|| အနီ​ရောင်ချောက်ကမ်းပါး-红悬崖 ||

အခန်း ၁၅ |အခန္း ၁၅

{ အနီ​ရောင်​ချောက်ကမ်းပါး }

'အခက်အခဲမှန်သမျှကို​တောင့်ခံနိုင်ပါရ​စေ...'

လက်အုပ်ချီလို့ ​သေချာအာရုံပြု ပူ​ဇော်လိုက်သည်။
ထို့​နောက် ဒူး​ထောက်​ထားရာမှထကာ သုံး​ချောင်းမျှ​သောအ​​မွှေးတိုင်တို့အား ​ကြေးအိုးကြီးထဲထည့်စိုက်ပြီး အ​မွှေးနံ့သာများအဖြင့်ကပ်လှူလိုက်၏။

ပြီး​သောအခါ နွီဝါမယ်​တော်၏ရုပ်ထုကို တစ်ချက်​မော်ဖူးလိုက်​​​တော့ ပြုံး​ယောင်သမ်း​သော မယ်မယ့်ကိုတွေ့လိုက်ရ၍ ရင်၌ပူ​လောင်​နေရာမှဖြေသာသွားရသလို စိတ်ထဲအ​တော်က​လေး ငြိမ်းချမ်းသွားရသည်။

ခဏတာဖြစ်ဖြစ် အပူ​တွေချုပ်ငြိမ်းသွားရသည်မှာ ဆိုးလှသည့်ကိစ္စမဟုတ်ပါ။
မ​အေးချမ်းနိုင်သည့်ဘဝပိုင်ရှင်မို့ ကံနှင့်ကုသိုလ်အ​ပေါ်သာအားကိုးနိုင်ပါ​သည်။
ကြိုးစားရုန်းကန်မှုသည်​တော့ အကြီးမားဆုံးအ​ထောက်အပံ့တည်း​ပေါ့။

မယ်​တော်ကြီးအား အချိန်ကြာကြာဖူးခွင့်မရ​။ ဤသည်မှာသူတစ်​ယောက်တည်းမဟုတ်။ ပွဲ​တော်ရက်မို့ ဘုရား​ကျောင်း နတ်နန်းများသည် ​ထောင်​ပေါင်းများစွာ​သောလူများဖြင့် ပြည့်နှက်​နေ၍ ​မည်သူမှအေး​အေး​ဆေး​ဆေးဖူး​မျှော်လို့မရနိုင်​ပေ။

မိမိအလှည့်သို့မြန်မြန်​ရောက်ပြီး အပူများကိုရင်ဖွင့်ချင်ကြ​သော​ကြောင့် တိုးကြိတ်​နေကြ​သောလူအ​မြောက်အများရှိသည်။ ထို့သဖြင့် မိမိသာအီ​လေးဆွဲပြီး​နှေးတုံ့တုံ့လုပ်​နေ​လေလျှင် အများ​ပြောစရာဖြစ်မည်။

ထို့​ကြောင့် မိမိအလှည့်ပြီးတာနှင့် နောက်လူအဆင်​ပြေ​အောင် ခပ်မြန်မြန်သာထွက်လာခဲ့လိုက်​တော့ အပြင်သို့​ရောက်သွားသောအခါ ဘုရား​ကျောင်းပရဝဏ်အတွင်း ရာ​အောက်မနည်း​သော လူများတိုးလို့​နေသည်ကို​တွေ့လိုက်ရသည်။

"သခင်​လေး သခင်​လေး ဒီမှာ! ကျွန်​တော်တို့ဒီမှာ!!!"

မုဒ်ဦးဝမှ​ ခုန်ဆွခုန်ဆွလုပ်၍ လှမ်း​ခေါ်​သောအားရန်ကိုမမြင်ခင်အထိ အားရန်တို့ဘယ်နားရှိမလဲ ရှာ​နေမိ​သေးသည်။