Ama o hiçbir zaman istediği mesleği eline alamadı.. Özellikle de Babası onu o adamla evlendirmeyi gözüne koymuştu.
Bu kadar derdi var iken bir de Hayat'a mı bakacağım. Diyordu.
Günler geçti, göreceye geldiler.. Hayat kendisini odasına kilitlemiş ne olursa olsun çıkmamıştı. Hayat artık ağlamaktan helak olmuştu.
Ailesi ağlamalarını duyuyor, daha da sinirleniyorlardı.. Babası kapıya vurdu ve sesini yükseltti.
- Kes sesini! sesini duymak bile istemiyorum. Çabuk hazırlan ve aşağı in kocan seni bekliyor. Diyordu.
Hayat kulaklarını tıkıyor bu sözleri duymak istemiyordu. Etrafına baktı bu hapishane gibi evden kaçmayı düşünüyordu.
Pencereyi açtı ve aşağıya baktı, ikinci kattı atlasa en köt bir yeri kırılır diye düşündü. Hayat mantığını kulanarak yola çıktı.
Yanına bir halat aldı ve bir ucunu pencere'nin koluna bağladı. Üç düğüm sonrasında, dikkatlice kendini boşluğa bıraktı..
Aşağıya doğru süzülürken, duvar basamağına indi ve yer ile arasında 5 cm vardı.
Oradan aşağıya atladı ve kendini çimlerde buldu. Kalktı, koşarak o bahçeden uzaklaştı.
Sonunda o evden kaçmayı başardı.
Gittiği ilk adres karakoldu, emniyete girip polislere her şeyi anlattı. Polisler Sosyal Hizmet Görevlilerini çağırdı ve Hayat için işlemleri başlattılar.
Karakoldan iki kişi gidip Hayat'ın yaşadığı eve baskın yaptılar. Polisler o evdeki herkesi alıp karakola götürdü. Onlar gelmeden önce polisler, Sosyal Hizmet Görevlisiyle konuşup ailesi buraya geldiklerinde Hayat'ın burada olmasa, psikolojik açıdan daha iyi olacağını düşünüp söyledi.
Aile emniyete geldi. Her şeyin aksini iddia ettiler.
Fakat ellerinde kanıt olmadığı için polis onları haklı bulmamıştı. Polisler Hayat'ı Sosyal Hizmetler görevlisine teslim etti.
Bundan sonra Hayat devlet koruması altında olacaktı. Fakat o adam her şeyi göze almıştı. İçeriye girmeyi, dövülmeyi, kavga etmeyi.. Hayattan hiçbir zaman vazgeçmedi. Çabaladı, çabaladı, çabaladı.
Sosyal Hizmetlerin yerleştirdiği yurtta bir gün yangın çıkmış ve o yurt tamamen yanmıştı. Ölü ve yaralı yoktu, fakat birinin gözdağı verdiğini gösteriyordu bu. Hayat korkuyordu çünkü onun ne yapacağını kestiremiyordu. Ya bir gece ansızın kaçırılsaydı..
Kafasında kuruyordu ve o içindeki şüpheler onu yiyip bitiriyordu. Olumlu şeyler düşünmeye çalıştı ama düşünemiyordu.
Sosyal Hizmetler Hayatın da fikrini öğrenmek üzere, ona sordular ve Hayat zor da olsa koruyucu aile seçimini kabul etmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİZ BİR "BİZ" OLAMAYIZ
Teen Fiction" Hayat hassas ruhlar için bir cehennemdir." Bu hikaye eşcinsel bir bireyin, içinde kaybolduğu hayatını aile içi yaşanmışlıklarını, hayallerini, pişmanlıklarını ve yaşadığı zorluklarla kalkınmaya çalıştığı mücadele ettiği, çevresindeki homofobik in...
