SARMAŞIK | MPREG

45. DOĞUM

Asrın 9,5'aylık hamile

Karan'ın ağzından

Gece 2'de Asrın'ın beni uyandırması ile hastaneye gelmiştik. Gece canavarım'ın suyu geldiği için ikimiz de paniklemiştik. Elimizden geldiğince hızlı gelmiştik hastaneye.

Şimdi de doğumhanede kocamın elini sım sıkı tutmuş saçlarını okşuyordum. Cinsiyeti yüzünden tabii ki normal doğum olmuyordu o yüzden lokal anestezi ile bebeği alacaklardı.

"Karan, korkuyorum."

"Korkma güzelim, size bir şey olmasına izin vermem."

Gözlerim sürekli doktor hanım ve hemşirenin üzerindeydi. Birden odaya bir ağlama sesi doldu. Asrın ile anında göz göze gelmiştik.

"Tebrik ederim, sağlıklı bir oğlunuz oldu."

Bebeği hızla bir battaniye'ye sarıp Asrın'ın kucağına verdi, hemşire.

"Çok güzel."

"Öyle."

İkimiz de yaşadığımız sevinçten dolayı konuşmayı unutmuştuk. Bir süre sonra hemşire bebek ile beraber doğumhaneden çıktı. Ardından beni de dışarı attılar ve Asrın'ı birazdan odaya götüreceklerini söylediler.

-♡-

"Asrın, iyi misin güzelim?"

"Evet, yorgunum sadece."

"Uyu sen, nasılsa oğlumuz da uyuyor hala."

"Tamam, uyandığımda ismine karar veririz."

"Olur güzelim, benim aklımda bir isim var zaten."

Asrın gülümseyip gözlerini kapattı. Eğilip alnına bir öpücük bıraktım. Çok seviyordum onu. Beni o kadar mutlu etmişti ki.

Asrın uykuya dalınca, oğlumun yanına adımladım. Mavi battaniyesi içinde uyuyordu. Parmağım ile minicik elini okşadım. Beklediğim en son şey parmağımı minicik eli ile kavramasıydı. Ölüyorum sanırım.

Oda'ya hemşirenin girmesi ile bakışlarım kapıya döndü. İkisinin de uyuduğunu görünce sonra geleceğini söyleyip gitti.

Aklıma abim ve Zeynep teyze ile Eda'nın gelmesi ile telefonumu cebimden çıkarıp, hepsine ikisinin de iyi olduğuna dair bir mesaj attım.

Asrın doğumdan önce ikisinede hastaneye gelmemelerini söylemişti. Bir kaç gün dinlendikten sonra eve gelmelerini rica etmişti. Çok şükür ikisi de yanlış anlamamışlardı.

-♡-

"Berkay?"

"Cihan?"

"Yok o güzel değil, Gökay?"

"Aras?"

Söylediğim isim karşısında Asrın duraksadı. Ardından kocaman gülümseyerek onayladı beni.

"Aras çok güzel. Benim ismime benziyor."

"Evet, güzelim."

Kapı açılıp hemşirenin girdiği an Aras uyanmıştı.

"Emzirmeniz gerekiyor, Asrın bey."

Kadın Aras'ı kucağına alıp kocamın önünde durdu. Asrın'ın tişörtünü çıkarmasına yardımcı olduktan sonra hemşire Arası kocamın kollarına bıraktı.

Ona nasıl yapıldığını gösterdi ve oda'dan çıktı. Ben kenardaki tek kişilik koltukta oturmuş mucizelerimi izliyordum.

-

-

-

-

-

-