85. Bölüm: İlk Karşılaşma ♥️

12 8 0
                                    

Ares de bir hışımla sınıftan çıktı o sırada karşıdan gelen Arel ile çarpıştı.

- Ağh!
- Pardon kusura bakma göremedim bir şeyin var mı?
- Arel ile Ares çarpışınca haliyle yere düşmüştü.

Ares çocuğun içine düşermişçesine bakakalmıştı, Arel şaşkınlıkla sordu.

- İyiyim, nereye koşuyordun öyle?
- Ders bittiğ sorumluluk sınavı varmış eve gidiyorum.
- Senin yok mu?
- Yok hayır
- Anladım.
- Tamam o zaman görüşürüz.
- Şey
- Efendim.
- Ben sana bir şey söylemek istiyorum.
- Ne söyleyeceksin dinliyorum.
- Sen Alina'nın kusuruna bakma o gün fazla tepki gösterdi. Ben onun adına senden özür dilerim.
- Sorun değil, onun gelip özür dilemesi gerekirken senin suçlu olmadığın bir konuda özür dilemen... Dileme sen boş ver.
- Olsun aranızın kötü olmasını istemem
- Yani çok da bir önemi yok benim için fazla bir samimiyetim de yok zaten.
- Anladım tamam o zaman
- Bir şey sorabilir miyim?
- Tabii
- Alina neyin oluyor?
- Sevgilim.

Ares'in biraz yüzü düşmüştü. Alina ile sevgili olduklarını öğrenince hayal kırıklığına uğramıştı. Birden düşen yüzünü Arel'in farketmesi çok da zaman almamıştı.

Arel atıldı.

- Ne oldu yüzün asıldı bir?
- Yoo asılmadı.
- Emin misin?
- Evet eminim.
- Anladımm, bu arada biz tanışamadık ben Arel memnun oldum.
- Aa ismin Arelmiydi?
- Evet, senin?
- Ares memnun oldum.
- Vaay isimlerimiz aynı neredeyse sadece son harfleri farklı.
- Evett.
- Öyle işte.
- Tamam o zaman ben seni tutmayayım acelen vardı.
- Ya aslında kantinde oturtabiliriz istersen.
- Olur aslında.
- Şey sevgilim?
- Ben onu bir arayayım.
- Tamam o zaman bekliyorum.

Arel, Aresten uzaklaştı Alinayı aradı.

- Alo canım ne yapıyorsun?
- Lavabodan çıktım şimdi, sen neredesin?
- Kantine geçeceğim.
- Tamam geliyorum.
- Yok sen gelme, başka arkadaşıma sözüm var.
- Kime?
- Arkadaşım işte.
- Kim diyorum Arel kim?
- Alina üstelemesen mi?
- Ben mi üsteliyorum.

Arel'in birden sesi yükseldi.

- Evet Alina sen üsteliyorsun, bir kere olsun bana güven sana haber vermek için arıyorum sergilediğin tavıra bak ya kapat şu telefonu.

Arel sinirli bir şekilde telefonu yere fırlattı.
Ares Arel'in yanına yaklaştı.

- Arel iyi misin?
- Değilim Ares hiç iyi değilim.
- Tamam gel bir elini yüzünü yıkayalım sakinleşirsin.

Arel tamam diyecek iken birden dengesini kaybedip yere kapaklandı...

BİZ BİR "BİZ" OLAMAYIZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin