අපේ ජිවිත වටේ අපිට සමීපව අපිට ලබාගන්න පහසු විදිහට මොන දේ තිබුනත් අපි ඒ දේ එච්චර ගණන් ගන්නේ නෑ...
ගොඩක් වෙලාවට අපි නොසලකා හැරල අඩු වටිනා කමක් දෙන්නෙම හැම වෙලාවෙම අපි ලගම අපිට සමීප දෙවල් වලට.... ඒත් ජිවිතේ කවදා හරි දවස කාලයක් නිහඩව අපි ගාව තිබුන දෙයක් නැති වෙන්න යනවා කියලා දැනුනාම ඒක අපි ගාව තිබුන කාලේ නොදැනුන අවශ්‍යතාවයක් දැනෙන්න ගන්නවා.... මට තේරන්නේ නෑ ඇයි ඒ හැගීම ඒ දේ අපිට තියන කොට දැනුනේ නැත්තේ කියලා... අහිමි වීමක් කියන්නේ ගොඩක් දෙවල් මතක් කරලා රිදවලා දැනෙන්න ගන්න දෙයක්.....
මල්ලි මගේ ජිවිතේ ඉන්නකොට ඌව මට මගේ ජිවිතේට ඕනමයි කියන හැගිම දැනුනේ නෑ... ගොඩක් වෙලාවට අපේ ජීව්තේ බැදීම් තියනකොට ඒ දේවල් වල වටිනාකමක් තදින් දැනෙනවා අඩුයි.... මල්ලිටත් මගේ අතින් උනේ ඒ වගේ දෙයක්... ඇත්තම කිව්වොත් හිතේ කොනක මතුඋන හැගීම තදකරලා, යටපත් කරලා දාලා ඌව ගණන් ගන්නේ නැතුව හිටියා.... ඒත් පහුගිය ටිකේම එක දිගට සිද්ද වෙච්ච දේවල් එක්ක දැන් මට මේ දේවල් තවත් දරාගන්න හයියක් නෑ....
"අයියෝ මොකෝ බන් කොයි වෙලාවේ බැලුවත් උඹ කල්පනා කරනවා.... බලහන් උබේ හැටි.... බලාගෙන ඉන්න කොට ඇදිලා ගිහින්....."
තුෂාන්ගෙ හඩින් මාව ගැස්සලා ගියා....
"නෑ බන් මේ...."
"මොකක් ගැනද දැන් උඹ ඔය අහස පොළව ගැට ගහන්න වගේ කල්පනා කලේ.... ඇත්තම කියහන්.... දැන් උඹට ඔය කොල්ලව ඕනේමද.... ඌ නැතුව ජිවත් වෙන්නම බැරිද..."
"මේ ප්ලීස් මචං රාජකාරි වෙලාවදී පෞද්ගලික දේවල් කතා කරන එක නතර කරමුද........"
උගේ වචන වලට වඩා ඌ ගාවදි මගේ හිත නිදහස් වෙන්න හදන නිසා මම ඌව තරහා ගස්සවලා යවන්න හිතාන කිව්වත් ගහ විතරක් නෙවේ... ගහේ මුල්, පොතු, ගෙඩි, ඇට ඔක්කෝම දන්න මිනිහට කොල කඩා පානවා වගේ තමයි මගේ වැඩ... ඌ හිනා වෙලා පුටුවේ තවත් හොදට හරි බරි ගැහිලා වාඩි උනා.....
"දැන් උඹ කොල්ලගේ ගෙදර ගියේ නැද්ද..... "
."නෑ ඒකා ආයෙත් ඒ පැත්ත පලාතේ පස් පාගන්න එපා කිව්වනේ.... උගේ මළ ගෙදරවත් එන්න එපා කිව්වා... පකයා.. ඇයි යකෝ....."
YOU ARE READING
වර්ෂ || BL
Non-Fiction"ඌ එල්ලිලා මැරෙනවලු... මම නැතිව ඌට ජිවත් වෙලා වැඩක් නැලු" "ඉතින් උඹ ඌට ආදරෙයි කිව්වද......" "මම කිව්වා... එල්ලෙනවා නම් එල්ලෙන්න.... කිසි කේස් එකක් නෑ....මම මල ගෙදර ඇවිත් යන්න එන්නම් කියලා ෆෝන් එකත් පැත්තක දාලා හොදට නිදාගත්තා......"
