Butterfly (Ashton Irwin 5SOS) Dutch *editing*

Hoofdstuk 5

We wandelen door de stad, ondertussen is het al donker en de straten worden verlicht door de verlichtingspalen die naast het voetpad staan. Het is al wat kouder geworden, en ik heb geen trui mee. Natuurlijk heeft Ashton wel een trui aan, maar ik doe gewoon wel alsof ik geen kou heb, dan moet hij niet nog eens de gentleman uithangen en mij zijn pul geven. 'Wil je anders nog snel iets gaan drinken?' vraagt hij terwijl hij even stopt voor een café. Ik neem mijn gsm uit mijn zak, het is nu bijna 9 uur, ik kan wel nog even iets gaan drinken. Ik knik en we stappen binnen. We stappen helemaal door naar achteraan in het café, we zetten ons neer naast elkaar. 'Ik wou je niet weg laten gaan tot we nog een beetje gepraat hebben en je je beter voelt.' zegt Ashton terwijl hij me de kaart aangeeft. Ik glimlach en blader even door al het drinken, al weet ik al wat ik ga bestellen. Ik neem altijd een ice tea, het enige gesuikerde drankje dat ik lust. Ik leg de kaart voor me neer en zucht. Wat een dag... Ik kijk naar Ashton en lach, ik kijk naar beneden. Even later komt er iemand om onze bestelling op te nemen, ik vraag een ice tea en Ashton vraagt een cola. We wachten tot ons drinken er is om te praten. Het is een beetje vreemd tussen ons nu. De meneer zet het drinken voor ons neer. Ik haal mijn portemonnee uit mijn handtas en zeg tegen Ashton dat ik deze keer wel betaal. Ik geef de man mijn geld en hij geeft wisselgeld terug. Ik stop mijn portemonnee weer weg. 'Het is wel lief van je dat je nog wilt praten.' Zeg ik en neem een slok van mijn drinken. 'Ik kon je onmogelijk met die gedachten laten gaan slapen zonder dat ik zeker wist dat het goed met je gaat.' Zegt hij met een glimlach. 'Waarover wil je praten?' vraag ik. 'Maakt niet uit, over alles.'

We praten een hele tijd over stomme dingen, over leuke dingen over dingen waar we niet aan kunnen doen en over dingen waar we spijt van hebben.

'Waar heb jij het meeste spijt van?' vraagt hij. Ik denk dat ik daar niet aan hoef te twijfelen, ik wijs naar de vlinder op mijn pols en lach voorzichtig. 'Oh, sorry, ik was het even vergeten.' Zegt hij en kijkt naar beneden. 'Het is niet erg hoor, ik ben er al over, het is al een tijdje geleden en ik heb er niet meer over nagedacht sinds dan.' Ik haal mijn schouders op en neem nog een slok ice tea. 'Waar heb jij het meeste spijt van?' vraag ik hem. 'Hetzelfde.' Oh ja, ik was het al bijna vergeten... Dit is ook de perfecte manier om de gezelligheid naar beneden te halen. 'Oke, ander onderwerp!' zeg ik en begin te lachen, hij lacht terug. 'Hoe gaat het eigenlijk met de rest?' vraag ik, en met de rest bedoel ik de jongens. 'Oh, gewoon, ze plagen me door te doen alsof ze jou zijn, zoals gewoonlijk.' Ze doen wat? Ze plagen hem door te doen alsof ze mij zijn? Wat zou Ashton over mij gezegd hebben tegen hun? Ja nu wil ik het weten he! Waarom ben ik zo nieuwsgierig... Ik lach en schud met mijn hoofd. 'Typisch jongens, elkaar plagen met meisjes. Mijn broer doet dat ook altijd met zijn vrienden, ik snap het niet, wij meisjes doen zoiets niet. We proberen wel alles uit te vissen over die jongen via sociale media, maar voor de rest zijn we compleet normaal.' Ashton rolt met zijn ogen. Wanneer onze drankjes uit gedronken zijn staan we recht en gaan terug naar buiten. Nu is het zeker koud, ik ril even. 'Wil je mijn trui aan doen?' vraagt hij. Ik begin te zeggen dat het niet hoeft maar hij had zijn trui al uitgedaan. Hij houd hem boven mijn hoofd en ik lach terwijl ik mijn armen in de lucht steek terwijl hij hem over mijn hoofd trekt. Ik giechel, de trui is net te groot voor mij, mijn handen komen niet uit de mouwen. 'Net gepast!' zegt hij al lachend. Ik sla hem met de mouw en begin ook te lachen. We stappen richting het hotel, het is nog een eindje maar met twee is veel leuker dan alleen. We zeggen niet veel, ik begin moe te worden en moet af en toe eens geeuwen. Als we bij het hotel aankomen geven we elkaar nog een knuffel, ik stap naar binnen en zwaai nog eens.

Dan stapt ook Ashton weg, ik loop door de gang naar de lift, duw op het knopje met nummer 2 op en wacht tot ik boven ben. Ik loop door de gang naar de deur, als ik voor de deur sta realiseer ik mij dat ik geen sleutel heb. Ja, daar had ik dus niet aan gedacht, en mijn ouders blijkbaar ook niet. Ik probeer of de deur toch open is, maar zonder resultaat, op slot. Wat nu? Ik neem mijn gsm uit mijn achterzak en stuur een berichtje naar mijn broer, ik hoop dat hij nog wakker is. Enkele minuten later hoor ik beweging komen uit de kamer, yes! De deur gaat open en daar staat Fred. Hij staart me aan, 'Wat heb jij nu weer aan?' zegt hij en kijkt naar de trui. Ik kijk naar beneden, ik ben Ashton zijn trui vergeten terug te geven! Dit was niet de bedoeling, niet dat ik het erg vindt natuurlijk, hij ruikt naar hem. Zou hij dan geen kou hebben? Oh nee, zo stom van mij. 'Ja, ik, ben, ik had kou en Ashton gaf me zijn trui maar dan ben ik hem vergeten terug te geven.' Zeg ik en kijk naar beneden. Fred lacht en zegt: 'Dus, wat is er gebeurd?' Ja, wat is er gebeurd, een leuke avond dat zeker. Ik ga hem wel niet alles vertellen. 'We zijn naar het park geweest, hebben geschommeld. Daarna hebben we in een boom geklommen en dan zijn we nog iets gaan drinken.' Zeg ik met een glimlach. 'Dat is alles? Er is niks anders gebeurd?' vraagt hij alsof hij me niet geloofd. 'Ja dat is alles, er is niks anders gebeurd.' Zeg ik en duw hem van voor de deur, ik stap zo stil mogelijk de kamer binnen, onze ouders slapen al. Fred sluit de deur achter zich, ik stap onze kamer in en neem mijn pyjama uit mijn koffer. Ik wandel zo stil mogelijk naar de badkamer om me om te kleden. Ik sluit de badkamer deur achter me. Ik neem mijn gsm uit mijn achterzak en zie dat ik een berichtje heb van Ashton. "Ik vond het echt super leuk, ik hoop dat ik je deze weken nog eens kan zien. Slaapwel! X Ashton." Ik glimlach en vergrendel mijn gsm. Ik trek mijn kleren uit en doe mijn pyjama aan. Ik probeer een staart te maken in mijn haar om te voorkomen dat als ik morgen op sta het niet te erg ontploft is. Nadat er twee rekkers kapot geschoten zijn door mijn dikke haren lukt het me uiteindelijk om een toch wel redelijk deftige staart te maken. Ik lach naar mezelf in de spiegel, neem mijn kleren en gsm en loop weer zo stil mogelijk naar de kamer. Ik leg mijn kleren op mijn koffer, steek mijn gsm in het stopcontact, leg me in mijn bed en sluit mijn ogen.

Eigenlijk vind ik Ashton echt wel leuk, en niet gewoon leuk omdat ik fan van hem ben. Hij is echt super lief en grappig en schattig. Nee, nee Rachel stop met zo te denken, je vindt hem gewoon leuk als een vriend. Toch? Ik weet het niet... Met die gedachte val ik in slaap, je mag drie keer raden over wat ik ga dromen deze nacht. Je dromen kies je niet, soms is dat eng en vreemd, maar soms zijn het leuke dromen. Zoals deze, een tuin vol mooie bloemen en hoge bomen vol bloesems. In het midden van de tuin staat een jongen met bruine krullen en groen- bruine ogen.