21. GERÇEKLER

6K 322 46
                                    

Bölüm şarkısı:
Duman - Yalnızlık Paylaşılmaz

......

"Asrın emin misin?"

"Eminim Karan. Bir şey olursa ararım ben seni."

Karan'ı kendi evinden kovuyordum şuan. Annemle yalnız konuşmak istemiştim. Karan'dan çekindiğim için değil, annem belki o burdayken bazı şeyleri anlatmak istemeyebilirdi.

Karan çıkmadan önce dudaklarımızı birleştirdi. Uzun bir süre öpüştükten sonra alnını alnıma yasladı. Biraz nefeslendikten sonra yanağımı okşadı ve evden çıktı.

Bir kaç dakikanın ardından kapı çalmıştı. Hızla ayaklanıp, kapıyı açmaya gittim. Kapıyı açtığımda annem karşımda duruyordu. Ona içeriye geçmesini söyledim ve beraber koltuklara yerleştik. Karşı karşıya oturuyorduk.

"Lütfen beni bölmeden dinle kuzum.
Biz babanla evlenmeden önce çok mutluyduk, gezip tozuyorduk. Evlendikten sonra öğrendim ki baban sadece babamın şirketini istediği için benimle evlenmiş. Sana hamile olmadan önce her gece içip içip geliyordu. Hamile olduğumu öğrenince sevindi, ama doğumundan sonra senin çift cinsiyetli olduğunu öğrenince ikimizden de nefret etmeye başladı. Seni lanetli olarak görüyordu, ama inanmasan bile benim için herzaman mucizeydin. Ben sana kötü davrandım biliyorum yavrum, bunu sadece babandan korktuğum için yaptım. Senin bilmediğin bir şey daha var. Baban bana şiddet uyguluyordu."

Annem arkasını döndü ve kazağını yukarıya kaldırdı. Gördüğüm morluklar ve yaralar ile gözlerim şokla açılmıştı. Annem üzerini düzeltip bana doğru döndü ve konuşmasına devam etti.

"Beni affet demeyeceğim sana oğlum. Ben annen olarak koruyamadım seni. Sana piskolojik şiddet uyguladı herzaman ve benim elimden bir şey gelmedi. Özür dilerim oğlum."

İkimiz de ağlıyorduk. Ben zaten herzaman benden özür dilemelerini bekliyordum. Bütün o yaptıklarına rağmen ben onları bir özür ile affederdim zaten. Belki benim salaklığım, ama ben artık ailem tarafından sevilmek istiyordum.

Ağlamam biraz dinince annemin yanına oturdum ve onu göğsüme çektim. Annem elini omzuma koydu ve ağlamaya devam etti.

"Ben özür dilerim anne, fark edememişim sana yaptıklarını. Çok özür dilerim."

-

-

-

-

SARMAŞIK | MPREG Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin