11. Bölüm

21 8 3
                                    

Kan ter içinde uyandım. Rüyamda ne gördüğümü hatırlamıyordum, ama kafam çok karışıktı. Kalktım, hazırlandım ve evden çıktım. 

Elina hastaneye gelirse 12 gibi geliyordu. 12'ye kadar bekledim, olanlar hakkında konuşmak istiyordum, yapacağı yorumu merak ediyordum. Ama Elina bugün de gelmedi. 

Numarası almadığıma ilk defa pişman olmuştum. İnsan arkadaşının numarasını almayı nasıl unutur ya? Neyse işte, babası, uyuduğundan onunla da konuşamadım. 

Bugün tam bir işkence gibi işkence gibiydi. Zaman geçmişti yemek vaktiydi. Yemekhaneye gittim, dün kadar kalabalık değildi. Birkaç tane boş masa vardı. Birine oturdum kısa bir süre sonra dünkü çocuk geldi,

  "Oturabilir miyim? yanına oturabileceğim başka iyi biri yokta?" Tekrar karşılaştığıma  sevinmiştim.

  "Tabii otur, bugün neden buradasın?"

  "Dün sorduğum soruya cevap vermeyi unuttun. Ayrıca adınıda bilmiyorum."

  "Adım Aurora."

  "Güzel isimmiş benimki de Lucas."

  "Hastaneye bunu sormak için mi geldin?"

  "Tabii ki hayır, kolay kolay karar verecek gibi görünüyorsun, dedim ki numaranı alırsam karar verince bana daha söylersin." 

  "Çok beklersin."

  "Hadi ama buraya kadar sırf bunun için geldim. Lütfen boşuna olmasın."

  "O zaman sen bana numaranı ver nokta kabul edersem seni ararım."   "Hiç yoktan iyidir." Numarasını söyledi, bende kaydettim. 

  "Tamam şimdi beni ara da doğru mu yazmışsın görelim."  

  "Bilemiyorum."

  "Hadi ama, sanki numaranı alınca ne yapabilirim ki?" 

  "Öyle olsun." Aradım, çaldı ve kaydetti. garip bir gülümsemeyle bana baktı 

  "Tamamdır artık seri katil olmam için tek bir şey kaldı." Gözlerini ayırmadan bana baktı ve gülümsemesi giderek büyüyordu.

  "Ne dememi bekliyorsun? Biliyor musun, seni anlayamıyorum. Hem sana güvenmemi bekliyorsun hem de böyle şeyler söylüyorsun." 

  "Yani güvenmiyor musun?"

  "Evet."

  "Güzel yakında güvenirsin." Aramızda bir süre sessizlik oldu sonra.

  "Burada durup bu sessizliği bozmanı beklemek çok güzel. Ama gitmem gerekiyor." dedi. 

  "Tamam görüşürüz."

  "Görüşeceğiz." yüzünde yine o garip gülümseme belirdi ve gitti. Ben de bir süre daha oturduktan sonra işe geri döndüm. Yaşasın temizlik!!! 

Çoban YıldızıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin