Queen (Sezon Finalinde)

Kral Ve Kraliçe'nin Düşüşü

"Benim tatlı oğlum,
Bunu neden yazdığımı bilmiyorum ama Bekah halan,güzel bir hediye olacağını söyledi.

Doğrusu senin kadar mükemmel bir hediyeye asla sahip olamam. Biliyor musun? Hala seni nasıl hak ettiğimi sorguluyorum.

Biraz büyüdüğünde bunu anlayacaksın. İnsanlar baban ve benim hakkımda çok şey söyleyecekler. Belki de söyledikleri doğru olacak.

İkimizinde sahip olduğu en iyi şeysin. Ve sana çok kötü şeyler söyleyecekler. Bizim gibi olacağını söyleyebilirler.

Başka biri olsaydım bunun doğru olduğuna inanabilirdim. Ama başkası değilim. Ben Morgana Pendragon'um. Her zaman gurur duyacağım şeyler yapmadım. Ve yaptığım 'büyük' işlerin bir çoğundan pişman oldum.

Ve senin hepimizden iyi olacağına neden inanıyorum biliyor musun?

Aynı sebepten. Kandan. Senin kanın büyük bir savaşçıda aktı.

Bütün dünyanın yaşatılan efsanesi Kral Arthur. Senin dayın tüm zamanların en cesur ve onurlu kralıydı. Ve o benim abimdi. Onun gibi olacağına inanıyorum.

Cesur,güçlü,merhametli ve her şeye rağmen doğrusunu yapan. Sakın ondan nefret etme.

İnsanlar ne derse desin iyilerde güçlüdür. Asırlarca yaşadım ama asla dayın kadar saygı duyulmadım. Senin onun gibi olacağını biliyorum. Çünkü bütün sevgimi sana vereceğim.

Ve buranın senin Camelot'un olmasını sağlayacağım. Ve sen zamanı geldiğinde buranın Kral Arthur'u olacaksın.

Seni seven annen."

Morgana,kağıdı katlayıp çekmeceye koydu. Artık az kalmıştı. Elini karnına koyup ovuşturdu. Hâlâ bir ismi yok. Henrik olacağını düşünüyordu. Doğrusu önemli değildi. Sadece güvende olmasını istiyordu.

"Hayran mektubun bitti mi?" Klaus'un kapıya yaslanmış olduğunu fark edince gülümsedi. "Bu bir nefret mektubuydu. Peşini bırakmaları için. Artık benimsin değil mi?"

Klaus,gülerek yanına yürüdü. "Sen benimsen neden olmasın." Morgana güldü. "Kalbimi kırmazsan her zaman ve sonsuza kadar. Kindar biriyim sakın unutma." Dedi sahte bir sinirle.

Klaus'ta gülümsüyordu. Morgana onun elini tuttu ve karnında gezdirmeye başladı. "Genelde çok tekme atıyor. Ama sen geldiğinde sakinleşiyor." Klaus'un parmaklarına doladı parmaklarını.

"Ay ışığı yüzükleri nasıl gitti? O kızıl cadı gerçekten yaptı mı?" Klaus,sesindeki küçümsemeyle gülümsedi. "Boyun eğdiler. Artık güvenmelisin. Baş kaldıramazlar. Ayrıca yaptı. Bu akşam deneyeceğiz."

"İyi dediğin gibi olsun. Kath ve Elijah nerede? Kol,Bekah? Büyük kardeşlerin haftalardır yok." Klaus,ciddi misin der gibi baktı.

"Son soru için çok geciktin. İki en iyi anlaşanlar olarak bütün o yeni meclis idaellerini bıraktılar. Freya,ona dünyayı gezdiriyor. Kol,senin küçük çırağına yeni teknikler öğretiyor. Elijah,şehir restorasyonuyla ilgileniyor. Bekah,alış verişte. Katerina bataklıkta."

"Beni de götürmeliydi. Orası her yerden güvenli." Dedi Morgana. "Aşkım saçmalama. Burada güvendesin." Morgana,omuz silkti. "Klaus,doğumdan sonra ilk dönüşümümde yanımda olacaksın değil mi?"

"Evet. Elbette. Kraliçe'mle koşmak istiyorum." Morgana,güldü. "Biliyor musun? Başta çocuğu istemeyeceğini düşündüm. Hatta senden olduğunu düşünmeyeceğini."