Ik word wakker, ik ben uitgeput en ik voel me slap. Ik draai me om in mijn bed en open rustig mijn ogen. Mijn leven is één grootte warboel. Waarom ik, waarom moet het met mij gebeuren. Als het niet met mij was gebeurd was het waarschijnlijk iemand anders geweest, en dat zou ik ook niet willen. Ik open mijn mond en zucht. Mijn keel is droog en mijn ogen pikken. Ik zet me rustig recht om mijn broer niet wakker te maken. Ik sla het deken van me af en zet één voor één mijn voeten op de koude grond. Ik sta op en stap rustig naar de andere kamer. Mijn ouders slapen nog. Ik wandel naar de badkamer en doe de deur achter me op slot, een oude gewoonte. Ik kijk in de spiegel, mijn haar is helemaal door de war, ik zie er uit alsof ik net 30 kilometer heb gelopen. Mijn hand vind vanzelf de kraan en draait hem open. Ik neem een handdoek en wacht tot het water een beetje is opgewarmd. Ik laat het water over mijn handen stromen, ik vorm een kommetje met mijn handen en was mijn gezicht. Nadat ik mijn gezicht heb afgedroogd schiet er een domme gedachte in mijn hoofd. Heb ik een slijper mee? Nee Red, niet doen, niet denken. Neen. Ik hang de handdoek op het rek en draai de deur van het slot. Ik zucht nogmaals en stap de kamer weer in. Waar heb ik mijn mobiel laten liggen? Op de kast ligt hij niet, en ook niet bij het stopcontact. Ik stap terug naar mijn kamer, hij ligt naast mijn bed op de grond. Ik zet me op mijn bed en neem mijn mobiel vast, ik heb een paar notificaties en sms'en.
Ik besluit om eerst mijn Twitter te openen. Er is niet veel gebeurd, misschien enkel de tweet van Luke...
"Some things easily come into your life and walk away so fast you can't stop it."
Wel, geen commentaar. Ik besluit het te negeren. Ik open mijn berichten, 3 van Ashton en 1 van Luke.
Luke zegt: "Sorry dat ik je een ding noem op Twitter, en ik wil niet dat je weg gaat :("
Ashton zegt: "Ja, ja ik heb naar je mama gebeld, sorry." "Niet boos zijn." "Ik hou van je."
Ik zucht en ga terug in mijn bed liggen, ik wil er niet aan denken.
***
"Rachel? Wakker worden schat!" Ik kreun en draai me om.
"Mam, wat is er?" vraag ik.
"Liefje, het is 5 uur."
"5 uur 's ochtends?"
"Neen, 's avonds, je hebt de hele dag geslapen."
Mijn ogen vliegen open en ik sla het dekbed van me af. Ik staar naar mijn mama met open mond. Ze forceert een glimlach en houd een kleedje vast.
"Voor jouw, gelukkige verjaardag." zegt ze.
Wacht wat? Is het nu al... Ik neem m'n gsm vast en ja hoor, 15 Juli fuck. Deze dag was er sneller dan ik had gedacht.
"Dankje." zeg ik en sta rustig recht, mijn mama gaat ook staan en geeft me het kleedje. Het is donker blauw en voelt zacht aan.
JE LEEST
Butterfly (Ashton Irwin 5SOS) Dutch *editing*
FanfictionRachel, een gewoon meisje van 18. Ze leeft in Australië samen met haar oudere broer van 20 en haar ouders. In het verleden heeft ze wat problemen gehad met haar gezondheid. Ze had kanker, leukemie. Gelukkig is ze nu al meer dan twee jaar zonder. Sin...