အရှိန်ပြင်းပြင်းမောင်းနှင်နေတဲ့ကားနှစ်စီးက ပြိုင်လမ်းအစုံမှာ။ အိုမီဂါလေးရဲ့ စီယာတိုင်ကိုင်ထားတဲ့လက်တွေက အနည်းငယ်တုန်ယင်နေတယ်။ ဖိအားတွေများလွန်းတယ်။ ဟော်မုန်းပြသနာကြောင့် confident တွေပျောက်ဆုံးကုန်သည်။
သူရှုံးလို့လုံးဝမရဘူး။ အကို့ကိုအဆုံးရှုံးမခံနိုင်ဘူး။ သူ့ထက်သာနေတဲ့ ဘေးကားကိုကြည့်ရင်းအရှိန်ပိုတင်လိုက်သည်။ ပန်းတိုင်ဝင်ခါနီးဘေးကကျော်ဝင်သွားသော ကားအနီရောင်ကြောင့် သူဘရိတ်ဆောင့်အုပ်မိလိုက်သည်။
လက်တွေပါတုန်ကာ တစ်အင့်အင့်နဲ့ငိုမိတော့သည်။ ကားမှန်ကိုလာခေါက်တဲ့ကောင်ရဲ့မျက်နှာကိုတွေ့တော့ အံကြိတ်ကာ ကားပေါ်ကဆင်းလိုက်သည်။
"လူတွေအများကြီးပဲ မင်းမငိုသင့်ဘူး"
Omega နဲ့ alpha ရဲ့ ကားပြိုင်ပွဲကြောင့် စိတ်ဝင်စားသူအများအပြားရောက်နေကြသည်။ သေချာပါသည် နောက်နေ့ကျ ရှုံးလို့ငိုပြီးပြန်သွားတဲ့အိုမီဂါလေးဆိုပြီးကျောင်းမျက်နှာဖုံးမှာပါလာတော့မှာ။
"စောက်ပိုလုပ်မနေနဲ့ မင်းခိုင်းချင်တာပြော"
"မရှိဘူး "
ဂုတ်ထောက်နားနီးနေတဲ့ဆံပင်တွေကိုဖွာရင်းထွက်သွားတဲ့အကောင်ကိုကြည့်ရင်း soekjin ဒေါသတို့ထိန်းမရ။
"ရားးး ငါလည်း လုပ်ရဲရင်ခံရဲတယ် ခိုင်းစမ်းပါ"
သူမာန်မလျော့စွာပြောလိုက်တော့ Jungkook က တစ်ချက်ပြုံးကာ ခေါင်းခါရင်း"အားနည်းတဲ့ အိုမီဂါတွေကိုအနိုင်ကျင့်ရတာ ဝါသနာမပါဘူးတဲ့" ငါလီးတဲ့မှ လခွမ်း!! soekjin မျက်နှာကြီးရဲတက်လာကာ အရှေ့ကကောင်ရဲ့ နောက်ကျောကိုပြေးကန်လိုက်သည်။
လဲကျသွားတော့ အပေါ်က တက်ခွက်ကာထိုးဖို့ပြင်လိုက်ပေမဲ့ ဟိုက ပြန်မက်လိုက်တာမို့ soekjin တောင်တွန့်သွားရသည်။ အခုပုံစုံက ကလေးကိုထိုင်လျက်သားနို့တိုက်နေတဲ့ သားမိတေလိုပဲ။ အရပ်ကွာဟမူကြောင့် သူ့ရင်ခွင်ထဲ soekjin က သေးသေးလေး။
လက်နှစ်ဖက်ကိုဖမ်းချုပ်လိုက်ပြီး ဂုတ်နားကိုတိုးသွားတော့ ဝိုင်းစက်လာတဲ့မျက်လုံးတွေ။