Selamm
3.bölüm itibariyle kitaba yeni bir karakter daha eklendi şu anlık sadece adını öğrendiniz ama bölümler ilerledikçe anlayacaksınız
Bora'yı ne kadar sevecekseniz Orhan Güneşten o kadar nefret edeceğinizi düşünüyorum ama yinede orası size bağlı☺️
❣️İyi okumalar❣️
Ha bu arada Havin'in kişiliğini de söylemeden geçmeyelim
Çocukluğumun katili Orhan Güneş
Annemle evlendikten sonra hiçbir şey eskisi gibi olmamıştı. Arkadaşlarımla oynamama izin vermezdi sokağa çıkarmazdı Sadece okula gitmeme izin verirdi. Onda da biriyle konuştuğumu görse eve gelince beni öldüresiye döverdi. Annem her engellemeye çalıştığında annemi daha çok döverdi.
Buna rağmen annem beni korurdu. Bir de Bora vardı. O adamdan hiç korkmaz. O adama rağmen benimle görüşür, evden kaçırıp sokağa oyun oynamaya çıkarırdı. Benim tek arkadaşım oydu.
Bir keresinde dışarıdayken Orhan Güneş bizi görmüş. kolumdan tut beni eve sürüklüyordu. Biliyordum beni yine dövecekti, hatta annem engellemeye çalışacaktı onu da dövecekti ama öyle olmadı. Bora o gün beni o adamın elinden kurtarmak için kendini feda Etti.
Orhan Güneş'in beni tuttuğu kolunu tutup"ona dokunmayacaksın! "Demişti
"Herşey benim suçum, herşeyin sorumlusu benim" diye de eklemişti.
Orhan Güneş, Bora'nın bu sözlerinden sonra kolumu sertçe bırakmıştı. Her zaman takındığı o sinsi gülüşünün yanında başka bir duygu daha vardı ama ne olduğunu anlamamıştım.
"Demek öyle, her şeyin sorumlusu sensin ha çocuk bu cesaretini çok sevdim." demişti Orhan Güneş.
Öyle çok korkuyordum ki kaldırıma diz çökmüş bir vaziyette onlara bakıyordum.
Orhan Güneş " Aslında çok iyi fikir, hem benim için daha güzel olur. Baya güçlü bir çocuğa benziyorsun. Seni dövmekten daha çok zevk alırım." Demişti Bora'ya.
Öyleydi Bora çok güçlüydü. Hatta bir keresinde "Bu yaşta nasıl bu kadar güçlü olabiliyorsun?" Diye sormuştum.
O da bana "Birinin seni koruması lazım minik." diyip konuyu kapatmıştı.
Ben onları kaldırım kenarında öyle korkak bir şekilde izlerken Bora yine güçlü duruyordu.
"Döveceksen döv artık senden korkmuyorum"
demişti Orhan Güneş'e.
Bora'nın cümlesi biter bitmez Orhan Güneş önce bana baktı. Öyle bir baktı ki bakışlarıyla ne demek istediğini anlamıştım. Bir kişi daha senin yüzünden zarar görecek demek istiyordu.
Bora'ya öyle bir tokat atmıştı ki dudağı patlamıştı. Sonra karnına vurmuştu. Bora yere düşünce tekmelemeye başlamıştı. Sokaktaydık ama kimse yoktu. Benden bağıramıyordum Çünkü bana bağırmamak gerektiğini söylemişti. Beni döverken" bagırırsan annene daha çok zarar veririm." derdi.
Korktum bağırırsam Bora'yı daha çok döver diye korkmuştum. Bora da bağırmıyordu ama canı çok yanıyordu bunu Biliyordum. Onu kurtarmak için yerimden kalkmıştım yapma demiştim .Bırak onu demiştim beni dinlememiş.
Vurmuştu daha çok vurmuştu. Yorulduğunda bırakmıştı dövmeyi. Bora kanlar içinde yerde yatıyordu. Bora'yı öylece bırakıp beni eve götürmüştü ama bir şey yapmamıştı. Tüm hırsını Bora'dan çıkarmıştı.
O günü hiç unutmadım unutmayacaktım. Orhan Güneş Benden nefret ediyordu. Sadece bana zarar vermek istiyordu ama Annem engelleyince annemi de dövüyordu. Aslında Benden nefret ettiği kadar annemi seviyordu. Bu yüzden gitmiştim. Ben olmazsam anneme zarar vermez diye düşünmüştüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kış Güneşi
De TodoDaha çocuk yaşta hayatın zorluklarıyla yüzleşmiş ama asla pes etmemiş bir kadın ve neredeyse aynı zorluklarla karşılaşmış bir adam geçmişin ardında ki sırlarla karşı karşıya gelmekte. "Söz mü " dedi kadın. "Söz " dedi adam.
