18.Bölüm İlk Görev

42 12 0
                                    

Merhaba arkadaşlar ☺️

Bora'nın Havin'e olan sürprizini sevdiniz mi?
Umarım sevmişsinizdir. Bora'nın Havin'i bu kadar çok düşünmesi hepimizi mutlu etmiştir bence.❣️

İyi okumalar ❤️

                               Bora Atalar

İçimdeki karanlık hapsetmişti beni kendine. Sonu olmayan bir labirentin ortasındaydım sanki. Her gün yeniden başa dönüyordum. Her gün hiç durmadan aynı acıları yaşıyor. Aynı sözleri dinliyordum.

"Annenin katilisin sen."

"Sokakta ki köpekten farkın yok benim için."

Günün her saatinde aynı cümleler , aynı işkence hiç durmadan söylenilen hakaretler.  Kalbimdeki tüm sıcaklığı almıştı benden. Buz gibi kalmıştım.

Taşa kesmişti kalbim. Sevgi yok ,mutluluk yok, merhamet yok, kısacası duygu yoktu kalbimde. Buz gibi kalbimi ısıtan güneşi o gün mezarlıkta tanımıştım.

Kalbimdeki buzun tam ortasında bir ateşin yandığını hissetmiştim. Kalbim ilk defa ısınmıştı.

O gün kalbimde öfke ve nefret duygusunun yanında başka bir duygu oluşmuştu ama ne olduğunu bilmediğim için anlamamıştım. Havin'i tanıdıkça sevmenin, sevilmenin, merhametin, mutluluğun ne olduğunu öğrendim.

Birgün Havin'i yine evden kaçırmıştım. Bir kaldırıma oturmuştuk. Anlat demişti bana anlat." Sen benim hayat hikayemi biliyorsun. Bana yardım ediyorsun. Anlat bende sana yardım edeyim " demişti.

O gün güven duygusunu öğrenmiştim ondan. O bana güvenip herşeyini anlatmıştı. Bende ona güvenip herşeyimi anlatmıştım. O kaldırım ilk defa kendimi birine anlattığım yer olmuştu.

Ben kendimi , geçmişimi , yaşadıklarımı anlatırken sadece gözümün içine bakarak dinlemişti beni. İşte ben o gün gözlerinde merhameti gördüm . O gün merhamet duygusunu da öğrendim.

Hiçbir duyguyu bilmiyorum." Kalbim taş kesmiş benim. Anlıyor musun? Kalbim taş kesmiş benim," demiştim ona. O ise bir süre sadece gözlerime bakmıştı. İşte ben o zamanda sevgiyi öğrendim ondan.
Bir duygu daha ekledim kalbime.

Bir süre daha gözlerimin içine baktıktan sonra "Sen bir kışsın " demişti bana. "İçin buz gibi olmuş" demişti "ama ben seni ısıtacağım kışına güneş olacağım "demişti.

Sonrada sarılmıştı bana. Öyle güzel öyle merhametli sarılmıştı ki bana o gün ilk defa gerçekten biri tarafından sevilebileceğimi hissetmiştim.

O gün söylediği cümleyi hiçbir zaman unutmadım. " Sen bir kışsın ama ben seni ısıtacağım kışına güneş olacağım." Olmuştu gerçekten kışıma Güneş olmuştu. Sıcacık yapmıştı kalbimi.

Ben kıştım o Güneşti. O benim kış güneşimdi. O kaldırımdan kalkarken " sen artık benim kış güneşimsin" demiştim. " Ben artık senin kış güneşinim." diyerek karşılık vermişti o da bana.

   Şimdi:

Havin odada üzerini giyinirken bende kapının önünde odadan çıkmasını bekliyordum. Havin'i beklerken aklıma çok güzel birşey gelmişti.

Telefonumu cebimden çıkarıp Sedat'ı aradım.

"Alo Sedat senden birşey isteyeceğim kardeşim ."

"Ne istersen yaparım biliyorsun."

"Biliyorum kardeşim."

"Ne isteyeceksin? "

Kış Güneşi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin