Müzik Kutusu(B×B)

14

1 Hafta sonra

Oğuz

Ona aşık olduğumu bilmesini ima etmesinin üzerinden bir hafta geçmişti ve biz şu an hep birlikte Rüzgar'ın boks maçını izlemeye gelmiştik. O gün birbirimizden zorla ayrıldığımızda yani Rüzgar'ın telefonu çaldığında ve abisi onu eve çağırdığında sadece birbirimize gülümsemiş ve sessiz bir şekilde onu evine bırakmıştım. Olanların üstüne hiçbir şey konuşmamıştık ve o günden sonra bir hafta boyunca Rüzgar'ı görememiştim. Poyraz, Selim abinin Rüzgar'ı sıkı bir çalışmaya soktuğunu söylemişti ve okuldaki vukuatları yüzünden Orhan abiyle bir hafta okula gitmemesine karar vermişlerdi. Telefonuna attığım mesajlar hep tek tik kalırken iyice antrenmanlara odaklandığını anlayarak mesaj atmayı da kesmiştim ve şimdi tribünde oturmuş günler sonra bebeğimi görmeyi bekliyordum, evet birileriyle dövüşürken. Gözüme hâlâ o kadar minik ve narin geliyordu ki birileriyle dövüşmesi garip geliyordu ki bu çocuk ben Caner'den dayak yerken Caner'i üstümden alıp dövmüştü. Buna rağmen profesyonel boks turnuvasına çıkıyor olması hâlâ garip geliyordu. Heyecanla turnuvanın başlamasını beklediğim için yanımdakilerin konuşmalarına bile odaklanamıyordum. Önümde sallanan elle kendime gelip kafamı kaldırıp elin sahibine baktım.

"Efendim Orhan abi."

"Tribünde oturmanıza gerek yok Oğuz aşağıda masa ayırttık siz Rüzgar için çok önemlisiniz yakından izlemelisiniz."

Cümlesini bana göz kırparak bitirdiğinde belli değil etmemeye çalışsam da utanmıştım. İlk tanıştığımız gün Rüzgar'ı aşık aşık izlerken yakalanmıştım abisine o günden beri de Rüzgar'ı her aradığında yanında ben olduğum için aramızda bir şeyler olduğunu düşünüyordu muhtemelen. Hep beraber ayaklanıp aşağıda bizi bekleyen Selim abinin yanına indik.

"Hoş geldiniz arkadaşlar."

Hep birlikte hoş bulduk derken Ada hemen Selim abiye sarıldı.

"Selim abi Defne'yle ben boks öğrenmek istiyoruz."

Selim abi gülerek Ada'nın saçlarını karıştırdı.

"Kendin ikna edemedin şimdi de Defne'yi mi karıştırıyorsun işin içine?"

"Ya ama cidden öğrenmek istiyoruz."

"Ada size ders veririm ama biliyorsun lisans çıkartmak zorunda kalırsın bu da dışarda kız arkadaşına asılan erkekleri dövemeyeceğin anlamına gelir."

Defne gülümseyip Ada'nın konuşmasına fırsat vermeden lafa girdi.

"Aslında ben çocukluğumdan beri hevesliyim ailem hiç izin vermedi ama artık gidebileceğimi düşünüyorum, yani aslında Rüzgar gibi ben de profesyonel olmak isterim."

"Tabii eğer bu konuda bir tutkun varsa ikinizle birlikte çalışmalara başlayabiliriz, maç geçtikten sonra önümüzdeki günlerle salona beklerim kızlar."

Ada bir çocuk gibi sevinerek Defne'ye sarılırken biz de gülmeye başlamıştık. Selim abi bize dönüp sordu.

" Beyler sizden eğitim almak isteyen yok mu?"

Bartu zaten babasının işlerinden dolayı çocukluğundan beri dövüş eğitimi alıyordu.

"Ben çocukluğumdan beri yakın dövüş eğitimi alıyorum abi, babam özellikle ilgileniyor."