"ကို့ကို "
ဂျောင်ကု လက်ထဲက စာအုပ်ကိုချပြီး ရင်ခွင်ထဲကပေါက်စကိုငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။ နေမကောင်းတာမို့ တစ်နေကုန် လူအနားကိုကပ်ပြီးချွဲနေတော့တာ.. မေမေတို့ကလည်း သူ့ကိုဆို လန့်လွန်းလို့ဂျောင်ကု လက်ထဲသာအပ်ထားသည်။
"ပြောလေ ပေါက်စရဲ့"
"မေးစရာရှိလို့ "
"အွန်း မေး"
ပါးဖောင်းဖောင်းလေးနဲ့ ကောင်လေးကနှုတ်ခမ်းကဆူထော်ထော်။ ငုံ့ကြည့်တာတောင်သွေးကြောစိမ်းလေးတွေကပါးပြင်မှာလှလှလေးအုပ်မိုးထားသည်။ နှုတ်ခမ်းတွေ.. သေချာတာကအဲ့နှုတ်ခမ်းလှလှလေးတွေက ဂျောင်ကု ကိုအမိဖမ်းနိုင်တဲ့ထောင်ချောက်တေပါပဲ။
"ကိုကို့ကို ကျောင်းက အိုမီဂါ လှလှလေးတွေကကြိုက်လို့တဲ့ အဲ့တာ ကိုကို ပြန်ကြိုက်မှာလားဟင်"
"အင် ဘယ်သူတွေတုန်း"
"ဟင့် အားကြီးပဲ ဂျီနီ မပေးဘူး ဂျီနီ့ ရဲ့ကိုကို ကိုမပေးဘူး"
ငိုပြီးလည်တိုင်ကိုကုန်းရုံးဖက်တာမို့ဂျောင်ကု ကျောပြင်လေးကိုအသာပုတ်ပေးရသည်။
"ကိုကိုကလည်း မကြိုက်ပါဘူး "
"တကယ်လား"
"အွန်း တကယ် "
"ပြီးရော ဂျီနီ က ကို့ကို omega လုပ်မှာ "
"ဘာ မင်းရူးနေလား"
"အင့် ဂျီနီ ကို့ကို့ ကိုချစ်လို့လေ အီးဟီး"
ဂျီနီ့ ကို အိပ်ရာပေါ် တင်ခဲ့လိုက်ကာသူထွက်လာခဲ့သည်။ ကလေးပေါက်စကတောင်အဲ့လိုအတွေးတွေဝင်တဲ့အထိသူရဲ့အပြုအမူတွေရိုင်းစိုင်းနေခဲ့တာလား? မျက်လုံး က ဝေဝါးလာတော့ သူဒီတိုင်းထိုင်ချမိလိုက်သည်။
မရင်ကျင့်သေးတဲ့သူ့ကိုယ်သူလည်းအားမရ။ ဘာတွေလွဲမှားနေလို့ သူ့နှလုံးသားကနာကျင်နေရလည်းသူမသိတော့။အော်ခဲ့မိတဲ့အတွက်ဝမ်းနည်းမိကာ အခန်းထဲပြနိသွားတော့ ကလေးပေါက်စက တစ်ရှုံ့ရှုံ့ငိုနေသေးသည်။
*ကျစ်* နေမကောင်းဖြစ်နေတဲ့ကလေးကိုကွာ!!!"ပေါက်စ ကို့ကို့ဆီလာ"
"ဟင့် အီးဟီး ကိုကို ဂျီနီ လေ ကိုကို့ omega မလုပ်နဲ့ဆိုရင်မလုပ်တော့ပါဘူး ဂျီနီ့ ကိုမချစ်ပဲမနေပါနဲ့ ဟင့်"