Mafya Ailesi

Bölüm-27

Hızlı bir şekilde yeni bölüme başlayalım.

Bol bol satır arası yorumu yapın.

İyi okumalar.

Hep beraber hastaneden çıkıp eve vardık.Kapıyı çaldım ama kapının açılması ve üzerime uçan bir
kadının iniş yapması bir oldu.

"Oy benim güzel torunum neler çekmiş öyle,yine hastanelerden mi geliyosun bakayım?"sonra babama ve abilerime pis bir bakış attı.

"Lan kaç tane adamsınız bir küçücük kızımı koruyamıyor musunuz ya öküzler!Hıh!"dedi.Sonra beni de elimden tutup yanına oturttu.

Yaşlı bir adamı gösterip "Güzel kızım bu deden Mustafa.Ben de Şerife babaannen."Mustafa...Manevi dedemin ismi de aynıydı.Keşke halen hayatta olsaydı.

Ayağa kalkıp dedemin elini öptüm."Merhabalar efendim."

Tuttuğu elimden hızlıca çekip sıkıca sarıldı."Hoş bulduk pamuk kızım."dedi yanaklarımı sıkarak sonrada ekledi.

"Ya Şerife de hele bir gözleri aynı ben?"

"Ha Mustafa ha!Aynı maşallah güzel kızım yeşil gözleri en çok senin kahverengi gözlerine benziyor.En çok bana benziyor bir kere."

"Tamam hanım.Ama saçları bana benziyor?"

"Mustafa sarışınsın seeen!"koskoca adam dudaklarını büzdü.O kadar tatlı bir çiftlerki aynı anne babam.

"Oğlum sende yani gelip torunumuzu göreceğiz diyor cevabın daha alışması baba.Oğlum ikide bir kaybederseniz kızı tabi alışamaz.Geliyoruz bir bakıyoruz kız yok.Nerede?Orospu çocuğu Kıran kaçırmış.Sahip çıkamıyorsan ben alırım yanıma ona göre."

Babam bana sarılıp şakasına "Şu haytaları al ama kızımı bırak seni canavar."dedi abileri ve Çağanı göstererek.

Çağan"Aramıza niye Yiğiti koymadın?"

Babamın"Kızım prensesim küçük oğlumda prensim bir diyeceğin var lan soytarı!"demesiyle Yiğit gurula dikleşti.

"Var tabi senin prensesin benim ikizim oluyor bak tiplerimizde neredeyse aynı siyah saç yeşil göz.Benim neyim eksik?"

"Zekan olmasın Çağancığım?"dedim kıkırdayarak.

"Öyle mi güzel ikizim peki küstüm!"

Uzun bir süre sohpet ettikten Sultan ablanın yemeğin hazır olduğunu söylemesiyle hep beraber ayaklanıp sofraya geçtik.Aileme baktıkça içimi bir huzur kaplıyordu etrafta gülüşen insanlar alışık olduğum bir şey değildi özellikle de bu kadar fazlası.Onları mutlu gördükçe ben de mutlu oluyordum.

Dedem hakkımda sorular soruyor.Babaannem fırsat buldukça yanağıma ıslak öpücükler kondurup,saçlarımı seviyordu.O sırada kapı çaldı.

Sultan teyze kapıyı açtı ve yanımıza geldi "Efendim genç bir beyefendi gelmiş sarışın."
Hızla ayaklanıp kapıya koştum.Bana sırıtarak bakan bir Kuzey görünce de koşarak üzerine atladım.

Beni yakalayıp döndürdü sonrada kafasını boynuma gömüp "Değerli ay parçam..."dedi.Dudaklarımı kulağana yaklaştırıp fısıldadım."Güneşim..."

"Öhöm...Öhöm..."diyen dedemle hızlıca o tarafa döndüm."Şey gelen kim merak etmiştim sen öyle koşunca."dedi.

"Ah şey...Dedem,Kuzey.Kuzey,dedem.Kendisi benim..."Kuzey cesaret verircesine elimi sıktı."Sevgilim,dede."

"Sen delikanlı gel bakayım buraya pamuk kızımdan uzaklaş ona kimse layık olamaz bir kere."dedi biraz şaka biraz gerçek gibi. Kuzeyi kolunun altına alıp ölesiye sıkıştırarak.Yemek salonuna geri girdik.