At the end of Game 2 na extend ng Ateneo ang laro at magkakaroon ng Game 3. At dahil natalo ang UP ay malungkot si Daddy habang 50/50 naman ako kasi syempre nanalo ang school ko saka si Kuya Tyler, but the other half was because my friends are from UP at dun din sila naglalaro. Alam ko kung gaano kalaking effort ang binibigay nila Terrence to get that championship dahil 36 years na ang UP when they last won a championship.
"Bar tayo," pag-aaya ng mga ka blockmates ko pagkatapos naming manood ng game 2. Pumunta kami sa isang sikat na bar at doon kami nag inom.
"We should party," pumayag na lang ako kasi wala rin naman akong gagawin ngayong gabi. I am also planning to watch game 3 at mukhang ganoon din ang plano nila.
"You should get a boyfriend, Abegail." Agad naman akong umiling dahil manghihila na lang siya ng lalaki sa crowd so she can introduce it to me.
"No, I may be single, but I already like someone." Sagot ko naman sa kanya saka ko tinaas ang kilay ko para tigilan niya ako sa pagpupumilit niya na ihanap ako ng lalaki dito.
"Who is he? Maybe kilala namin siya?" Tanong ni Lucy saka tumingin kina Dominic at Shiella na mulhang curious din sa kung sino ang isasagot ko.
"You know I like tall ones, and Carl Tamayo from UP caught my attention." Sagot ko sa kanila at agad nanlaki ang mga mata nila saka tumingin ulit sa akin.
"Are you serious? Like, you know ever since he was in highschool I don't like his confidence since lagi siyang nanalo at talo lagi Ateneo sa kanya. Let's see if he'll win sa Game 3." At kung ano-ano na ang sinabi ni Shiella kaya tiningnan ko siya na parang binabalatan ko na siya ng buhay.
Because I don't like how she deliver her words as if it was a bad attitude to have a confidence that your team can win. Like, Carl has that mindset that if he can, then he would. That if he's team is strong, they just have to deliver it with confidence and to show how teamwork and talent can win a basketball team. That is a mindset that Carl has ever since he started playing basketball under Coach Gold because Coach Gold knows his capability not just a basketball player, but also as a human.
"Shiella, don't say something about a person who doesn't even know you. Stop talking shit about their life as if you know everything." Pagkasabi ko nun ay kinuha ko ang iniinom ko at naglakad lakad sa buong bar at kinakausap ang ibang kakilala na nakikita ko.
"Abegail, you should open your dm, I sent you a message regarding on my brand." A filipino bag designer went near me at niyakap ako. Ngumiti naman ako sa kanya since alam ko na maganda yung mga bag na ginagawa niya kaya tumango ako at niyakap ulit siya.
Naglakad pa ulit ako at may ilang mga kakilala na binibigyan ako ng drinks kaya tinatanggap ko naman, kaya ang ending anong oras na ako nakauwi sa bahay tapos lasing pa ako.
Our family driver was the one who picked me up at kasama si Daddy.
"Paano mo napapagsabay ang pag-inom at pag-aaral, Abegail?" Tanong ni Daddy saka pinunasan ang mukha ko para alisin ang make up na suot ko.
"You know Dad, you should get a woman who will make you happy and feel love. But, please don't date someone close to my age." Natatawa ko pang suggestion lalo na dun sa last part.
"Wala na akong oras para maghanap ng iba, sa trabaho pa lang sumasakit na ang ulo ko." Sagot naman niya kaya umiling na lang ako kasi ang hina niya sa mga ganitong usapan.
I saw Carl's post on instagram kaya tiningnan ko ito at walang pakielam kahit makita pa niya na I liked his post. Mababasted lang din naman ako kapag umamin ako after season edi siguraduhin ko manlang na nag effort ako kahit papaano.
YOU ARE READING
Mastermind | Carl Tamayo
FanfictionUP Fighting Maroons #2 Eunice Abegail Velo, a 21 years old student transferee from the US. When she was in high school she studied in National University, that's where she met Carl Tamayo whose now a player of UP Fighting Maroons. Eunice, being the...