Butterfly (Ashton Irwin 5SOS) Dutch *editing*

Hoofdstuk 20

Ik neem het cadeau van Luke mee dat ik klaar had gelegd op een tafeltje en we vertrekken.

"Dus, waar gaan we naar toe?" vraag ik nadat we de straat van het hotel uit zijn.

'Dat zal je wel zien.' zegt Ashton en knipoogt naar me. Hij draait zijn hoofd terug naar de straat en slaat links af. We passeren enkele straten waar ik nog nooit geweest ben. Groote huizen en kleine winkeltjes vullen de staat. Tot we op een bepaald moment rechts afslaan en in een bekende staat komen.

'Is dit niet de straat waar Nando's is?' vraag ik en kijk even rond. Ik weet het bijna zeker.

'Wat? Nando's? Hier? Nee, je hebt het mis hoor.' zegt Ashton, maar ik weet dat hij liegt. Ik glimlach en kijk weer voor me. Ashton parkeert zijn auto en stapt uit, hij loopt rond de auto en doet mijn portier open. Ik grinnik en neem zijn uitgestoken hand vast. We stappen naar Nando's.

Ashton zegt: 'Oh, je had toch gelijk.' en knipoogt naar me. Ik lach en huppel tot aan de deur. 'Na u.' zegt hij en gebaart dat ik naar binnen moet gaan. Ik stap naar binnen en ik zie de jongens staan, en nog een paar andere mensen die ik niet ken maar die waarschijnlijk vrienden zijn van hun, en ze staan ruzie te maken. Ik schraap mijn keel en zwaai eens.

'Shit.' zegt Michael.

'Hey! Niet vloeken!' zegt Ashton van achter me en kijkt in het rond. 'Wat is er gebeurd met de "Verassing!"?' vraagt hij.

Luke stapt naar voor en zegt: 'Wel, er was iemand binnen gekomen net 1 minuut geleden en we riepen verassing en dan was Michael ineens boos omdat jij het niet was Rachel en dan zijn we ruzie beginnen maken en nu staan we hier.' Hij hapt naar adem en ik begin te lachen. 'Gelukkige verjaardag trouwens.' hij glimlacht en ik bedank hem.

'Het is ook bijna jouw verjaardag.' zeg ik en glimlach. Ik denk aan het cadeau dat op de achterbank ligt. Het is een zwarte onderbroek met pinguïns op. Ik was van plan om het als fanmail op te sturen nadat ik terug kwam van Sydney, maar sinds ik dat nu niet meer moet doen... 

'Wel, laten we er een leuk feestje van maken.' zegt Luke met een glimlach en legt zijn hand op mijn onderrug om me rond te leiden. 'Kijk, dit zijn allemaal vrienden van ons die jij dus niet kent. Wel, sorry daarvoor, maar we konden moeilijk een feest geven onder ons vijven. Oh, en kijk, daar is Daniel! Je kent hem toch? Ashton zei dat jullie naar zijn café zijn gegaan.' Daniel zwaait even en komt dan onze richting uit.

'Hallo Rachel, gelukkige verjaardag.' zegt hij en geeft me 3 kussen, hij geeft me een klein cadeautje: rood papier met een wit lint. Ik stop het in mijn handtas en zeg dat ik het later zal open maken. Michael komt bij ons en wenst me een gelukkige verjaardag.

'Kijk, hier, het was ons idee.' zegt hij en geeft me een envelop. 

'Ons? Wie nog misschien?' vraag ik en neem de envelop aan, ik stop hem ook in mijn handtas maar Michael neemt hem er weer uit en duwt hem in mijn handen.

'Hier en nu open maken jonge dame.' Veranderd hij nu van onderwerp? Hij veranderd van onderwerp. Is de tweede persoon zo erg? Dat kan toch niet.

'Hey, hey, wie is "ons"?' probeer ik nog een keer. Hij zegt iets maar het is niet verstaanbaar. Ik rol met mijn ogen en til zijn hoofd op zodat hij naar me kijkt.

'Michael?' zeg ik en haal één wenkbrauw naar omhoog.

'Luke en ik.' zegt hij en begint te blozen. Oh, Luke, lijkt me logisch waarom hij het niet wou zeggen. Muke bestaat echt. Dus, dit cadeau was van Luke en Michael, ik vraag me af wat er in zit. Ik open de envelop voorzichtig en kijk er in. Er zit een papier in dat opgevouwen is. Ik haal het er uit en er staat in grootte letters: "5 Seconds of Summer" op. Wat is dit. Ik vouw het papier open en vouw het direct weer dicht.