Kumsal'ın Kalbi

6.Bölüm:Limonata

En sevdiğim bölümlerden biri olan 6. bölüme hoşgeldiniz. Yaz dizisi tadındaki hikayemiz devam ederken oy verip yorum yaparak destek olursanız çok sevinirim :) Yorumlarınızı okurken gerçekten çok eğleniyorum. Sizi yeni bölümle başbaşa bırakıyorum. İyi okumalar!
🌸🌸🌸

"Hayat Ekşi bir limonata gibiydi. Ekşi olmasını umursamadan kocaman bir yudum almak belki de beraberinde tatlı bir sevgiyi getirecekti."

Öğlene doğru artan kalabalıkta Elif ablanın yokluğu daha da fark edilir olmuştu. Neyse ki İlayda da bana yardım ediyordu. Öğle saatlerini atlattığımız dakikalarda Elif ablayı aradık ve geçmiş olsun dileklerimizi ilettik. Sesi pek iyi gelmiyordu. Umarım Elif ablanın annesi Zeynep abla biran önce iyileşirdi. Bir kaç defa annesi ve babası Elif ablayı görmeye buraya gelmişti  bu yüzden onları biraz tanıyordum. Çok sempatik bir ailelerdi. Telefonu kapatmamızla arkamızda beliren Mert abi , İlayda ve bana baktı. Kahve gözleri kararsızlıkla parlıyordu. Bir şey sormak istediği çok açıktı. En sonunda elini ensesine götürdü ve sordu.

"O , yani Elif nasılmış?"

Demek Elif ablayla konuştuğumuzu biliyordu. İlayda'nın dudaklarında bilmiş bir gülüş oluşmuştu ve konuşmaya başladı.

"Mert abi neden ona bunu sen sormuyorsun?"

"Bir müşteri geldi en iyisi ben ona bakayım ."

Sarı masaya doğru ilerleyen Mert abiye baktım.

Mert abi İlayda'nın sorusundan kaçmış mıydı? Düşününce Mert abi ve Elif abla birbirlerine çok yakışıyorlardı. Bu düşüncelerle kızıl saçlarıyla bana bakan İlayda'ya döndüm.

" İlayda sabah duydum. Mert abi Elif ablanın annesinin ameliyat olacağı gün işten izin aldı. Sırf Elif ablanın yanında olabilmek için."

Sanki İlayda'nın gözlerinden kalp çıkmıştı.

Çok romantik derken ilk sipariş alan Mert abiye sonrada bana baktı.

"Bak ben sana dememiş miydim?"

Bilmiş suratına güldüm.

" Evet , belki de bu konuda haklı olabilirsin. Kabul ediyorum."

"Sadece bu konuda mı? Hah, ben başka bir konuda daha haklıyım derken mavi masaya ve lacivert defterine bir şeyler yazan Denize bakıyordu."

Sadece bu konuda dedim. Kahve gözlerine bakarken kararlı görünmeye çabalıyordum. Arkamızda beliren annemle yerimden sıçradım.

"Kızlar, müşteriler geliyor , siz burada oturup sohbet ediyorsunuz. Müşteri memnuniyeti önceliğimizi unutmayın lütfen ."

İlayda sırıtarak bana göz kırpıp anneme döndü.

Tabi ki! Meryem teyze hemen bakıyoruz şimdi. Müşteri memnuniyeti her şeyden önemli diyerek vurguladı. Bu sözlerinin ardından kıkırdadı ve beni kolumdan çekiştire çekiştire tezgahın arkasından çıkardı ardından kulağıma fısıldadı.

"Git ve onunla konuş."

Hayır anlamında başımı salladım ve yan tarafta beş , altı gencin olduğu gruba yöneldim.

Beni yine kolumdan çekti. Benim sinirli bakışlarıma o sevimli görünmeye çalıştığı bir gülümsemeyle karşılık verdi ve yine fısıldadı.

"Ben oradaki gençlere bakarım sen onun siparişini al. Hem dün ben almıştım ve bir dahakine sen alacağına söz vermiştin."

"İs-te-mi-yo-rum ."

Gerçekten sinirlenmeye başlıyordum. İlayda bu gün beni sinirlendirmek için buraya gelmiş gibiydi. Onun yanına gitmek istemiyordum , kalbimin hızlanmasını , ellerimin terlemesini ve saçmalamayı istemiyordum.