ليل العاصى

البارت الثانى عشر

"فى فيلا مدحت الابيارى "
فتح عينه وبصى لقى فى واحده جمبه نايمه على السرير بيبص فى الساعه كانت الساعه 10 قام مفزوع من النوم لانه اتاخر على الاجتماع بتاعه راح قام غير هدومه وفضل يشتم عشان محسن كان المفروض يصاحيه بدرى عن كده وفى وسط الدوشه صحيت اللى كانت نايمه قالتله : صباح الخير يا بيبى ايه الدوشه اللى على الصبح دى
مدحت : قومى لمى هدومك اللى على الارض دى وفلوسك اهيه وراح رمى الفلوس على السرير وقالها :متجيش غير لما اقولك واخد بعضه ومشى وراح الشركه وكان متنرفز ووصل الاجتماع متأخر ودخل الاجتماع ودخلت السكرتيره : تأمر بحاجه يا فندم
مدحت : فين الزفت محسن ابعتيه ليه فوراً
السكرتيره : مجاش يا فندم
مدحت : يعنى ايه مجاش اطلبيه على التليفون فورا الورق كله معاه
السكرتيره : بكلمه يا فندم من بدرى تليفونه مقفول
مدحت بعصبيه : ايه التهريج اللى بيحصل ده بس لما ييجى
السكرتيره : طب والاجتماع يا فندم
مدحت : اطلعى برا انا مش ناقص واخد مفتاح عربيته ولسه هيخرج من الشركه اتفاجأ برئيس الحرس بيقوله : يا باشا جالى تليفون بيقول ان محسن مات
مدحت وقف مصدوم شويه ورد : بتقول ايه مات ! مات ازاى يعنى
رئيس الحرس : لقوا الجثه مرميه على الطريق وبيقولوا انه انتحر ضرب نفسه بالرصاص
سكت مدحت وحس ان الموضوع فى حاجه مش طبيعيه وبقت افكاره تودى وتجيب وبقى يقول لنفسه ايه اللى يخلى واحد ذى محسن يقتل نفسه اكيد فى حاجه تانيه
.............................................................
" فى قصر الابيارى "
صحى عاصى من النوم وقام ولقى هدومه كلها تراب من السرير وكمان فى بقعه دم على طرف الجاكيت قام عشان ياخد دش فتح الدش وكانت الميه مصديه عشان مخزونه وبعد شويه بدءت تتغير للاحسن اخد الدش وخرج وفتح شطنه هدومه وبعد ما لبس فضل يتمشى ويشوف كل حته فى القصر لحد ما طلع على السطح وافتكر الاوضه اللى فيها كل ذكريات والحاجات القديمه والكراكيب بتاعه ابوه وامه فتح الاوضه بعد ما كسر الباب عشان مكنش عاوز يفتح وفضل يبص على الحاجه كانت مليانه تراب وعناكب وبعض الحشرات فضل يقلب لحد ما لقى كتاب اخده وفتحه لقى مكتوب فى اول السطر ( مذكراتى ) ولما قلب الصفحه اللى بعدها عرف انها مذاكرات ابوه فضل يقرء الصفحه الاولى وكانت بتتكلم عن حبه لزوجته وازاى قابلها وحبها و فى وسط الكلام ذكر عدلى انه دايما حاسس بخوف من ناحيه اخوه وانه بيشوف فى نظراته حاجات مخيفه وغير نظراته لمراته عاصى كان جسمه بيتصلب وسنانه بتعمل صوت من كتر الضغط عليها وعينه بقت شكلها مخيف وهو كل شويه يعيد قراءه الستر ومحسش غير برنه التليفون ولقى فارس فتح الفون ولسه هيشتمه
فارس : جدك مات يا ايهم ولازم تيجى ، عاصى قفل فى وشه واخد الكتاب معاه ونزل واخد عربيته وطلع على قصر الشلقانى وبعد الدفنه والاجراءات وكل حاجه وبالليل وهما قاعدين بعد انتهاء العزاء
سمير عم ايهم واخو صفوت قال: ابوك هيجى امتى يا ايهم
ايهم ببرود : بكره
سمير : طب مش واجب يا بنى مكنش حد قاله كفايه اللى هو فيه وكمان لازم حد يكون معاه
ايهم بنفس البرود : انا ادراى بكل حاجه ، مش مستنى راى حد
نادر : اتكلم عدل مع عمك
ايهم : متدخلش عشان مترجعش تزعل
نادر بعصبيه ولسه هيقوم : طب ورينى كده
ايهم حط رجل على رجل وبصله بصه استخفاف ومردش عليه
سمير : بس بقى كفايه عيب كده احترموا ان جدكم لسه ميت ويلا كل واحد على اوضته ومتنسوش بكره المحامى جاى عشان يفتح الوصيه .
ايهم اخد بعضه وقام ومردش ولسه هيمشى
سمير : رايح فين يا ايهم انت مش هتبات
ايهم : لا واخد بعضه ولسه هيمشى
سمير : مينفعش وكمان بكره المحامى جاى
ايهم : خلاص بقى قولت مش هبات وخرج وهو غير مبالى
وبعد ما خرج اتصل على حد وقاله عملت اللى قولتلك عليه تمام خليه عندك وانا جاى وقبل ما انسى بكره هيكون الاجتماع معاه تمام
سمير : هو ايهم ماله ، شكله مش طبيعى
فارس : عندك حق يا بابا مش عارف مش حاسس انه ده ايهم اللى اعرفه مش ده ابن عمى
ابتسم نادر وقام وراح سمير قاله : بتضحك على ايه
نادر : ولا حاجه انا طالع انام تصبحوا على خير
...............................................
وصل عاصى المكان المهجور اللى فيه المخزن
ولقى واحد قاعد على الكرسى مكان محسن ايوه اللى مات امبارح كان محسن
الشخص : مين حضرتك ممكن اعرف
عاصى : انت الوحيد اللى لازم تعرف الحقيقه
الشخص : انا معرفش حضرتك شخصيا انا مش بشوفك غير فى الصور لان مدحت بيه نفسه يقابلك بأى طريقه عشان يشاركك فى المشروع الجديد غير كده انا معرفش حضرتك شخصيا يا ايهم بيه
عاصى : ازاى تقول كده ده انت ياما فسحتنى وكنت بتودينى المدرسه وتجبينى
الشخص: انا ازاى
عاصى : طبعا طب بصى فى وشى كده يمكن تفتكر
الشخص فضل باصص عليه ومش فاكر حاجه
عاصى : انت عارف ايه اكتر حاجه بتزعلنى ،، الخيانه وانا الخيانه عندى يعنى موت وعشان انت حبيبى هدلعك الاول وبعد كده اريحك على طول .
الشخص شاف اسوء انواع العذاب على ايد عاصى من ضرب لاهانه لحاجات صعب انه حتى تتقال وبعد كده الشخص : ابوس ايدك موتنى احسن من التعب ده
عاصى : طبعا اكيد بعد التعب الراحه بس عاوزه افكرك بيه
فاكر الشخص اللى خونته هو ومراته
الشخص : قصدك عدلى بيه
عاصى : الله ينور عليك
الشخص : بس انت مين ،،لا مش معقوله انت مش مت
عاصى : قصدك لما وقعتوا العربيه من فوق عشان موت
ما انا مت وجاتلك من الاخره عشان اخدك معايا وطلع المسدس وقاله اللى قبلك سبته يقتل نفسه لكن انت غالى عندى لازم تنول الشرف ده وفضى مسدسه فيه واخده ركبه على عربيته وعمل فيه ذى ما اتعمل فى ابوه وامه والعربيه ولعت وهو فضل واقف لحد ما العربيه اتفحمت وهو جواها واخد بعضه ومش ودخل راح بيته ودخل اوضته ولقى الكتاب وفتحه وقعد يقرء فيه وبعد دقايق الباب خبط وفتح لقى احد الحراس وقاله الاكل جه تحت يا باشا وخرج وسابه ونزل وبعد ما خرج من الفيلا
السواق : مالك بتجرى كده ليه
الشخص : انا مش عارف الباشا قاعد قى القصر المهجور ده ليه وليه هو بالذات ده حتى بيقوله عليه مسكون
السواق : ملناش دعوه احنا نقول حاضر وبس احنا ورانا كوم لحم بلاش كلام على الفاضى
الشخص : على اريك بس الواحد مستغرب اوووى ازاى قادر يعيش جواه
السواق : وبعدين
الشخص : خلاص خلاص سكت اهو ، ربنا يستر
*****************************
ليل كانت فى الكليه وشايفه الهمهمات من حواليها بسبب اللى حصل وهى عالعاده لوحدها واتعودت على كده وبعد شويه ، سمعت البنت بتقول لصحبتها : بصى بصى قاعده ازاى اما بجحه صحيح ،صاحبتها : سيبك منها شكلها مكسوفه عشان الواد ضحك عليها كانت فاكره لما تساعده هيبصلها دى تبقى بتحلم
ليل سمعت الكلام وكالعاده سكتت وضافت جرح جديد على جراحها وبعد شويه فتجت كشكولها وكتب فيه
" متى تبتسم لى الحياة هل اخطاءت فى حقى نفسى عندما اردت ان اعيش مثل باقى البشر هل لى مكان بينهم ام اصبحت دُمياء مسخ لا استحق السعاده ولا تكتفى الدنيا من جرحى وتحاول كل يوم جاهده لتزيد من هذا الجرح " قفلت كشكولها ودموعها تسيل على وجهها ولكن ف الاصل القلب هو الذى يبكى وليست العين وحدها وبعد انتهاء اليوم الدراسى وصلت البيت وشافت مامتها قاعده على الماكنه وشكلها مرهق اووى وتعبان
ليل : ماما قومى ارتاحى شويه
عائشه : لا يا حبيبتى انا بخير ، بس شكلك ماله فى حاجه مزعلاكى
ليل : لا مفيش انا كويسه
عائشه : لا مش كويسه وحاسه انك بقيتى بعيده ، بعيده عنى وعن الناس
ليل بكل حسره وقهر : مين الناس يا امى مين ، انا لوحدى يا امى لوحدى وانهارت فى البكاء
عائشه بدموع : لا يا بنتى كده انا مفيش فيكى حاجه وحشه ده اللى يقرب منك هيعرف قد ايه انك كنز ثمين
ليل : اللى يقرب بقى الناس ملهاش غير المظاهر ، وبعدين يا امى مين قال اتى مش فيه عيب انا عارفه انى
عائشه : متكمليش انت اجمل حاجه فى دنيتى ويا بخت اللى هتكونى من نصيبه
ليل : متصبريش نفسك وتصبرينى واحنا عارفين انه مش هيحصل ،، انا طول الوقت بعافر لوحدى وعيشت حياه مختلفه عن كل اللى كانوا فى سنى حتى ابويا مرحمنيش كل واحد دخل حياتى مسبش غير الجرح والوجع حتى يوم ما افتكرت انها ضحكت ليه شويه طلعت بتحطلى السم فى الشاى واخدت منى اكتر واحد عاملنى بكل حب وحنان واخوه وعمره ما جرحنى ،، وجايه بتقوليلى انتى كويسه ،،،، لا لا انا مش كويسه والله مش كويسه ونفسى اموت عشان انا تعبت من كل حاجه وجريت على اوضتها وانهارت من البكاء وفضلت تعيط بصوت عالى وحست ان اللى بيصرخمن جواه قلبها وكأنها بتغرق وبتعافر عشان تتحمل الوجع
عائشه فضلت قاعده مصدومه من كلام بنتها والحاله اللى وصلت ليها وفجاه حست بنغزه فى قلبها ونفسها كان مش عاوز يخرج وبدءت الدنيا تسود فى عنيها وفجاه وقعت على الارض وليل سمعت صوت ارتطام قوى وجريت فتحت الباب وشافت مامتها واقعه على الارض قضلت تصرخ بصوت عالى لحد ما الجيران اتلمت وراحوا المستشفى وهناك الدكتور قالها ان الحاله صعبه وهى حاليا فى العنايه بس عاوزين مصاريف مكنتش عارفه تعمل ايه وفكرت تبيع الماكنه وقالت ان لو امها خرجت هى اللى هتشتغل وفعلا وخلعت الحلق بتةعها واخدت الحلق بتاع والدتها اللى كانت شايلاه والدبله بتاعتها كل ده باعته عشان اقدر تكفى مصاريف امها فى المستشفى وبعد مرور 48 ساعه كانت ليل قاعده فى المستشفى والدكتور خرج من الاوضه
ليل : خير يا دكتور هى كويسه دلوقتى
الدكتور : هى محتاجه تعمل عمليه بسرعه جدا الحاله بقت خطيره لازم تعمل عمليه قلب مفتوح
ليل : طب يا دكتور تكلفتها قد ايه
الدكتور : 25 الف غير مصاريف الادويه والاشاعات والحاجات دى يعنى قولى 30 الف
ليل : طب انا مش معايا المبلغ ده ولا حتى ربعه اعمل ايه ، ينفع على نفقه الدوله
الدكتور : ينفع بس هناخد وقت
ليل : قد ايه يعنى
الدكتور : الله اعلم ،بس انا هبتدى من بكره فى الاجراءات ولو عرفتى تظبرى المبلغ هنعملها فورا
وقفت ليل مصدومه ومنهاره ومكنتش عارفه تعمل ايه وفضلت تكلم ده وتترجى ده وتتحايل على كل واحد شويه ومفيش فايده وهى فقدت الامل وبعد مرور 10 ايام
ليل : ايه الاخبار يا دكتور
الدكتور : القرار اتوافق عليه والاحد الجاى هنعمل العمليه .
ليل : طب مينفعش قبل كده
الدكتور : للاسف لا كل واحد ودوره
ليل : ربنا يستر
*******************************
بعد ما تم فتح الوصيه واكتشفوا او الاداره كلها هتكون لايهم وكمان الشركه
اما المصنع هيكون من نصيب سمير وعياله والقصر نصه لايهم والنص التانى لسمير واولاده والاراضى والفلوس نصها لايهم والنص التانى لسمير واولاده
طبعا نادر اتجنن ازاى ايهم اكتر منهم
سمير : يا بنى ده حقه لانه جدك قسم الورث بينى وبين اخويا النص بالنص وده حق ابوه
نادر : طب ليه هو الاداره
سمير : عشان الاداره من حق ابوه لانه الكبير ف اكيد هتكون من حق ابنه
نادر : مش لما يبقى ابنه
سمير : يعنى ايه
نادر : مفيش حاجه انا خارج سلام
وبعد ما خرج اتصل على واحد صاحبه وقاله قابلنى الديسكو سلام
نادر : مبقاش نادر الشلقانى ان ما اقتلتك يا بن ههههههههههههههههههه عمى
****************************
فى شركه ايهم كان يجلس على المرسى اعلى تربيزه الاجتماع وحاطط رجل على رجل ومستنى الضيف اللى جاى وبعد دقايق الباب اتفتح ودخل اخر شخص كان متوقع انه ييجى وهو مدحت وعاصى فضل قاعد مكانه متحركش
مدحت : ايهم باشا والله ليه الشرف انى هشارك حضرتك وكمان
عاصى قاطعه فى الكلام : احنا لسه مبقناش شُركه لما نتفق الاول اقعد
مدحت بلع ريقه وقعد وهو بيرتحف لان منظره مخيف اووى
مدحت : بس ممكن اعرف ايه سبب عدم الموافقه لحد دلوقتى
عاصى : يعنى كل شويه حد يموت من شركتك مره مدير اعمالك ومره رئيس الحرس وبعدين دى حاجه مش مطمنه
مدحت : يا باشا ده كله قدر لان مدير اعمالى كان عنده اكتئاب بسبب مشاكله مع مراته عشان كده انتحر اما رئيس الحرس ده عمل حادثه بالعربيه واتقلبت بيه ف كله قضاء ربنا صدقنى يا باشا كله بتاع ربنا
عاصى : على العموم انا هدرس الموضوع وهرد عليك اتفضل
مدحت حس بالاهانه بس مقدرش يرد عليه وقام واستأذن وبعد ما خرج راح يسهر سهره من سهراته وكان قاعد بيشرب لحد ما شاف واحد سحب كرسى وجه قعد جمبه
مدحت : نعم
نادر : ايه مش عارفنى
مدحت : لا ، وقوم بقى
نادر : انا نادر الشلقانى
مدحت : اهلا اهلا نادر بيه معلش اللى ما يعرفك يجهلك
نادر : انا سمعت انك هتدخل شريك فى المشروع الجديد
مدحت : اه بس لسه مستنى ايهم بيه ، بس مش عارف حاسس انه مش موافق
نادر : لا متقلقش هيوافق
مدحت : وحضرتك عرفت ازاى
نادر : مسالتش نفسك ازاى مدير اعمالك مات هو ورئيس الحرس وكأنى الموت بياخد كل واحد لما ييجى دوره
مدحت : انا مش فاهم حاجه تقصد ايه
نادر ابتسم وقاله طب تعالى معايا وانا هقولك على كل حاجه
**************************
النهارده كان يوم عمليه ام ليل وهى كانت قاعده وقلقانه وعماله تقرء قراءت وتدعى وبعد شويه خرج الدكتور ووشه كان حزين
ليل : خير يا دكتور ، ماما كويسه
الدكتور : انا اسف البقاء لله
وقفت ليل معرفتش ترد وكانت شايفه نفسها فى المطار وبتسمع خبر وفاه باسل وكأن الوقت بيتعاد من تانى بس المره دى اصعب من الاول ومحستش بأى حاجه وكانها استسلمت لهزيمتها
انتهى البارت وهشوفكم البارت الجاى
ياترى ايه اللى هيحصل مع نادر ومدحت ؟
ما هو مصير ليل ؟ وعاصى ؟
متنسوش الدعم والتصويت سلام 👋👋👋👋

والقصر