{ အနီရောင်ချောက်ကမ်းပါး }
"ဝမ်ရိပေါ်ဘယ်မလဲ"
မေးသူ၏မျက်နှာသည် တင်းမာနေသော်လည်း အမေးခံရသူသည်ကတော့ အေးဆေးစွာ။ ငြိမ်ငြိမ်သက်သက် အခါးရည်ကိုငုံသည်။
ဒုန်း!
ထိုအခါဝမ်ဂျိုဂျောင်းသည် ဒေါသကိုမထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ရေနွေးပန်းကန်လုံးကို စားပွဲပေါ်ဆောင့်ချလိုက်ကာ ရှေ့တွင်ထိုင်နေသော သားဖြစ်သူ၏မျက်နှာအား စေ့စေ့ကြည့်လိုက်၏။
"မင်းပေါ့ပျက်ပျက်လုပ်နေတာလား"
"ပါးကရော သူ့ကိုစောင့်ကြည့်နေတာပါလား"
အမေးကိုအမေးချင်းထပ်လာသော မေးခွန်းနောက် ဝမ်ဂျိုဂျောင်းတစ်ယောက်စိတ်မရှည်တော့ပါ။
"သူထွက်ပြေးသွားရင် မင်းဘာလုပ်မလဲ ဟမ်!"
"ပါး ဝမ်ကလေးကိုနားမလည်သေးပါဘူး။ သူထွက်ပြေးနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး"
"ဘာရယ်..."
"လက်စားချေချင်သေးတာလေ...သူလေးကကျွန်တော့်ကိုသိပ်မုန်းတာ"
ဝမ်ရီဂျောင်းက ပြုံးပြုံးကလေးဆိုသည်။ ဝမ်ဂျိုဂျောင်း၏မျက်နှာသည်တော့အလိုမကျမှုများစွာဖြင့်ပြည့်လို့ရှိလာတော့သည်။
ဝမ်ဂျိုဂျောင်းသည်တစ်ချိန်ကအာဏာအပြင် ဓါးစက်ပါတည်သော်လည်း ယခု၌မူယခင်နှင့်မတူတော့။ စိတ်ကူးဥာဏ်တို့မှာလျင်မြန်ဖျတ်လတ်တုန်းဆိုသော်ငြား ဇရာကြောင့် ကိုယ်ကတော့မစွမ်းဆောင်နိုင်တော့ပေ။
သို့သော် သူ့တွင် သူ့အရိုက်အရာကိုဆက်ခံဖို့ သားဖြစ်သူအဆင်သင့်ရှိနေသည်ဆိုပြီး ဖြေသာခဲ့ပြန်သည်။ သူ၏သားသည် သူ့ထက်ပင်အာဏာထက်၏။ သူ့ကဲ့သို့ပင် အာဏာကိုတည်အောင်ထိန်းနိုင်၏။ ထို့ကြောင့် သူစိတ်မပူခဲ့။ သို့သော် ဓါးကိုဖျက်သည့်ဝါးမြက်လို သားကိုလည်းမြေးတော်ဝမ်ကဖျက်ဆီးသလိုဖြစ်စေနေ၍ ထိုမြေးတော်အားဘယ်သို့မှကြည့်ရအဆင်မပြေတော့ချေ။
STAI LEGGENDO
|| အနီရောင်ချောက်ကမ်းပါး-红悬崖 ||
Fanfictionချစ်ခြင်းတရားတို့မည်သည် အနီရောင်အသားအနားရှိလေ၏။ ခ်စ္ျခင္းတရားတို႔မည္သည္ အနီေရာင္ရွိအသားအနားရွိေလ၏။ 红悬崖ဟုခေါ်သည်။ Zsww Historical Fanfiction Warning: May be M-perg ခုလိုfic coverလှလှလေးကိုဆွဲပေးတဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ကျေးဇူးအများကြီးတင်လိုက်ပါတ...
