Müzik Kutusu(B×B)

4

Oğuz

Okul hiçbir olay olmadan bitmişti tabi olay olmamasının nedeni Ulaş'ın okula gelmemesi de olabilir. Bartu dün evden gittiği andaki sinirini hâlâ koruyordu. Kendisine sinirli olduğunu anlamıştım ama sinirini dışa çok yansıtan biri olduğu için bize verdiği tepkiler aşırı oluyordu. Bu yüzden bugün kendini bizden uzak tutmuştu. Okuldan çıktığım gibi Ulaş'ın evine gideceğimi bizimkilere söylemiştim. Artık bizimkiler derken Rüzgarları da kastediyorum çünkü iki grup son zamanlarda her an beraber takılıyordu. Eve geldiğimde çantamı kenara atıp üzerimi değiştirdim. Arabamın anahtarlarını alıp evden çıktım. Okula arabayla gitmiyordum çünkü zaten evim okula 5dakikalık mesafedeydi. Bilerek buradan ev almıştım 5 dakika bile olsa yürümek iyi geliyordu.

15 dakikalık bir araba yolculuğundan sonra Ulaş'ın evinin önündeydim. Ev dediğim saray arkadaşlar yanlış olmasın bok gibi paraları var bunların. Arabayı alıştığım garaja geçip park ettikten sonra hızla Ulaş'ın atölyesine yöneldim. Canı sıkkın olduğunda annesinin mezarından dönünce vaktinin çoğunu resim çizerek geçiriyordu. Bunu Ulaş'ı yakından tanıyan herkes bilir.

Kilitli kapı beni hiç şaşırtmadı her zaman aynı şeyle karşılaşıyorduk zaten ve ben her zaman kapıyı açmayı başarıyordum. Aslında kapıyı çaldığımı duysa açacağını biliyorum ama kulaklıkla son ses müzik dinlediğini de biliyorum. Sıkkın bir nefes verip cebimden daha önce bu kapıyı açmak için defalarca kullandığım kartımı çıkarttım. Hiç zorlanmadan açıp içeriye girdiğimde Ulaş hâlâ geldiğimi farketmemişti.

O sırada uzun süredir bu odaya girmediğimizi farkettim. Gözlerimi resimlerin üzerinde gezdirdiğimde artık iki şeyden emindim.
1 Ulaş uzun süredir bizi buraya sokmuyor.
2 Ulaş Bartu'ya kesinlikle aşık.

Çizdiği her resmin köşesine tarih atma alışkanlığı olduğundan geçen senenin ortalarından beri buraya gelmediğimizi kolaylıkla anladım. O zamandan beri çizdiği çoğu resim Bartu'nun resmiydi. Bir sürü farklı teknikle Bartu'nun resimlerini çizmişti ve büyük ihtimalle görmememiz için kendini hiç buraya kapatmamıştı.

"İncelemen bitti mi?"

Yorgun sesi kulaklarıma geldiğinde gözlerimi yüzüne çevirdim. Bir gece de bitmiş gözüküyordu.

"Ulaş-"

"Oğuz beni yalnız bıraksan olmaz mı?"

"Saçmalama lan haline bir bak berbat görünüyorsun. Bana dün neler olduğunu anlatacaksın ve sonra kafa dağıtıcaz anlaşıldı mı?"

İtiraz istemeyen sesim içinden hazırladığı bahaneleri susturmuştu. Arkadaşımı böyle bırakamazdım ve bunu o da çok iyi biliyordu. Kafasını sallayarak onayladığında memnun bir şekilde gülümsedim.

"Hadi kalk üstünü değiştir ve yanına eşyalarını al bana kalmaya geliyorsun."

"Babama haber ver evdeydi ben de hazırlanayım."