_ავტორი_
ჰეიზელი ციხიდან პოლიციის მანქანით წამოიყვანეს, ცოტა უხერხული და უცნაური იყო ჰეიზელისთვის.
სეულის ქუჩებს უყურებდა და პატარა კაფესთან ჯეი ჯონვონი და ჯეიკი დაინახა, ამიტომ თხოვა მათთან გეჩერებინდა და ამაზე დასთანხმდენ.
პოლიციის მანქანა ზუსტად მათ წინ გაჩერდა, ბიჭები გაკვირვებულები და დაბნეულები იყურებოდნენ.
-მადლობა–მადლობა გადაუხადა ჰეიზელმა და მანქანიდან ჩავიდა, ამაზე კი უფრო გაკვირვებულები იყურებოდნენ, უფრო გამოყლევებულები.
-ჰეიზელ პოლიციის მანქანაში რა გინდოდა?–ჰეიზელმა ჯონვონი გადაკოცნა და გადაეხვია, როცა ჯეი და ჯეიკი წამოვიდნენ ჩასახუტებლად დააიგნორა და გვერდით გაიწია.
-რას შვები?–ჯონვონს დაუწყო საუბარი.
-რავი ბიჭებმა გავიდეთო სადმეო და დანარჩენებს ველოდებით, ამიტომ დარჩი შენც.
-კაი.
-და პოლიციის მანქანში რა გინდოდა? რა დააშავე?
-მამაჩემთან ხომ ვიყავი არა? მერე კიდე ისეთები მელაპარაკა და ისეთ სიტუაციაში დამხვდა კიდევ შოკში ვარ, არ ვიცი რაღა ვიფიქრო.
-მამაშენთან იყავი?–საუბარში ჩაგვეჭრა ჯეი– რა გითხრა ჰეიზელ?
-რაშენი საქმეა.
-მითხარი რა გითხრა.
-ჯეი დამშვიდდი, არ გელაპარაკება შენ–ჯონვონმა უკან დაწია, ჰეიზელ კი ჯეის ამდაგვარი საქციელი ეუცნაურა– რა მითხრაო?
-მერე დავილაპარაკოთ.
-კარგი, აი მოვიდნენ და ეს სოოჰაა?–სოოჰას ხსენებაზე უკან გაიხედა და დაინახა როგორ მოდიოდნენ შორიდან სონჰუნი და სოოჰა გვერდი გევრდ, სოოჰას ჰეიზელიც ტანსაცმელები ეცვა, მისნაირად ეკეთა მაჯიაჟი და თმის სტილიც იგივე ჰქონდა და ჰეიზელი კილომეტრში გრძნობდა მისი პარფიუმერიის სუნს.
