ღმერთო თავს მართლა უცნაურად ვგრძნობ ამის დაწერის გამო, გთხოვთ მაპატიეთ!!!
.........
ჰეიზელი სონჰუნის მაისურს ხელი დაავლო და ერთი ხელის მოსმით წაართვა ის, ჰეიზელი გაწითლდა და ბიჭის ტანს თვალებს ვერ აშორებდა..
-როგორ სჩანს ჩემი სურვილისგან კვდები, ასე არაა?– მაცდური მზერით დახედა სონჰუნმა მის ქვეშ მოქცეულ გოგონას.- ვერსად გამექცევი ტკბილო, მოთმინებას სანამდე შეინახავდი მაინც?.
-სონჰუნ....არც ვაპირებ გაგექცე—აწითლებული უფრო გაწითლდა, ხელები აუკანკალდა და ფეხებს შორის საჭინელ დაჭიმულობას გრძნობა.
ბიჭმა ჰეიზელს ხელები თმაში შეუცურა თავი გაგიკავა რომ ჰეიზელისთვის ვნებიანად ეკოცნა, ცალი ხელით კაბას დაუწყო ზევით აქაჩვა, კოცნები კი მეტად მომთხოვნი და ღრმა ხდებოდა....
(არ მაგინოთ აქ რომ დავასრულე)
...........
შემდეგ დილას ჰეიზელი სონჰუნთან ჩახუტებული იღვიძებს, ყველაფერი კარგად ახსოვს და არ გრძნობდა მცირე სირცხვილსაც კი, გუშინ ისიამოვნოა, ექსტაზის სიამოვნება უფრო დიდ სიამოვნებაში გადაზარდა, იცოდა რომ სონჰუნს ეღვიძა, უბრალოდ თავს იკატუნებდა, ამიტომ ადგა და მუცელზე დააჯდა, ტუმბოდან სიგარეტი აიღო და გაუკიდა, სონჰუნმა თვალები ჭყიტა და ხელები ჰეიზელის წელზე აასრიალა, წელს ზემოთ შიშველი იყო, ძილისგან თვალები და ტუჩები გაბუშტული ჰქონდა, თმები კი აჩეჩილი, წამოჯდა ისე რომ
ჰეიზელი კალთაში მოიცქცია.
-თეჰიონი მირეკავდა თან რამდენჯერ...–ტელეფონი აიღო და თეჰიონს დაურეკა.
- ჰეიზელ? რას შვები? რატომ არ მპასუხობდი?
-მაპატიე, გუშინ დავთვერი და სონჰუნთან სახლში გავიღვიძე დღეს–სონჰუნმა ჰეიზელს ყელში სველი კოცნების დატოვება დაუწყო- მჰჰ... გთხოვ...არ გამიბრაზდე არ მინდოდა..ამმჰჰ შენი ნერვილობა.
