Müzik Kutusu(B×B)

13

Oğuz

Fark etmişti. Çünkü benim için endişeleniyordu. Tanıştığımız günden beri kurduğumuz yakınlıkların yanında bu bambaşka bir şeydi. Ben çevremdeki herkes için endişelenip, onların iyiliği için koştururken o benim için endişelenmişti. Benim için kavga edip, dinlenmem için evime götürüp, bana kahvaltı hazırlayıp sonrasında benimle uyuyan çocuk şimdi bana benim için endişelendiğini söylüyordu. Kendim bile dikkat etmezken o dikkat etmişti işte. Gri gözler dikkatle tepkilerimi izlerken ben sadece ağzım açık bir şekilde ona bakıyordum. 

"Benim için endişeleniyor musun?"

"Evet."

Hiç beklemeden cevapladı beni. Kalbim yerinden çıkmak istercesine atarken elindeki hamburgeri alıp masaya bıraktım, vücudumu koltukta kaydırıp Rüzgar'a yaklaştım. 

"Neden?"

Sorumu sorarken elimi beline atarak bana yaklaşmasını sağladım, yüzünü büyük bir gülümseme kaplarken ellerini ensemde birleştirip bana biraz daha yaklaştı.

"Çünkü seni önemsiyorum, aynı senin arkadaşlarını önemsediğin gibi. Onlara yardım ederken ve onlar için endişelenirken kendini harap etmene izin veremem ayrıca.."

Tek elini dudaklarıma getirip yara izini okşadı.

"Bir daha dayak yememen için hep yanında olacağıma söz veriyorum koca adam."

"Arkadaşım olarak mı yanımda olacaksın?"

Benden ayrılırken dudaklarından "evet" kelimesi döküldü. Aramızda biraz mesafe bırakarak kafasını koltuğa dayayıp fısıldadı.

"Şimdilik."

"Bir şey mi dedin?"

"Ah hayır, çok acıktım artık yemek yesem iyi olacak."

Kafamı iki yana sallayıp hamburgerime uzandım, bana ne dediğini şimdi söylemeyecekti ve bu kadar insan içinde aramızdaki ilişkiyi tartışma havasında değildim pek. Herkes yakın arkadaşım olsa da bunun ne yeri ne de zamanı şu an olmamalıydı. Rüzgar'ın hislerinden emin olacağı zamana kadar beklemeliydim. Poyraz'ın Rüzgar'a seslenmesiyle dikkatimi onlara verdim.

"Rüzgar, Selim abiyle konuştum geçen gün maçlar yakında başlayacakmış antrenmanların nasıl gidiyor?"

"Şu ara baya iyi tüm dikkatimi verebiliyorum eskiye göre çok daha iyiyim, nedenini anlamasam da."

"Kuşum son zamanlarda daha huzurlu gibisin eskiye göre zaten onun etkisi vardır belki?"

Ada'nın sözlerinden sonra dikkatle Rüzgar'ın cevabını bekledim. Bir iki saniye masayı izledikten sonra bakışlarını bana çevirdi.

"Evet eski zamanlara göre daha huzurlu hissediyorum, onun etkisi olabilir."

Cümledeki onun kelimesini vurguladığında tüm vücudumdan bir ürperti geçti. Bartu konuştuğunda üzerimdeki gözleri yavaşça Bartu'ya döndü.

"Maçlar yaklaşmışken kavga etmen yararına olmaz değil mi?"

"Olmaz tabii ki, aslında hiçbir zaman olmaz lisansımı kaybedebilirim."