Neva

1.6

Keyifli Okumalar...

"Koşmak zorundasın, devrilen atı vururlar."

Teoman - Gemiler

•••

Arabadaydık, acil bir telefonla hemen kalkmak zorunda kalmıştık. Asım bey Bora abiyi aramıştı ve hemen İzmir'e gelmemizi söylemişti. Sanırsam Leyalle ilgili bir problem vardı. Telefonda açıklamamıştı buraya gelin demişti sadece. Bora abinin söylediğine göre de babasının sesi hiç mi hiç iyi değildi. Aklıma Devranla karşılaşmamız geldi. Devran bir zamanlar Leyla ablamın flörtüydü. Hatta İzmir'e sırf onu görmek için gelmişti. Aralarında var olan 5 yaş faktöründen ve Leyla ablamın yaşının 18 olmasından dolayı annem şiddetle karşı çıkmıştı. Bundan dolayı Leyla ablam Devranla bağını koparmıştı. Şimdi düşününce belki böylesi daha hayırlı olmuş diyordum çünkü Devran nişanlanmıştı.

Aile dostlarından olan bir ailenin kızıyla. Hayat herkese farklı yollar ve şartlar sunuyordu işte. Yolda giderken herkes çok gergindi. Arabada kimsenin ağzını bıçak açmıyordu.

"Eve gidince kendine küçük bir çanta hazırla Neva. Nolur ne olmaz diye."

"Cesur abi bu konu Leyal'le ilgili olabilir mi yanlış anlamazsınız?"

"Yanlış anlamayız Neva. Ve emin ol gerçekten bilmiyorum. Bu konulardan oldukça sıkıldım."

Diyen adamla sustum. Yanımda ki koltukta Yiğit abi horul horul uyuyordu. Keşke bende onun gibi olabilseydim. En azından dünya umurumda olmazdı.

Evin önüne geldiğimizde aceleyle araçlardan inip eve girdik. Herkes aceleciydi ve telaşıydı. Kimseden çıt çıkmıyordu. Bu telaşlanmama sebep oluyordu. Annemi aramayı düşünüyordum ama biraz çekiniyordum açıkçası. Şuan ne yaptıklarını ve İzmire neden döneceğimiz konusunda birkaç şüphem vardı. Aklıma düşen Leyalle ilk zaman ki karşılaşmalarımız olunca. Göz altlarının fazla mor olması, dudaklarında ki o çatlaklar. Aile içinde tüm onunla ilgili konuşmalar olunca.

Evin önüne geldiğimizde hepimiz arabalardan indik. Arkadan bize yetişen ilk Emre abim olmuştu.

"Ben İzmire falan gelmiyorum. Hatta Yiğit de gelmiyor. Tahminimce Bora abimde gelmek istemiyordur."

Cesur abi elini burun kemerine götürüp sıktı.

"Emre sen hasta mısın kardeşim!?"

Araya Alparslan abinin girmesiyle ikisi de suspus oldu.

"Tamam oğlum sakin olun. Gelmek istemeyeni zorla götürmeyiz. Sen, ben ve Neva gidip geliriz."

O sırada Yiğit abi uykulu gözlerini ovalıyordu. Üstü biraz dağılmış, gömleğinin birkaç düğmesi açılmıştı.

"Neva'yı nereye götüreceksin acaba? İnci cadısı, Selim ve Leyal üçlüsünün yanına mı!?"

"Emre! Haddini aşma lan! Sen her ne kadar Neva'yı düşünüyorsan bizde düşünüyoruz. Bir abisi senmişsin gibi davranma!"