36. TEKME

3.5K 198 15
                                    

Eve geldikten sonra yemeğimizi yemiştik. Karan durmadan 'ben yemek yapmayı öğreneceğim, sen yoruluyorsun' diyip duruyordu. Artık takmıyordum. Şimdi ise benim uykum geldiği için yatakta sarmaş dolaş uzanıyorduk.

Kafamı göğsüne yaslamış, üstünde tişört olmamasını fırsat bilerek karın kaslarını okşuyordum. O ise bir eli ile belimi okşuyor, diğeri ile saçlarımı okşuyordu.

"Canavarım?"

"Hm?"

"Alışveriş merkezinde neden ağladın?"

Derin bir nefes aldım. Gözlerim yeniden dolmuştu.

"Utandım. Sen çalışıp para kazanıyorsun, bana bakmak zorunda bile değilken paranı benim için harcıyorsun. Ben ise bütün gün uyuyorum, bende çalışmak istiyorum."

Karan'ın yüzüne baktığımda kaşlarının çatılmış olduğunu gördüm. Bana bir bakış atıp konuşmaya başladı.

"Asrın, bak şimdi. Biz seninle sevgiliyiz ve bir çoçuğumuz olacak. Ne demek 'bana bakmak zorunda değilsin'? Bebeğim, sen hamilesin çalışıp yorulursan bebeğimize zarar gelebilir. Senin çalışmana gerek yok yorulmana değmez. Benim param senin paran tamam mı? Ben yarın gidip sana da bir kart yaptırayım hatta."

Yatakta doğrulmam ile Karan da doğruldu. Gözlerinin içine bakıyordum.

"A-"

"Şşt güzelim, hadi uyuyalım." dedi ve beni koynuna çekti. Üzerimizi yorganımız ile örttü ve ışığı kumanda ile söndürdü.

Tam gözlerimi kapatmıştım ki karnımda hissettiğim şey ile irkildim.

"Karan!"

Karan telaşla doğruldu ve ışığı yaktı, bana endişeli gözler ile bakıyordu.

"Canavarım, ne oldu?"

"Elini ver."

"Asrın, ne eli-"

Konuşmasına izin vermeden elini tuttum ve karnıma yerleştirdim. Yeniden hissettiğim tekme ile gözlerimi sevgilime çevirdim. Gözleri dolmuştu.

"Tekme mi attı?"

"Hı-hı"

Beni kendine çekip sıkı sıkı sarıldı. Kulağıma 'seni çok seviyorum' diye fısıldadı.

-

-

-

-

-

-

SARMAŞIK | MPREG Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin