ni ate na pasunduin ako kay Altis, alam ko na gusto lang ng ate na magkausap kami nang masinsinan at humantong sa pagkakapatawaran pero sa palagay ko ay it's too early for that to happen.

I sigh! I open the front door sa may passenger's seat. Hindi pa rin naputol ang pagkakatitig niya sa akin.

I din not hop in and tried my best to talk in a calm way na hindi mahahalata ang garalgal ng aking boses.

"I will just take a cab. Mauna ka na sa bahay nina ate. May dadaanan pa ako and thank you for fetching me, next time huwag mo nang abalahin pa ang iyong sarili kapag ako ang magiging dahilan niyon." Mabilis kong isinara ang pinto at dali daling naglakad papalayo.

Nagpapasalamat ako at nakasukbit sa katawan ko ang sling bag na laman ay perang panggastos ko sa aking pag-uwi. I need to cool down my feelings, hindi pupwedeng didiretso ako agad sa bahay nina ate at baka muli kaming magkita ni Altis. I think I just go somewhere else or look for a hotel at dun muna kukuha ng lakas ng loob at tapang para sa aking sarili.

Maliksi ang aking mga hakbang, takot na takot ako na manatili pa ng ilang segundo na nasa malapit lamang si Altis. Napapikit ako at mabilis na hinawakan ang aking kinakabahang dibdib. Kahit ninanais ko na makasama pa siya ng matagal at matitigan ng husto ang kaniyang mukha, tila naman napapaso at unti unting nalulusaw ang pagkatao ko.