SARMAŞIK | MPREG

10. FAL

● Bölüm şarkısı:
Duman - Yalan

......

Şuan Karan'ın evine gitmek için çantamı hazırlıyordum. Sarhoş olduğum günün sabahında onu aramış ve teklifini kabul etmiştim. Haftasonunu onunla geçirecektim.

"Baba, ben çıkıyorum."

Cevap vermemişti. Sesli bir nefes verip dışarıya çıktım. Karan arabası ile kapıda duruyordu. Hızlıca arabaya doğru ilerledim ve bindim.

"Selamünaleyküm."

"Aleykümselam. Nasılsın?"

"İyiyim, sen?"

"Bende öyle."

Arabayı çalıştırdı ve sürmeye başladı.

"Aslında bir restoranda gitmek istiyordum, ama senin yemeklerini beğendiğim için sen yapsan olur mu? Uzun zamandır ev yemeği yemiyorum, ama diyorsan ki yorgunum yapamam o zaman bir şey demem."

Kendimi tutamayıp güldüm. Bir de masum masum konuşuyordu.

"Karan ben seni sert biri olarak hayal etmiştim. Sen nasıl patronsun acaba? Ben yaparım tabii ki, yemek yapmayı çok seviyorum zaten."

Bu dediklerime dudakları kıvrıldı. "Ne kadar sert bir patron olduğumu görmek bile istemezsin. Sana öyle davranmak istemiyorum ama."

Eve vardığımızda hemen mavişi aramaya başladım. Mutfakta mama yerken bulmam ile mamasını bitirmesini bekledim. O sırada ellerimi yıkadım ve yemekte ne yapacağımı düşünmeye başladım.

Karan da mutfağa girdi ve her zamanki yerine oturdu. "Mercimek çorbası, Tavuk, Pilav ve Salata'ya ne dersin?"

"Ağzımın suyu akmaya başladı bile. Sen yapmaya başla bende masayı hazırlayayım."

......

"Asrın, bu mükemmel olmuş!"

Şuan Karan'ın mutluluğunu izliyordum. Uzun zamandır ev yemeği yemiyorum dediğinde 2 seneden bahsettiğini hiç düşünmemiştim.

"Afiyet olsun, daha var istiyorsan."

"Valla bir tabak daha yerim." Dediğinde güldüm. Fark ettim de ben onun yanında mutlu oluyordum.

"Ya Karan, yemekten sonra bir de tiramisu yapalım mı?"

Gözleri parlamıştı resmen. Hızlı hızlı kafasını salladı. Ona ikinci tabağını verip, tiramisu için işe koyuldum.

"Asrın?"

"Hm?"

"Sevgilin var mı?"

"Yok. Hiç olmadı da zaten."

"Neden peki?"

"Doğru kişiyi bulamadım." Dedim ve gülümsedim. O da gülümsedi.

"Yusufu özlüyor musun?"

"Doğruyu söylemek gerekirse bilmiyorum. Ölümünden sonra beni geçmişte aldattığını öğrendim. Ha bunu da cenazesinde öğrenmeyi beklemiyordum."

Yuh. Her şeyi bekliyordum ama bunu asla. İçim biraz rahatlamış gibiydi ama. Salak Asrın kendine gel! Sana ne adamdan.

Tatlı hazır olduktan sonra ikimize de bir tabak koydum ve yanına türk kahvesi yaptım.

"Falına bakayım mı?" Dediğinde şaşırdım. Olumlu anlamda kafamı salladım. Bakalım ne uyduracaktı.

"Şimdiii böyle 1.90 boylarında yakışıklı mı yakışıklı biri var. Onun yanında da kalp var. Bir kedi de görüyorum. Ve iki tane çoçuk."

Son cümleyi söylerken kaşları çatıldı. Sonra bana beklentiyle baktı. Bir kaç dakika ardından ikimizde gülmeye başladık.

"Kendini neden gördün acaba?"

Omzunu silkti. Sanki karşımda 30 yaşında biri değil de 5 yaşında biri oturuyordu.

-

-

-

-

......