KABANATA 22

2 0 0
                                    


Hindi ako naka imik sa sinabi niyang nililigawan niya ko. Kailan pa? Bakit hindi ko alam?

"Para saan?" takang tanong ko

"Anong para saan, binibini? Hindi ba't nanliligaw ang isang lalaki upang mabihag ang puso ng isang babae" sagot niya

Malapit na kami sa kasama namin ngunit timigil ako sa paglalakad, ganon din siya.

"Mahal mo ba ako?" seryosong tanong ko

Nagbago ang ekspresyon niya "Oo at gusto kita. Hindi lang basta gusto kita. Gusto ko rin ang pagkatao mo, ang ugali mo, ang pananamit mo, lahat ng tungkol sayo" namula siya pagkatapos niyang sabihin yun

"Shit! hindi ako makapaniwalang napaamin mo ko" bulong nito sa kawalan

Nagulat rin ako. Ang akala ko gusto niya kong ligawan dahil gusto niya kong tulungan sa problemang kinakaharap ko ngayon.

Nagkatinginan kami. Wala akong masabi. Ngayon lang may umamin sakin ng ganito at gusto akong ligawan.

Oo, marami ng lalaki ang umamin sakin pero iba ang nararamdaman ko nang siya na.

Bumilis ang tibok ng puso ko.

"M-may nasabi ba a-akong mali—"

Naputol ang sasabihin niya nang halikan ko siya.

Medyo nagulat rin siya sa biglang ginawa ko pero kalaunan ay tumugon narin siya.

Ito na ang pangalawang beses na hinalikan ko siya.

Pinulupot ko ang aking braso sa kanyang leeg, dumausdos naman ang kamay niya papuntang baywang ko bilang suporta.

Our kiss is sweet and romantic. We stopped kissing and catch our breath.

Nagkatinginan kaming muli.

Nakaawang ang labi niya na para bang may gusto siyang sabihin.

I took that chance to kiss him again. It was torrid yet he still kiss me back.

Bumaba ang kamay ko hanggang dibdib niya.

Bumaba ang halik ko papuntang panga niya to his neck and his adams apple.

Narinig ko ang mumunting ungol niya. Inilapit ko ang labi ko sa tainga niya to whisper something.

"Sinasagot na kita" i said and continued kissing his neck living it a mark

Hindi ko na inisip kung may nakakakita ba samin or what. I just kiss him more.

"I like you too—no! I guess... I love you too" pag amin ko rin

Tumigil ako sa pag halik. Namumungay ang mata niya. Nang hihina ako sa mga nangyari. Kaya napasandal ako sa dibdib. I can hear his heart beat.

"Sabihin mo lang sakin kung handa kana ba dahil hindi ako magdadalawang isip na pakasalan ka"

Napangiti naman ako. Kung ganon ganito pala ang pakiramdam ng umiibig para bang may mga paro paro sa aking tiyan.

"Ehem—ehem! Masyado na atang lumalala ang kati ng lalamunan ko mukhang uubuhin na ata ako-ayy mister Leon! Aalis na pala tayo—oo! H-hehe.. Aah! Wala naman akong nakita—oo, tama! Sunod na lang kayo ha!"

Nagulat kami ng biglang sumulpot si Carlo. Napaayos ako ng tayo at inayos ang buhok.

Agad naman siyang umalis na tinatabunan ang mata gamit ang kanyang kamay.

Shit! Nakita niya ba kami? Nakakahiya!

Natawa na lamang si Leon sa kanyang kaibigan bago inaya akong bumalik na

Beyond the Vanishing Point Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon