Love Is Hard For Mister Doctor

25

"Hayaan mo muna yakapin kita. Sobrang namiss kita, Zoe."

Ginantihan ko na siya ng yakap pero napasinghap ako noong may naramdaman ako kung ano man ang tumutusok sa may tyan ko.

"Pagbigyan mo na ko, please?" Sabi niya at nagmamakaawa pa ang loko.

Bumuga ako ng hangin. "Sige na nga. Hindi mo naman ako titigilan kung hindi ako pumayag. Kilala kita, Hiro."

Muli ako napasinghap nang maramdaman ko ang isang kamay niya ay nasa pagkababae ko na.

"Wet already? Hindi pa nga tayo nagsisimula ah."

"Che! Kung iinisin mo lang ako huwag na lang natin ituloy."

"Ikaw naman hindi ka na mabiro. Ipapasok ko na agad ang kaibigan ko ah."

Bago pa ipasok ni Hiro ang pagkalalaki niya sa lagusan ko na parang may narinig akong naglalakad. Ang alam ko kasi tulog pa si Cielo.

"May naririnig ka ba?"

"Naririnig na ano?"

"Na parang may naglalakad. May iba pa bang tao dito maliban sa atin?"

"Baka mga pusa lang 'yong narinig mo. Malay mo naghahabulan lang sina Calvin at Zoi."

"Baka nga."

"Pwede ko na bang ituloy ang pasok nito?" Tumango na lamang ako sa kanya.

"Mommy? Daddy?"

Bigla akong lumayo kay Hiro pagkarinig ko kay Cielo. Gising na pala ang anak namin.

"Tsk. Mamaya na nga lang. Puntahan mo muna si Cielo." Halata sa mukha ni Hiro nabitin siya sa pangyayari.

Lumabas na ko sa banyo para kumuha muna ng damit. Nabasa kasi ang suot ko kanina sa kagagawan ni Hiro na ayaw niya man lang unamin.

Pagkatapos ko magbihis pinuntahan ko na si Cielo sa labas ng kwarto.

"Yes, Cielo? Ano ang kailangan mo?" Tanong ko sa kanya.

"Can I play with the kitties?"

"Sure, princess."

Lumingon ako sa likod nang marinig ko ang boses ni Hiro.

"What? Hindi naman nila kakalmutin si Cielo at palagi ko rin pinapaguputan ang mga kuko nila."

Humarap ulit ako kay Cielo. "Sige, makipag laro ka na sa kanila."

"Thank you, mommy, daddy."

Nakita ko ng nagbibihis na si Hiro. "Bakit ka nagbibihis na diyan?"

"Why? Gusto mo bang magkasakit ako kung hindi ako magbihis?"

"Hindi iyon ang ibig kong sabihin. Ang ibig kong sabihin ay ituloy na natin ang ginagawa natin kanina." Lumapit na ko sa kanya at niyakap ko siya mula sa likod dahilan huminto siya sa pagsuot ng boxer shorts niya.

Suminghap siya ng hawakan ko ang pagkalalaki niya. "Damn. Alam mo bang mahihirapan akong tumayo ng matagal kaya hayaan mo muna 'kong umupo."

Umupo na siya sa gilid ng kama kaya lumuhod na ko sa harapan niya at muli kong hinawakan ang kanyang pagkalalaki.

"Ang wild mo na ngayon ah."

"Manahimik ka. Sinasabi ko sayo, Hiro." Dinadahan dahan ko ang pagtaas baba ng kamay ko sa pagkalalaki niya dahilan na nakagawa ng mahinang ungol.

"Shit, baby." Hinawakan niya ang kamay ko para sabihin bilisan ko pa. "Make it faster."

Sa totoo lang natuwa ang puso ko nang tawagin niya ulit ako sa endearment, hindi na sa pangalan ko. Ibig sabihin hindi na siya galit sa akin.

Sinunod ko ang gusto niya dahil mas binilisan ko ang pagtaas baba ng kamay ko.

"Ah, shit. Lalabasan na yata ako." Mas binilisan ko pa ang ginagawa ko at nilabasan na nga siya.

Ipinahiga ko na si Hiro sa kama kaya ako ang nasa ibabaw niya.

"Ituloy ko na yung hindi natuloy kanina bago dumating si Cielo." Hindi ko na hinintay ang sagot ni Hiro dahil pinasok ko na ang pagkalalaki niya sa lagusan ko at pareho kami napaungol.

"Damn. Ang sarap!"

Sa simula dahan-dahan muna ako sa pag galaw hanggang sa binibilisan ko na. Hinawakan niya ang magkabilaang beywang ko habang gumagalaw.

"Shit. Mababaliw na ko nito."

Sana nga lang hindi marinig ni Cielo dahil sa mga ungol namin at baka magtanong pa yung bata kung ano ang ginagawa namin.

"Malapit na kong labasan." Sabi ko.

"Me too."

At sabay na nga kami nilabasan pero ramdam ang init noong nilabasan niya ko sa loob ko. Humiga na ko sa tabi niya sa sobrang pagod.

"Babalik ka na ba sa trabaho mo?" Tanong ko sa kanya. Bigla ako nalungkot dahil baka bumalik na naman sa dati na wala palaging oras si Hiro.

"Baka sa susunod na linggo pa ako babalik sa trabaho. Gusto ko muna magpahinga ngayon dahil wala ako masyadong tulog noong nasa hospital ako. Mukhang naiintindihan ko na ang nararamdaman ni Wacky noong mga panahon nasa hospital siya."

"Kung babalik ka na sa trabaho ibig sabihin mawawala ka na ulit ng oras sa amin."

"Hindi na mangyayari 'yan. Promise." Sabi niya at binigyan niya ko ng halik sa labi. "Ayaw ko na maulit ang nangyari noon. Mababaliw ako dahil magisa lang ako dito."

"Dapat kasi kinakausap mo yung mga pusa."

"Kinakausap ko naman sila kaso hindi ko maintindihan kung ano ang sinasabi nila sa akin. Baka minumura na nila ako lalo na't nakakalimutan ko minsan pakainin sila."

Tumawa ako. "Ewan ko sayo, Hiro."

Niyakap niya ako kaya binaon ang mukha ko sa dibdib nito. "I love you."

Hala, nagmumukha na kong baliw nito kasi naman hindi mawala ang ngiti sa mga labi ko. Kapag nakita ako ni Cielo baka sabihan na naman akong creepy ng batang 'yon. Lagot talaga sa akin si Jonas kapag nakausap ko siya. Kung anu-ano ba naman tinuturo sa bata.

"I love you too."

Nagising na ko wala na sa tabi ko si Hiro. Hala, nasaan na ang asawa ko? Dapat nagpapahinga siya dahil iyon ang bilin ng doctor niya sa kanya.

Nagmamadali na ko magbihis para hanapin kung saan siya pumunta.

Pero nakita ko siya nagluluto ng hapunan habang nakaupo si Cielo.

"Ako dapat ang nagluluto ng hapunan natin."

Lumingon siya sa akin. "Hindi na kita ginising dahil napagod ka kanina at kumatok si Cielo kasi nagugutom na daw siya."

"Pero bilin ng doctor mo na kailangan mo pa ang magpahinga."

"Nanghihina ako kapag wala akong ginagawa kaya hayaan mo na kong magluto ng hapunan natin. Halos tatlong buwan rin ako nakahiga sa hospital bed at walang ginagawa."

"May schedule ka na kung kailan ang rehab mo?"

"Next week. Dederetso muna ako doon bago pumasok sa trabaho."

"Hindi pala kita masasamahan sa rehab mo. Baka kasi marami kaming customers sa boutique. Kung maraming customers busy rin kami sa trabaho."

"Ayos lang. Pero paano si Cielo? Hindi natin siya pwede iwanan dito."

"Iyon na nga. Ayaw ko namang abalahin pa sila mama para bantayan si Cielo."

"Bakit hindi na lang tayo maghanap ng yaya para kay Cielo?"

"Dapat yung mapagkakatiwalaan natin."

"I know someone we can trust."

"Sino naman?"

Sino kaya ang tinutukoy niyang mapagkakatiwalaan para bantayan si Cielo habang nasa trabaho kami? Alam ko naman hindi ipapahamak ni Hiro ang anak niya.