ჯეის დაბრუნების შემდეგ ჰეიზელმა ბევრი დალია, ან სონჰუნმა დააძალა და ბევრი დაალევინა, ნუ მოკლედ ორივე.
ჰეიზელი ლოყებ აწითლებული იჯდა სულელურად იცინოდა ყველა მოქმედებაზე და თავბრუს ხვევის დიდი გრძნობა აწუხებდა.
-ჰეკი კარგად ხარ?—გვერდით მიუჯდა შედარებით ფხიზელი სონჰუნი.
-სონჰუნაა–ხელები გადახვია ჰიჭს და თავი მხარზე დაადო.–გული მერევა.
-არა არა მე არ დამარწყიო!!—თავი გაწევინა ჰეიზელმა კი სიცილი დაიწყო.
-რატო დაალევინე ამდენი–ემიმ ხელი ჰეიზელს დაავლო და მოშორებით გაიყვანა სადაც მთელი სასმელის უკან ამოღებას შეძლებდა.
შემდეგ ალბათ თქვენც მიხვდით რაც მოხდა.
ჰეიზელი ცოტა მოფხიზლდა, ჯეიმ მინერალური დაალევინა და ამან უფრო გამოაფხიზლა.
-სონჰუნ შენი... აღარასდროს დაგიჯერებ–მობილურის საათს დახედა ჯერ ადრე იყო შედარებით ამიტომ სანერვიულო არაფერი ჰქონდა.
-ჰეკი, კარგი რა გაჩვევ ნელ ნელა.
-აღარ ჩემაჩვიო.
-არა არა ძაან საყვარელი სიმთვრალე გაქვს–ლოყებზე სონუ წაეთამაშა და თავისი სასმელი ბოლომდე დალია.
-მართლა.
-მითხარით რომ სიმღერა არ დავიწყე..
-სერიოზულად არ გახსოვს?
-არა ნუ მატყუებთ.
-მართლა იმღერე ჰეკი, თან მე მიმღერე i wanna be yours
-ნუ მატყუობ სონჰუნ ვიცი არ მიმღერია უბრალოდ ჩემ თავში წარმოვიდგნედი.
-ბოზი ვიყო იმღერე—ჩაერთო ჯეიკი საუბარში.
-ემი მატყუებენ?
-არა ჰეიზელ არ გატყუებენ.
-ღმერთობ რა სირცხვილია
-საყვარელი ხმა გაქ
-ჯანდაბა–თავში ხელები შემოირტყა–სონჰუნ შეგიძლია სახლში წამიყვანო?
