"Aşkın kalbimi bombaya çevirmişken sen patlasan ne olur?"
~
"Neden bana aşık oldun ki?"
~
"Aldığın nefes bile erimeme yetiyor."
(DEVAM EDİYOR.)
_______________________________________________
Merhabalar! Bu benim ilk kitabım ve umarım güzel olur. T...
Spor festivalinin ardından ilk kez arkadaşlarımla buluşacaktım. Bugün cumaydı, bize dinlenmemiz için tanınan zamanın haftasonuyla birleşmesi çok iyi olmuştu.
Sınıf grubunda kararlaştırmış ve dışarı çıkmaya karar vermiştik, Kirishima"yla beraber Bakugou'yu ikna edebilmiştik, hafta sonu da muhtemelen bizim kızları eve çağırırdım.
Sabah uyandım. En sevdiğim kahvaltı yiyeceklerinden olan mısır gevreğiyle kahvaltı yaptım. Odamda biraz resim yapıp müzik dinledim. Baktım ki zaman ilerliyor, hazırlanmaya başladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(İsterseniz başka bir kıyafet hayal edin.)
Bunları giydim.
"Abi! Nasıl olmuşum?" dedim aşağıya inip.
"Güzel olmuşsun. Nereye?"
"Arkadaşlarla buluşacağız." dedim ve o değişik değişik şeyler (shiplendiğim şahıs) hakkında konuşmaya başlamadan kapıya hızlı adımlarla ilerledim.
Abimden son duyduğum manidar bir "Hmmmm!" ve anlamak için fazla uzakta durduğum konuşma sesleriydi. Sanırım shiplerden alakasız bir şey söylemişti ama geri dönmek için çok geçti çünkü zaten evden çıkmıştım.
Karşımda görmeyi beklemediğim biri vardı, Bakugou tam karşımda duruyordu. Yine normalden parlak görünüyordu. "Selam, napıyorsun burada?"
Ben konuşurken beni süzüyordu, soruma cevap verdi, "Ne yapıyor gibi görünüyorum? Seni bekliyorum işte!"
Ooo beni beklemiş!-
"Niye bekledin ki?"
"Yakın oturduğumuz ve otobüs durağı yolumuzun üstünde olduğu için olabilir mi acaba?!"
"Tamam la sakin, seni beklemiyordum o yüzden şaşırdım."
"Tch-"
"Ooo selam gençler napıyorsunuz?!" diyen tanıdık bir ses geldi. Bu Rai'ydi, Dai de yanındaydı.
"Selam!"
"Selam!"
"…"
"Çıkıyordum tam, Bakugou da bur-"
"Hadi gidelim!" dedi Bakugou sözümü keserek. Endişelimsi bi ses tonu vardı, kulakları pembeydi.
İkizler birbirlerine kaş göz yaparken sinir küpüyle ben önden yürüyorduk. "Ah, Bakugou," diye söze girdim. Bakışlarını bana doğrultunca devam ettim, "spor festivalinde cidden iyi yarıştın, kabul etmeliyim ki çok havalıydın... Ama şunu bilesin ki çok çalışacağım, çok çalışacak ve seni geçeceğim."
