چانیول بعداز اینکه تونست بکهیونو ساکت کنه و برگرده تا دوباره با کیونگسو صحبت کنه، حالا با جای خالیش روبرو شده بود و ناچارا به دنبال بک از مدرسه خارج شد و هر دو سوار اتوبوس شدند. روی دو صندلی خالی کنار هم نشستن و چانیول هندزفری هاشو توی گوشش گذاشت و آهنگ موردعلاقشو پلی کرد. سرشو به شیشه تکیه داد و چشمهاشو بست و به موسیقیش گوش میکرد.
-چانیول خوابی؟
بکهیون گفت و منتظر بهش چشم دوخت، ولی واکنشی از سوی چان دریافت نکرد. دستشو روی شونش گذاشت و تکونش داد.
-هی چان باتوام!
با حس دست بکهیون و تکون خوردنش، به سمتش برگشت و یکی از هندزفری هاشو درآورد.
-هوم؟
-صبح بخیر جناب!
و هندزفریو از دست چان گرفت و توی گوش خودش گذاشت.
-این چیه گوش میدی آدم یاد بدبختیاش میفته. بزار مال خودمو وصل کنم آهنگای خفن بزارم برات.
-بزار همین باشه.
با تعجب بهش نگاه کرد و نیشخندی زد.
-حقیقتا این چیزا بهت نمیاد. نکنه عاشق شدی؟
چانیول چپ چپ بهش نگاه کرد و یدونه زد پس کلش!
-آخه قیافه ی من به عاشقا میخوره بچه؟
-یااا چته چرا میزنی؟!
صاف نشستو حق به جناب گفت:
-واسه اینکه حرف مفت میزنی.
-ولی یچیزیت هست.
آهی کشید و نگاهشو از پنجره به بیرون دوخت.
-کیونگسو باهام قهر کرده.
-قهر واسه چی؟
بکهیون با تعجب گفت.
-سر کلاس قلقلکش دادم؛ لی خط خطی هم جفتمونو از کلاس انداخت بیرون. بعدم فرستادمون دفتر مدیر...
-خب معذرت خواهی میکردی.
با حرص انگشتشو سمتش گرفت و اتفاق یه ربع پیش رو بهش یادآوری کرد.
-داشتم همین کارو میکردم تا اینکه یه نخود آشی جفت پا پرید وسطش.
-یااا مگه خرم که جفت پا بپرم؟! بعدشم من از کجا میدونستم جنابعالی درحال منت کشیدنی؟
-بهرحال گند زدم.
-غصه نخور رفیق دوباره اکی میشین.
با رسیدن اتوبوس به ایستگاه مورد نظرشون، مکالمشون پایان یافت و هردو پیاده شدن. بعد از کمی پیاده روی، به مکان مورد نظرشون رسیدن و بکهیون با هیجان به طرف چانیول برگشت.
-امروز میبرمت و بعدش تو باید باختت در برابر منو به همههه بگی.
-هه بردن من به همین راحتیام نیست زیاد دلتو صابون نزن!
YOU ARE READING
Dark Mind
Fanfictionمن همه ی کلماتی که میدونستم رو فراموش خواهم کرد اما قسم میخورم تورو فراموش نمیکنم اگه صدام میتونست گذشته رو برگردونه... در گوشت زمزمه می کردم: "اوه عزیزم، ای کاش اینجا بودی!" نام⇠ذهن تاریک ژانر⇠رومنس/ درام / مدرسه ای کاپل ها⇠چانسو/ بکسو/ کایسو نویسن...
