53. ÖZEL BÖLÜM

4.1K 191 48
                                    

Aras 8'yaşında

Asrın:
Karan, okuldan aradılar beni

Asrın:
Aras rahatsızlanmış

Asrın:
Gelirken onu alabilir misin?

Asrın:
Erken çıkacağım bugün. Siz gelmeden evde olurum.

Karan:
Alırım alırım

Karan:
Çıktım zaten, yavrumuzu alıp geliyorum

-♡-

Asrın kapının zil sesini duyduğunda oturduğu yerden ayaklandı ve kapıya doğru adımladı.

Okuldan Arasın öğretmeni aramış ve bebeğinin rahatsızlandığını söylemişti. Kendisi klinikten hızlıca çıkıp eve gelsede endişesi onlar gelene kadar geçmek bilmemişti.

Kapıyı açtığında karşısında oğlunu kucağına almış kocasını gördü.

"Merhaba, güzelim. Arası hemen yatağına yatıralım. Karnı ağrıyormuş."

Karan önden ilerleyip oğullarının odasına girmişti. Oğlunu arabalı yatağına oturtup Asrını beklemişti.

Asrın odaya girdiğinde oğluna dolaptan temiz bir pijama takımı çıkarıp, giydirmişti.

Aras yorganın altında uzanırken annesi sağ tarafına, babası ise sol tarafına geçmişti.

Annesi saçlarını okşarken konuşmaya başladı.

"Aras, ne oldu bebeğim sana?"

"Bilmiyorum, anne. Derste birden karnım ağrımaya başladı."

Oğlunun dudağını büze büze konuşmasına karşı Karan dayanamayarak yanağına sert bir öpücük kondurdu.

"Siz uzanın burda, ben bir sıcak su torbası ve nane çayı yapıp geliyorum."

Asrın aceleyle çocuk odasından çıkıp mutfağa indi. Biraz su kaynatıp birazını sıcak su torbasına döküp gerisini de büyük bir çay bardağına döktü.

Hazır olan çayı ve sıcak su torbasını eline alıp oğlunun odasına girdi. Karan ve Aras o sırada sohbet ediyorlardı.

"Matematik çok sıkıcı bir ders, baba. Keşke karnım orda ağrısaydı."

Asrın ve Karan gülmemek için dudaklarını birbirine bastırdılar. Ardından Karan kendini toplayıp konuşmaya başladı.

"Ama matematik çok önemli bir ders, oğlum. Hem anladığın zaman çok eğlenceli olabiliyor."

Asrın kocasına hak vererek kafasını salladı. Ardından elindeki sıcak su torbasını oğlunun karnına yerleştirdi ve onun oturur pozisyona geçmesine yardım edip çay bardağını eline verdi.

"Ben büyüyünce annem gibi veteriner olacağım. Matematiğe ihtiyacım olmaz o zaman."

Asrın duydukları karşısında kocaman gülümsedi. Oğlunun onun izinden gitmek istemesi onu epey mutlu etmişti.

Oğlunun hayvan sever olduğunu biliyordu. Mavişi çok seviyor ve sıklıklı oynuyordu.

"Eminim çok güzel bir veteriner olursun, bebeğim. Değil mi babası?"

"Tabii ki. Benim oğlum annesi gibi dünyanın en iyi veterineri olup bütün hayvanları iyileştirecek."

"Evet, baba!"

Babasının heyecanı Arasa da bulaşırken Asrın bu hallerine kıkırdadı.

Yatakta biraz daha sohbet ederken Arasın karın ağrısı hafiflemiş ve çayını bitirmişti.

Sıcağın getirdiği mayışıklık ile küçük çocuğun uykusu gelmiş ve gözlerini kapatıp uyumuş. Annesi ve babası onu bir süre daha izlerken Asrın'ın da uykusu gelmiş ve o da oğlunun yanında uyuya kalmıştı.

Karan ikisini yüzündeki kocaman gülümsemeyle izliyordu. İkisine sahip olduğu için dünyanın en şanslı adamı gibi hissediyordu kendisi.

Oğlunun ve kocasının alnına birer öpücük kondurup onları rahatsız etmemek için yataktan kalktı.

Sessiz olmaya özen göstererek oda'dan çıktı ve kapıyı kapattı.

-

-

-

-

-

-

Özel bölümde geldiğine göre kitap tamamen bitti ♡.

SARMAŞIK | MPREG Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin