Kod Adı: Yurt GxG

bir takım hisler

Hepimize geçmiş olsun diyerek başlicam. Okurlar arasında depremde zor zamanlar geçirenler varsa ki umarım yoktur Allah yardımcıları olsun.
Bu bölümü biraz moral olması adına attım normalde atmicaktım.
Hepimize geçmiş olsun tekrardan

Sabah ola hayrola diye yorgunluktan yatan ev ahali kalkmakta oldukça zorluk yaşıyordu.
Hatta kalkamıyorlardı bile. İşte o sahneler.

"Masall... " Aleda'nın kısık sesi salonda yankılandı bir kaç saniye. İkili koltuklara deniz yıldızı gibi yatmıştı. Üstüne aldığı ince battaniyeden götü görünüyordu ama hava fazla soğuk olmadığı için etki etmiyordu.

Gece geldikten ve uzun bir karmaşadan sonra Güneş'e bişe olurda, babası duyarda, bunları şikayet ederse 5 yıl hapis yatarlar diye hepsi salonda yatmıştı. Masal yastığını ve yorganını sehpanın olduğu yere sermiş üstünde yatarken, Burçak ise üçlü koltukta prensesler gibi yatıyordu. Arada Masal uyurken koltuğa tırmanmaya çalışsada işe yaramamıştı. Burçak yapışmıştı koltuğa.

"Hmm... " Masal kafasını yastığa gömmüştü. Sesi azda olsa duyuluyordu.

"Kalk Güneş yaşıyor mu bak. " dedi Aleda yarım ağız konuşarak. Gözlerini bile açmamıştı.
O arada Burçak koltukta doğrulmuştu. Gözlerini ovuştururken derin bir nefes aldı. Yüzü balon gibi şişmişti uyumaktan. Kim bilir kaç saat uyuyordu. Yana döndüğünde Aleda'nın dudaklarıyla karılaşınca gözlerini büyüttü.

"OHA ALEDA OHA! " diye bağırdı bi anda. Sesle beraber Aleda ve Masal zıpladılar bir anda. Aleda doğrulup Burçak'ın baktığı yere baktı. Gördüğü şeyle hemen battaniyeyi kaptığı gibi sarıldı.
Dün gece donla uyuduğunu unutmuştu.

"Hass göremedim ya. " dedi o sıra Masal. Gözleri birbirine yapıştığı için ve gözlükleri olmadığı için görememişti.
Aleda hafif kızarırken baktı. Sesini yükseltti.

"Ne var ya?! Sanki sizde yok! " dedi hafif kızarak. Burçak ise hala şokla ona bakıyordu. 'İlk defa gördüm. ' dedi içinden. Küçükken beraber duş bile almalarına rağmen ilk defa görmüştü.

"Ne bağırıyosunuz lan!? " diye geldi odadan Dolunay da. Salondaki üç kız ona dönüp baktı. Hepsi heyecanla doğrulup Dolunay'a merakla baktılar.

"Yaşıyor mu Güneş? " dedi Masal heyecanla. Dolunay kaşlarını çattı. 'Bunlar uçmuş' dedi içinden.

"Yaşıyor su istedi. " dedi. O sıra elindeki bardağı fark ettiler. Dolunay mutfaktan su doldurup Güneş'in odasına geri dönerken diğerleride ayaklanmıştı. Bu bir iki gün anlaşılan kimse okula gitmiyecekti.

Aleda battaniyeye sarılarak tin tin odasına kaçtı. Diğerleride lavobo ve odasına dağılmışlardı.

Dolunay odaya girdiğinde Güneş gözleri kapalı yatıyordu. Hala ayılamamıştı. Dolunay suyu götürüp Güneş'i hafif boynundan destekledi ve bardağı dudaklarına götürdü. Güneş oralı olmadı pek. Arada zihni gidip geliyordu. Dolunay ilacın bu kadar etkili olabileceğini düşünmemişti.
'Şerefsiz herif nası bişe verdin kıza? ' diye söylendi içinden.

Dolunay bardataki suyu ağzına aldı ve Güneş'in dudaklarına eğildi. Ağzındaki suyu Güneş'e verdi az az. Güneş suyun hissiyle yutkunup kıpırdandı. Gözlerini hafif açıp baktı.
Gördüğü manzara ile bir anda ayılıp dudaklarındaki kızı itti eliyle hafif. Onu hafif itince kendi yatağa düştü. Kaşlarını çatıp Dolunay'a baktı.

"Ne yapıyorsun? " dedi bir anda. Dolunay da aniden ayılmasına ve konuşmasına şaşırmıştı. Elindeki suyu gösterdi ona.

"Su istedin. " dedi. Güneş bir ona birde bardağa baktı.