Mert bana olması gerekenden daha fazla yakındı bunu farkındaydım ama elimden gelen birşey yoktu. Şuan bir barda olduğumuzu ve benim alkol içtiğimi hatırlayacak olursam; buradaki yabancı yüzler, kötü zihniyetler ve daha sayılamayacak onca şey bunlara sahip yabancı insanların içindeyken onların bana yakın olmasındansa Mert'in bana yakın olmasını kesinlikle tercih ederdim. Mert'i çok fazla tanıdığım söylenemezdi evet doğru ama sonuçta biz Mert ile bir oyuna girmiştik sahte bir evlilik oyununa belkide bu Mert'i azda olsa tanımama izin verirdi belkide bu benim için bir fırsattı. Bunu kimse bilemezdi. Ben düşünceler alemindeyken Mert'in eli yeniden belimdeki yerini almıştı. Beni ani bir hareketle kendine çekti aramızda hiç mesafe kalmamıştı ama karşı çıkmadım sesimi bile çıkarmadım istediği gibi davranmasına istediğini yapmasına izin verecektim. Belki her zaman işleri yokuşa sürmek iyi değildir. Belki sıkıntı insanlarda değil bendedir. Sonuçta neden işleri yokuşa süreyim ki en fazla bana ne yapabilirdi değil mi? Kulağıma eğilerek "Eve gitmeye ne dersin?" dediğinde konuşmak zahmetinde bulunmayarak kafamı olumlu anlamda salladım. İçtiğim alkol yavaş yavaş etkisini göstermeye başlamıştı.
Mert elimdeki belini gevsetti beni kendinden uzaklaştırdı ve "Burda bekle hemen gelicem" dediğinde sadece boş gözlerle ona baktım. Gözlerim ve beynim bir savaş içerisindeydi. Gözlerim kapanmaktan yanaydı beynim ise gözleri açık tutmaktan savaşı gözlerim kazanıyordu. Gözlerim dalarken tek gördüğüm şey Mert içecek birseyler almaya gittiğinde bana doğru gelen adamın yanımda durduguydu. Bir şey diyemedim gözlerim dalıyordu hiç bir tepki veremedim. Kalçalarım yavaşta oturduğum yerden kalktı ve birinin beni kucağına aldığı çok barizdi. Bu o adamdı değil mi? Kokusu. Kesinlikle bu Mert değildi ama keskin bir parfüm kokusu vardı. O yabancı tanımadığım kollarda sarhoştum ve elimden hiçbir şey gelmiyordu.
Kitabı yeniden aktif etmek için bu bölümü atıyorum kısa olduğu farkındayım iki kitabı aynı anda idare etmeye çalışıcam ama birdaki bölüm daha uzun olucak🤍
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SES YOKTU
AcciónBir insan kendi karanlığında en fazla ne kadar kaybalobilirdi? ... Kokusu. Kesinlikle bu Mert değildi ama keskin bir parfüm kokusu vardı. O yabancı tanımadığım kollarda sarhoştum ve elimden hiçbir şey gelmiyordu. Devami için kitabi okumaya ne de...
