Hoofdstuk 16

1.1K 55 17
                                    

'Wat wil je vandaag nog doen?' vraagt Ashton.

Hij ligt op zijn bed, mijn hoofd op zijn borst en zijn handen spelen met mijn krullen.

'Ik weet het niet.' zeg ik en begin rondjes te maken rond zijn navel. Ja hij heeft een t shirt aan, maar iedereen weet toch waar je navel zit?

'Weet je, ik denk dat we het de wereld in moeten sturen.' zegt Ashton.

Wat de wereld in sturen? Ik hef mijn hoofd op en kijk hem vragend aan.

'Ik bedoel onze, relatie... Wel, als je niet, eh, niet wilt dan... Dan is het, wel...'

Ik glimlach en druk mijn lippen op dezezijne.

'Dat is goed, ik wil gewoon de eerst komende dagen niet meer op Twitter komen.' zeg ik en neem mijn mobiel. Ik druw me recht en ga in kleermakerszit zitten. Ik open de Twitter app en kijk nog even door mijn mentions. Er zijn nog enkelen die me feliciteren met mijn Ashton volg ik zeg dankje tegen sommingen en log uit als ik zie dat Ashton me heeft gementiont.

'Zo, ik kijk straks wel eens als iedereen gedaan heeft met klagen.' zegt hij lachend. Ik glimlach en kruip op zijn schoot met mijn gezicht naar hem toe en mijn benen open. Ik zit op mijn knieën en leg mijn handen in zijn nek. Hij legt zijn handen op mijn onderrug en trekt me dichter tegen hem aan. Ik glimlach en begin hem te kussen. Hij glimlacht en trekt even weg om te zeggen.

'Je smaakt naar Vegemite.'

Ik druk mijn lippen weer op dezijne en we vallen omver. Ik lig boven op hem en haal mijn handen door zijn haar. Ik hoor iets piepen gevolgd door een kuch. Ik rol snel van Ashton en zet me recht. Ik trek mijn t shirt naar beneden die Ashton naar boven heeft gedaan en Ashton legt zijn haar goed. Michael staat in de deuropening.

'We gaan eten.' zegt hij met een grijns en verdwijnt naar de woonkamer.

'Wel, dat was nogal...' zeg ik.

'Gênant.' zegt Ashton en staat op.

Hij komt naar de andere kant van het bed en steekt een hand naar me uit. Ik glimlach en hij trekt me recht. We stappen hand in hand naar de keuken en gaan aan tafel zitten.

'Wie heeft er gekookt?' vraag ik. Iedereen kijkt me raar aan.

'Wat? Dat is toch een natuurlijke vraag om te stellen?' zeg ik lachend.

'Als je wilt dat dit huis afbrand zal ik eens koken voor je.' zegt Calum met een glimlach.

Ik lach en Michael zet Chinees op tafel. Mijn buik gromt. Michael komt er bij zitten en zegt: 'Ladies first.'

Ik glimlach en neem een beetje noodles en rijst.

'Schiet je op ja? Ik heb ook honger hoor!' zegt Luke.

'Rustig Lucas, ladies first toch?' zeg ik en knipoog.

Ik neem ook nog wat vlees, als ik de lepel terug leg en mijn bestek vast neem vliegen de jongens op het eten. Oké dan...

'Oh smakelijk.' zegt Michael met zijn mond vol.

Ik stop met kauwen en kijk even op. Waarom eten ze zo, wel ja, zo niet proper? Ik bedoel, de helft van hun eten ligt naast hun bord en ze eten alsof hun leven er vanaf hangt. Ik eet terug verder en zeg niets uit gewoonte.

'Je bent zo stil Rachel.' zegt Luke en neemt een slok water.

Ik knik en focus me weer op mijn bord. Opeens vliegt er een noodle langs mijn gezicht. Ik kijk op en laat mijn bestek vallen.

Michael slaat zijn handen voor zijn mond en begint te lachen. Hij zegt: 'Sorry. Oh sorry Rachel, dat was niet mijn bedoeling.'

Ik kijk naar waar de noodle is beland en zie dat het in mijn haar hangt. Ashton neemt hem uit mijn haar en streelt mijn wang even. Ik begin te blozen en kuch even.

Butterfly (Ashton Irwin 5SOS) Dutch *editing*Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu