Hoofdstuk 7

1.1K 61 13
                                    

'Welkom, voor hoeveel personen?' vraagt een vrouw van rond de veertig.

'Vijf alstublieft.' zegt mijn vader. 

'Oké, u kunt daar even wachten.' zegt ze en wijst naar een hoekje waar nog een paar mensen zitten.

Mijn vader knikt en we stappen naar het hoekje. Er zijn nog twee plaatsen over om te zitten.

'Ik dips die stoel!' zegt mijn broer en gaat zitten. Ik rol met mijn ogen.

'Ik dips de andere stoel.' zegt Ashton en gaat zitten.

'Begin jij nu ook al met dipsen?' vraag ik en ga naast hem staan.

'Ja. Kom zet je.' zegt hij en gebaart naar zijn schoot.

'Erm...'

'Kom nu gewoon.' zegt hij.

Ik knik en ga zitten. Hij slaat zijn armen om  mijn middel en legt zijn hoofd op mijn rug. Ik glimlach en probeer hem te onderdrukken maar dat lukt niet. 

'Moeten we hier nog lang zitten?' zegt Fred en ik kijk hem aan. Ashton haalt zijn hoofd van mijn rug.

'We zitten nog maar juist!' zeg ik en hij rolt met zijn ogen.

'Ja, maar ik heb honger.' zegt hij en neemt zijn mobiel. Ik zucht. Er gaat een hele groep mensen weg zodat we hier alleen zitten samen met nog een koppel.

'Jullie zijn schattig samen.' zegt de vrouw en kijkt naar mij en Ashton.

'Oh, we zijn alleen vrienden.' zeg ik en glimlach vriendelijk.

'Dan zouden jullie goed bij elkaar passen.' zegt ze en staat op samen met de man en volgen een man naar beneden.

'Hoor je dat? Slechtgekleede blonde jij en ik passen goed samen.' zeg ik lachend.

'Hmm.'

'Wat is er?' vraag ik.

'Niks.' zegt hij. 

Ik weet dat er wel iets is maar ik vraag niet verder.

'Oké, jullie mogen meekomen.' zegt de vrouw en stapt naar de trap die naar beneden leidt. We staan op en volgen haar. We krijgen een tafel in de hoek die niet zo opvalt.

'Kijk, perfect, nu vallen we niet op.' zegt Ashton en gaat zitten. Ik ga naast hem zitten, mijn broer en onze ouders gaan aan de overkant zitten. Ashton neemt een menu en legt het tussen ons in.

'Wat gaan we eens eten?' vraagt hij.

'Iets.' zeg ik.

'Ha,ha wat een humor.' zegt hij en bladerd even door.

'Kip.'

Hij zucht en kijkt me aan.

'Rachel, we zijn in een restaurant waar ze enkel kip serveren, wat wil je? Kijk, ik neem dus een borst en-'

'Ik wil hetzelfde als jij.' zeg ik voordat ik het zelf doorheb. 

'Oké.' zegt hij.

Oké. Is dat alles? Ik heb juist gezegd dat ik hetzelfde wil als hij nog voordat hij zijn zin kon afmaken en "Oké" is zijn antwoord? Leuk zeg.

'En al beslist?' vraagt mijn moeder.

'Ja, jullie?' zeg ik en leg het menu weg.

'Nog niet.' zegt ze met een glimlach.

Dus hier zitten we nu in Nando's, met z'n vijven. Mijn ouders en mijn broer en dan nog Ashton. Ik begrijp het niet. Waarom wilt hij bij mij zijn? Ik ben toch een gewoon meisje. En zo mooi ben ik ook weer niet. 

Butterfly (Ashton Irwin 5SOS) Dutch *editing*Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu